Κυριακή, 23 Μαΐου 2010
Θεωρία Νο17: fairytales..
διάβασα πριν λιγο σε ένα ποστ μιας κοπέλας:
"κ πώς τελειώνει ένα παραμύθι αν ακόμα δεν έχεις σκοτώσει τον δράκο του?! εύχεσαι να τον βρείς προφανώς....έστω κ αν πρέπει να ξαναδιαβάσεις απ'την αρχή το παραμύθι !!! :) "
μ'έβαλε λοιπόν σε σκέψεις... έχουν όλα τα παραμύθια δράκους...?!? ή μάλλον, είναι όλοι οι δράκοι κακοί...?!?? και μέχρι πόσες ας πούμε φορές θα διαβάσεις το ίδιο παραμύθι...?!? ακούγονται χαζά φαντάζομαι αλλααα πραγματικά μ'άρεσε τοσο πολύ έτσι που το έθεσε αλλά απ'την άλλη...πφφφ!τι κάθομαι και γράφω?!
το θέμα είναι, πως και η ζωή μας σαν παραμύθι πρέπει να αντιμετωπίζεται(ή μήπως είναι?!?)...και γι'αυτό έμεινα σ'αυτό... όμως, σ'αντίθεση με τα αγαπημένα μας παραμύθια, δεν έχει κάθε κεφάλαιό της πάντα καλό τέλος!! χμμμ..μπα, δεν έχω κ πολύ έμπνευση σήμερα ε?να τ'αφήσω καλύτερα...
κι όμως ρε γαμώτο! εγώ πιστύω στα παραμύθια!! στις νεράιδες και τα ροζ συννεφάκια!! ευτυχώς ή δυστυχώς... άσχετα αν το ροζ μετατρέπεται σε γκρι ή κάποιο άλλο χρώμα...άσχετα αν..αν ο πρίγκιπας δεν εμφανίζεται επάνω στο άλογο κι άσχετα απ το αν πρέπει ν ψάξω γι'αρκετά το δράκο ώστε να φτάσω στην "αλήθεια του παραμυθιού" !
Ωστόσο σ'αυτό το παραμύθι-της ζωής-δεν μπορείς να ξέρεις αν θα έχει ευχαριστο τέλος και αν θα ζεις εσύ καλά κι οι άλλοι καλύτερα ή το αντίστροφο... κι αμφιβάλλω αν θα μπορέσεις να το καταλάβεις έγκαιρα! Το μόνο που ξέρω είναι ότι καλό θα είναι να μην αναγνωρίζουμε την ευτυχία απ'το θόρυβο που κάνει φεύγοντας, αλλά πριν προλάβει να την κάνει με ελαφρά...!! Όπως επίσης σας προτρέπω να πιστεύεται στα παραμύθια και τα όνειρα, γιατι...γιατί πραγματοποιούνται καθημερινά...! =)
