ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΠΛΕ ΞΕΚΙΝΑΕΙ Η ΜΕΡΑ, ΕΝΤΟΝΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΕΝΤΟΝΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ..
LUCIE LEON AT THE PIANO - BERTHE MORISOT
Καλημέρα και καλό σαβκο. Συχνά επιστρέφω στη ΜΟΡΙΖΟΤ και ανακαλύπτω πίνακες
με ιδιαίτερο ρυθμό και τόνο στο χρώμα. Έχοντας σαν αγαπημένο μου χρώμα το μπλε,
σε όλες τις αποχρώσεις του και σε όλους τους τόνους του (ίσως επειδή συνδέεται
με τον ουρανό και τη θάλασσα), αυτός ο πίνακας που παρουσιάζει την κοπέλα να παίζει
πιάνο αιχμαλώτισε το βλέμμα μου. Ξέχειλος από συναίσθημα, πλήρης έντονης χρωματικής
έξαρσης, τονίζεται από την ύπαρξη της μουσικής και της οπτικής πανδαισίας..
Κάτι πηγαίο αναβλύζει, κάτι βγαίνει από την ψυχή πνιχτό και πηχτό, ένα όνειρο μια ιδέα,
και παίρνει τη μορφή κοριτσιού, έχοντας ρυθμό, νότα, είναι αληθινό,
με τα λουλούδια στο ύψος του κεφαλιού, αγνότητα,
πίνακες από πάνω της, η τέχνη φωτίζει το νου,
λουλούδια διάσπαρτα στον μπλε τοίχο, άδολες σκέψεις,
μάτια εναρμονισμένα με το χρωματικό υπόβαθρο,
μελαγχολικά..
ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ, ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΙΣΩΣ ΚΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΕΙ..ΓΕΝΝΙΕΜΑΙ!
BOUQUET DE FLEURS - FANTIN LATOUR VICTORIA DUBOURG
Έχω διάθεση για λουλούδια, μου έλειψαν..Ήθελα να ξανακάνω μια εγγραφή
για τα λουλούδια απόψε που βρέχει δυνατά και η μελαγχολία διαποτίζει το απόγευμα,
δε με αγγίζει! Τελικά πόσο δυνατός είναι ο έρωτας όταν σε οδηγεί να μισήσεις
ένα πλοίο ή ένα αεροπλάνο, το τέρας της Αποκάλυψης που παίρνει μακριά
αγαπημένο σου πρόσωπο!!
Γίνομαι βροχή
και εισχωρώ μέσα από τις κρυφές σχάρες
του μυαλού
στο λαβύρινθο της σκέψης,
για μια διέξοδο, μια πάλη,
με κάτι ίσως πιο δυνατό από το χρόνο
και γεννιέμαι, γεννιέμαι
βαθιά
μη βγεις απ' τα μάτια μου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου