Βροχή εκφραστικότητας, δύναμης, ταχύτητας, ποίησης...
"Βροχή που τα μικρά παιδιά κοιτάζουνε χαρούμενα,
μέσ’ από κάμαρη ζεστή κι όσο πληθαίνει το νερό και πέφτει,
πιο μεγάλα, χτυπούν τα χέρια και πηδούν.
Βροχή, που ακούν οι γέροι με σκυθρωπήν υπομονή,
με βαρεμό κι ανία, γιατί εκείνοι από ένστικτον,
δεν αγαπούνε διόλου...βρεμμένο χώμα και σκιές.
Βροχή, βροχή — εξακολουθεί πάντα ραγδαία να βρέχει.
Μα τώρα πια δεν βλέπω.
Θόλωσ’ απ’ τα πολλά νερά, του παραθύρου το υαλί.
Στην επιφάνειά του τρέχουν, γλιστρούν, κι απλώνονται
κι ανεβοκατεβαίνουν, ρανίδες σκορπισμένες
και κάθε μια λεκιάζει και κάθε μια θαμπώνει.
Και μόλις πλέον φαίνεται θολά-θολά ο δρόμος
και μες σε πάχνη νερουλή, τα σπίτια και τ’ αμάξια..."
Κ. Π. Καβάφης
(Κρυμμένα Ποιήματα 1877-1923)
Η Βροχή - Οπισθοδρομική Κομπανία
Lluvia - (Βροχή)...
Βροχή εκφραστικότητας, δύναμης, ταχύτητας, ποίησης...
«Για το σιωπηλό αυτό ταξίδι κλείνω άφοβα τα μάτια και τ’ αυτιά μου, αναπνέω τις αναμνήσεις, καθώς βυθίζομαι βαθύτερα σ’ ένα παρελθόν όπου διασκορπίζω τα συναισθήματά μου, επιτρέποντας στις
αναμνήσεις να αναδυθούν εδώ και τώρα.» Eva Yerbabuena
Lhasa De Sela - Con toda palabra
Είχα την τύχη να παρακολουθήσω στο Βadmintontheater, μια από τις καλύτερες χορεύτριες του φλαμένκο που ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, με μια ολοκαίνουρια παράσταση. Η Eva Yerbabuena είναι διάσημη για την ταχύτητα, το δυναμισμό και τη δραματική κίνηση στα πόδια.
Ποιητικά εμπνευσμένο, το νέο της έργο παρουσιάζει τη σούπερ σταρ του φλαμένκο στην πιο σαγηνευτική και συγκινητική μορφή της. Με τη συνοδεία τεσσάρων χορευτών και ένα διεθνώς αναγνωρισμένο γκρουπ μουσικών και τραγουδιστών, προσέφερε μια αξέχαστη, δυναμική ερμηνεία, συνδυάζοντας τέλεια την αρμονική κίνηση, με την οπτική πανδαισία.
Η Eva Yerbabuena υποστηρίζει ότι η «Lluvia» (Βροχή) «γεννήθηκε μια σκοτεινή ημέρα αγνής μελαγχολίας» και ότι μέσα από το έργο αυτό, προσπαθεί να εξερευνήσει το ξεκίνημά της.
Οι ρίζες της βρίσκονται στον έρωτα, τον αγνό, τον μοναχικό. Πιστεύει βέβαια και σε ένα άλλο είδος έρωτα, πιο εκπληκτικό και διαχυτικό, όμως ο έρωτας που χορεύει και που εκφράζει στη «Lluvia» είναι εκείνος που σε αναγκάζει να γνωρίσεις καλύτερα μέρη της υπόστασής σου. Το έργο αυτό «είναι ένα αφιέρωμα στη μελαγχολία και την ψυχρότητα, στην οντότητα και το ατελείωτο της ζωής.»
Η Eva Yerbabuena (Eva María Garrido), με καταγωγή από την ισπανική Γρανάδα, αλλά γεννημένη το 1970 στη Φραγκφούρτη, βραβεύτηκε το 2001 με το Εθνικό Βραβείο Χορού της Ισπανίας, σηματοδοτώντας τη θέση της στο διεθνές στερέωμα του φλαμένκο. Αγαπημένη του κοινού και των κριτικών, τιμήθηκε με πολλά άλλα βραβεία, που συμπεριλαμβάνουν το Χρυσό Μετάλλιο της Ανδαλουσίας το 2007 για την συνεισφορά της στις τέχνες. Το 1997, εμφανίστηκε στο Flamenco Women, ένα ντοκιμαντέρ του κινηματογραφιστή Mike Figgis, ο οποίος αργότερα τη συμπεριέλαβε στο καστ της ταινίας του Hotel (2001) με τον John Malkovich.
Χορογράφησε το πρώτο της έργο κανονικής διάρκειας La Garra y el Angιl το 1997. Ένα χρόνο αργότερα, η χορογράφος Pina Bausch της ζήτησε να χορέψει στον εορτασμό των 25ων γενεθλίων της ομάδας της, όπου η Eva εμφανίστηκε με τονMikhail Baryshnikov.
«Αυτή η γυναίκα είναι η προσωποποίηση του μεγαλείου!!!»
THE TIMES (London, UK)
«Η Yerbabuena δίνει μορφή στην ποίηση, τη μουσική και τα λόγια που ξεχύνονται από τη φαντασία της…Βυθιζόμαστε στη μαγεία του φλαμένκο. Θραύσματα γυαλιού σκορπίζουν, ένας κήπος από συναισθήματα ανθίζει. Κάποιοι θεατές συγκινήθηκαν και δάκρυσαν. Εξαιρετικό!»
El Mundo (Spain)
«Η Lluvia της Eva Yerbabuena αποκαλύπτει πόσο έντονη
μπορεί να γίνει αυτή η μορφή τέχνης.»
Musicom (London, UK)
«Στην καρδιά της παράστασης βρίσκεται μια αγριωπή,
σκοτεινή δοκιμασία που συσσωρεύει μια συναρπαστική δύναμη».
The Independent on Sunday (London, UK)
«Μας διηγείται συναρπαστικά πράγματα για το φλαμένκο,
για πόδια που αντηχούν σαν ριπές αυτόματων όπλων,
ενώ ποζάρει σαν κόμπρα και πατάει γερά στο χορό».
Financial Times (London, UK)
«Τα κρουστά των ποδιών της Yerbabuena, ενδυναμώνονται σε εκρήξεις ρυθμικής έντασης, τόσο λεπτομερείς, που ακούγονται σαν θυμωμένοι,
απεγνωσμένοι μονόλογοι...Τα μπράτσα της είναι σχεδόν τόσο εύγλωττα και εντυπωσιακά, όσο η αμυντική ταχύτητα μιας κόμπρας, ή στέκονται ακίνητα με μια απλότητα που συγκινεί. Όταν ξεσφίγγει αργά τις γροθιές της και κοιτάζει τις άδειες παλάμες της, η στιγμή αναφέρεται στην αγνή μοναξιά».
The Guardian (London, UK)
«Τέλειο μαρτύριο και έκσταση. Τραβά μια γραμμή ανάμεσα στο πιο αφηρημένο και εννοιολογικό είδος της Bausch και το πιο τολμηρό του Baryshnikov. Στη συναισθηματική φρεσκάδα του έργου, με όλη του την ομορφιά και την μετρημένη στην εντέλεια λάμψη του, δεν λείπει ποτέ η ένταση, η αίσθηση και το συναίσθημα».
Diario de Jerez (Spain)
«Η Yerbabuena δίνει ένα παραδειγματικό μάθημα. Αξεπέραστο!»
El Paνs (Spain)
