Θέλω ακόμα μια βόλτα...να κάνουμε μαζί...

Θέλω ακόμα μια βόλτα...να κάνουμε μαζί...

Θέλω ακόμα μια βόλτα

Θέλω ακόμα μια βόλτα
έχουμε ζήσει τόσα μαζί
θέλω ακόμα μια βόλτα
στου αιγαίου το γλυκό θαλασσί

Θέλω ακόμα μια βόλτα
Στης ζωής μας το μεγάλο γιατί
θέλω ακόμα μια βόλτα
να κάνουμε μαζί

Θέλω ακόμα μια στροφή
να χορέψουμε μαζί
θέλω ακόμα έναν καφέ
στο ξημέρωμα στο μπλε

Θέλω ακόμα μια βόλτα
έχουμε ζήσει τόσα μαζί
θέλω ακόμα μια βόλτα
να φεύγω μόνη να γυρνάμε μαζί

Θέλω ακόμα μια βόλτα
στα μεγάλα μας γιατί...

Χτες έκανα μια από τις ωραιότερες βόλτες της ζωής μου...

εκεί που δεν το περίμενα...

και με το μόνο άνθρωπο που θέλω πραγματικά  να έχω δίπλα μου όταν κάνω τέτοιες βόλτες...

με κανέναν άλλο δεν είναι τόσο όμορφες αυτές οι βόλτες...

με κανέναν άλλο δεν είναι τόσο μαγικές...

με κανέναν άλλο δεν είναι τόσο μοναδικές...

με κανέναν άλλο δεν νιώθω τέτοια ζεστασιά μέσα μου ώστε να ξεχνώ το κρύο και την υγρασία που έχει έξω...

Κάναμε λοιπόν μια ΜΕΓΑΛΗ βόλτα...

δεν ήθελα να τελειώσει ποτέ...το ξέρεις αυτό...

δεν ήθελα να σε αφήσω...κι αυτό το ξέρεις...

Γαμώτο...

Ήταν σαν όνειρο...

περπατούσαμε αγκαλιά έτσι απλά χωρίς προορισμό...

μέσα στο κρύο...

αγκαλιά...

Ήμουν μες στην αγκαλιά σου...για άλλη μια φορά...

Ήμουν ευτυχισμένη...για άλλη μια φορά...

Ήμουν ολόκληρη...για άλλη μια φορά...

Η καρδιά μου κόντευε να σπάσει...για άλλη μια φορά...

Και το φιλί σου ήταν τόσο γλυκό...είχε τόσο ωραία γεύση...για άλλη μια φορά...

Δεν σκεφτόμουν τίποτα εκείνη τη στιγμή...

παρά μόνο εσένα και εμένα...

Δεν υπήρχε τίποτα άλλο σημαντικότερο...

Σ'αγαπάω...

Ήθελα τόσο να στο φωνάξω χτες...

Ήταν σαν να μην πέρασε μια μέρα από εκείνο το βράδυ του Αυγούστου...

Σαν να μην πέρασαν τόσοι μήνες...

τόσες καταστάσεις...

Έτσι ένιωθα...

Έτσι νιώθω...

Απλά εγώ κι εσύ...

και ο χρόνος να σταματά...

Σε φιλώ...

"...θέλω ακόμα μια βόλτα
να κάνουμε μαζί..."

"...Θέλω ακόμα μια στροφή
να χορέψουμε μαζί..."

Αχ να μην τέλειωνε ποτέ η ώρα εκείνη Θεέ μου...

Υ.Γ. Συγνώμη που σε στεναχώρησα στο τέλος...πραγματικά δεν το ήθελα...κι εγώ στεναχωρέθηκα...το ξέρεις ότι δεν το ήθελα...

Από balloongirl @ Σάββατο, 5 Φεβρουαρίου 2011 1:00 πμ Permalink | Σχόλια 4
Tags: tibi , λόγια από καρδιάς , στίχοι καρδιάς , γλυκιές μελωδίες , νιώθω , αγάπη , όνειρο , αγκαλιά , ευτυχία , ερωτας

Τετάρτη, 2 Φεβρουαρίου 2011

Εκεί να με πας...

Ξέρω ένα μέρος

Ξέρω ένα μέρος που δε μοιάζει με κανένα
Δε πάνε πλοία, δεν πάνε τρένα
Κι όταν βραδιάζει ποτέ δε σκοτεινιάζει
Μονάχα όνειρα γιορτάζει

Ξέρω ένα μέρος που όταν βρέχει σε ζεσταίνει
Κι όταν ουρλιάζεις αυτό σωπαίνει
Και όταν γύρω σου η γη τρελή γυρίζει
Σε αγκαλιάζει και σε κοιμίζει

Ξέρω ένα μέρος που δε μοιάζει με κανένα
και εμφανίζεται μαζί με σένα

Είναι ένα μέρος που αγαπάς τον εαυτό σου
και δίνεις το όπλο στον εχθρό σου
που όταν κλαις τα δάκρυα σου συντροφεύει
Σε αγαπάει και σε μαγεύει

Δεν είμαι και πολύ καλά αυτές τις μέρες...

Έχουν γίνει και τόσα πράγματα...

Έχω και τόσα στο κεφάλι μου...

Η ψυχολογία μου δεν είναι στα καλύτερά της...

Αχ τα συναισθήματα...

Αχ όλα όσα νιώθω...

Με καίνε...

Κάνουν την καρδιά μου να χτυπά δυνατά...

Αν μπορούσα να κουρδίσω τον εαυτό μου και να ξυπνήσω μετά από ένα χρόνο...

Αν μπορούσα να τα κάνω όλα μηχανικά...

Αν γινόταν να μην καταλαβαίνω τίποτα...

Αν γινόταν να κυλήσει λίγο η ζωή...

Πώς θα ήταν άραγε;;;

Τώρα είμαι σε αδιέξοδο...

Ναι είμαι κι εγώ σε αδιέξοδο...και δεν μπορώ να βγω...

Δεν ισχύει αυτό μόνο για σένα...

Απλά εσύ είσαι τυχερός γιατί μπορείς να φεύγεις...

να εξαφανίζεσαι χωρίς να δίνεις λογαριασμό σε κανέναν...

Τη μια μέρα είσαι εδώ...την άλλη εκεί...

Αλλάζεις παραστάσεις...

Συναντάς άλλους ανθρώπους...

Ενώ εγώ ΠΡΕΠΕΙ να είμαι πάντα εδώ...

να κάνω τα ίδια πράγματα...

να έχω τις ίδιες υποχρεώσεις...

Και να μην μπορώ να κάνω βήμα...

Πρέπει να χαμογελάω...

Πρέπει να ξεπεράσω αυτά που νιώθω...

Πρέπει να προχωρήσω και να είμαι χαρούμενη...

Πρέπει...

Πρέπει...

Πρέπει...

Ενώ εγώ ΔΕ ΘΕΛΩ...

Και όλοι αυτό μου λένε...

Τα ίδια και τα ίδια...

Κανείς δε με ακούει πια...

Κανείς δεν ακούει τι θέλω...

Εσύ τουλάχιστον με άκουγες...

Υπήρξες ίσως και ο μόνος άνθρωπος στη ζωή μου που με άκουσε...

Με ρώτησες τι θέλω...

Ρώτησες για τα όνειρά μου...

Ρώτησες πως φαντάζομαι τη ζωή μου...

Μπορεί να μην έχω πολλά και μεγάλα σχέδια αλλά εσύ ενδιαφέρθηκες να μάθεις έστω και το τόσο δα...

Έχεις τον τρόπο να με κάνεις να χαμογελάω ακόμη και την πιο στενάχωρη μέρα...

Να μου φτιάχνεις τη διάθεση όταν δεν είμαι καλά...

και  ξέρω ότι θέλεις και το κάνεις...

το κάνεις μέσα από την καρδιά σου...

Και χάρηκα τόσο πολύ που μιλήσαμε...

με έκανες να χαμογελάσω και πάλι...

για άλλη μια φορά ψυχή μου...

Και θα μου λείψει τόσο πολύ αυτός ο τρόπος σου...

Μου λείπει ήδη...

Έχεις μία από τις πιο ζεστές καρδιές που έχω συναντήσει...

Την πιο ζεστή αγκαλιά που μέσα της έχω χαθεί...

Το πιο γλυκό φιλί που στα χείλη μου έχω γευτεί...

και σ'αγαπάω τόσο πολύ για όλα αυτά...

Και έχεις και κάτι που δεν τό'χει άλλος κανείς...

Ένα μέρος που δε μοιάζει με κανένα...

Θα με πας εκεί;;;

Ένα μέρος που εμφανίζεται μαζί με εσένα...

Θα με πας εκεί;;;

Και είναι ομορφότερο από όλες αυτές τις φωτογραφίες...

Μόνο ένα...

Και μπορώ να πάω εκεί μόνο μέσα από τα ζεστά σου μάτια...

(που είναι ακόμη πιο όμορφα από αυτά της φωτογραφίας...)

Μακάρι να κοιτούσα για άλλη μια φορά βαθιά μέσα τους...

Μακάρι να με πήγαινες εκεί...

Θα ήταν τόσο όμορφα...

Θα με πας εκεί;;;

Σε φιλώ...

"...Ξέρω ένα μέρος που δε μοιάζει με κανένα
και εμφανίζεται μαζί με σένα..."

Από balloongirl @ Τετάρτη, 2 Φεβρουαρίου 2011 0:37 πμ Permalink | Σχόλια 4
Tags: tibi , λόγια από καρδιάς , στίχοι καρδιάς , γλυκιές