Τέλος δεν έχει
Κάθε σου λέξη όψη έχει και αφή
όμορφου τριαντάφυλλου ανοιγμένου
σαν έρωτας εσύ πλημμυρίδα ευωδιάς
σα γιασεμί που τοίχο σκαρφαλώνει
κάθε σου λέξη νυστέρι είναι
λεπίδα κοφτερή οδύνης και ηδονής
ανεξίτηλα το σώμα χαρακώνει
ρέει το αίμα ποτάμι ολοπόρφυρο
σαν ύστατη ανάσα σαν ύστατη αφορμή
κάθε που βρέχεις με, κατακλυσμιαία
σαν έρωτας εσύ πλημμυρίδα βροχής
κάθε που καις σώμα και νου και ψυχή
γίνομαι για σε ιτιά κι αχόρταγα ποτίζομαι
δεν έχει τέλος η δίψα μου ετούτη
δεν έχει τέλος ετούτη η αγάπη...
11/11/11
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου