Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Τρίτη, 11 Δεκεμβρίου 2012
Τέλος δεν έχει
Κάθε σου λέξη όψη έχει και αφή
όμορφου
τριαντάφυλλου ανοιγμένου
σαν
έρωτας εσύ πλημμυρίδα ευωδιάς
σα
γιασεμί που τοίχο σκαρφαλώνει
κάθε
σου λέξη νυστέρι είναι
λεπίδα
κοφτερή οδύνης και ηδονής
ανεξίτηλα
το σώμα χαρακώνει
ρέει το αίμα ποτάμι ολοπόρφυρο
σαν ύστατη ανάσα σαν ύστατη
αφορμή
κάθε
που βρέχεις με, κατακλυσμιαία
σαν
έρωτας εσύ πλημμυρίδα βροχής
κάθε που καις σώμα και νου
και ψυχή
γίνομαι για σε ιτιά κι αχόρταγα ποτίζομαι
δεν έχει τέλος η δίψα μου ετούτη
δεν έχει τέλος ετούτη η αγάπη...
11/11/11
Δευτέρα, 12 Νοεμβρίου 2012
Σάββατο, 19 Μαΐου 2012
Η αγάπη έρχεται σε κύματα αδάμαστα
Ο δρόμος μου είσαι εσύ
σωστός ή λάθος πυρκαγιά ή πλημμύρα
αγαπάω κάθε τι σε σένα
κάθε όμορφο και κάθε άσχημο
κάθε πληγή και κάθε χαρά
το μαύρο σου και τ' άσπρο σου
αγαπάω τον αέρα που αναπνέεις
και αυτόν που εκπνέεις αγαπάω
την αυλή που κοιτάς και τα λουλούδια που ανασταίνεις
τον ήλιο που σε ζεσταίνει και το σκοτάδι που σε τρέφει
αγαπάω αυτούς που δεν συμπαθείς
και αυτούς που το χαμόγελό σου τους χαρίζεις
αυτούς που τους στρέφεις την πλάτη
και αυτούς που αγαπάς αγαπάω
αγαπάω το χώμα που σ’ έθρεψε και το χώμα που πατάς
την θάλασσα που σε ταξιδεύει και τα κύματα που σε πνίγουν
και του δρόμου σου τις λακκούβες αγαπάω
τις φλόγες που το σώμα σου ζεσταίνουν
και τις σκέψεις που το αίμα σου παγώνουν
αγαπάω τις αναβολές και τα όνειρά σου
αυτά που γεννήθηκαν και αυτά που σε πρόδωσαν
τα παιδιά που έχεις και τα παιδιά που έχασες αγαπάω
τις θυμωμένες φωνές και τις γλυκύτερες λέξεις
αγαπάω όλα όσα θέλεις και όλα αυτά που απεχθάνεσαι
την απλότητα του αγγίγματός σου
και τη δύναμη της υπόσχεσής σου αγαπάω
ότι κρατάς καλά κρυμμένο μέσα
και ότι αφήνεις ελεύθερο να πετάξει
τα λάθη που έχεις κάνει και τη σοφία σου αγαπάω
την παράδοσή σου μα και τη μάχη σου
και κοίτα, τι παράξενο αγάπη μου!
μέσα από τα μάτια σου αγάπησα και εμένα!
Τετάρτη, 21 Μαρτίου 2012
Τετάρτη, 15 Φεβρουαρίου 2012
Οφειλή
φτάνουμε στα έγκατα της γης
φωτιά ασίγαστη μας περιμένει
«ηττήθηκα» φωνάζω και πέφτω
μαζί μου και εσύ
καίγεται σήμερα η λύπη
το σώμα μου δώρο στα χέρια σου
σαν ταξιδεύεις στις φλέβες μου
σαν σκύβεις και φιλάς τους ώμους μου
η νύχτα ηττήθηκε
τόσο απλά τόσο όμορφα
οφείλουμε υποσχέσου
οφείλουμε να γίνουμε αθάνατοι
ο ένας για τον άλλον
ο ένας για τον άλλον
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου