Τρίτη, 1 Ιουνίου 2010
Θεωρία Νο19: τελικά, οι άνθρωποι αλλάζουν...?
Αρχικά αυτή τη φράση την έλεγα σε κατάφαση και μάλλον με λίγη ειρωνία... έχω όμως καιρό που αρχίζω να αναρωτιέμαι και μάλιστα να απαντάω καταφατικά στον εαυτό μου συνειδητοποιώντας πόσο δίκιο είχε ο άνθρωπος που ειρωνευόμουν...!!! :$ [συγγνώμη! :/]
Το σχεδόν σίγουρο λοιπόν είναι ότι όλοι μας αλλάζουμε...το θέμα είναι, όμως, πώς ή προς τα πού κατευθυνόμαστε με αυτές τις αλλαγές...:/...
Άτομα έρχονται και φεύγουν από τη ζωή μας ακόμα και καθημερινά θα μπορούσαμε να πούμε. Πόσοι απ'αυτούς είναι κάπως και αλλάζουν λόγω καταστάσεων, εμπειριών κτλ και πόσοι έδειχναν κάτι άλλο αρχικά...?ή εμείς δεν είδαμε εξαρχής τι ήταν...? Δηλαδή, τελικά αλλάζουν οι άνθρωποι ή ο τρόπος που τους βλέπουμε εμείς?!?? πφφ...μπέρδεμα πολύ!
Εγώ η ίδια πιστεύω έχω αλλάξει... έχω σκληρύνει...βλέπω αλλιώς γεγονότα, καταστάσεις, ανθρώπους... μπορεί όχι μόνο πιο σκληρά-ψυχρά, αλλά και πάλι είμαι αλλιώς! Δεν εννοώ ότι δε μ'αρέσει ή ότι δεν αρέσει στους κοντινούς μου ανθρώπους-με τη λογική πως παίρνω στραβό δρόομο- εννοώ απλά ότι κι εγώ έχω αλλάξει..και ίσως συνεχίσω να αλλάζω! Άρα όντως οι άνθρωποι αλλάζουμε, ε? Αλλά δεν αποκλείεται και η φάση να μην καταλάβεις τον άλλο εξαρχής νομίζω...
Κι ας τα δεχτώ και τα δύο ρε παιδί μου... οι επιλογές μου ποιες είναι...? Οι πισινές για όλους και για όλα...?!?? Κι αν δεν μου πάει η καρδιά για κάποιον[γιατί τον ξέρω καλά κτλ κτλ] να κρατάω πισινή και την πάθω πολύ άσχημα...? [καλά να πάθεις ίσως πείτε...οκ!θα έχετε point, γιατί όπως λέει και η μαμά: ο χρόνος κοσκινίζει τις σχέσεις των ανθρωπων..] Και μετά? θα πρέπει να τον συγχωρήσω κιόλας αν γυρίσει πίσω(δε μιλάω για γκομενοδουλειές!!) ?? Ή να συνεχίσω τα τυπικά όταν βρισκόμαστε(γιατί προφανώς τα πολλά πολλά θα κοπούνε~!) σα να μην έγινε τίποτα και να κουβαλάω με περηφάνεια τον τίτλο του "μαλάκα" ή του "θύματος" [για να μην βρίζω κιόλας:P] ?!?
Και ρε γαμώτο, αυτά τα άτομα...που αλλάζουν ή που αποδεικνύονται αλλιώτικα...λίγο τσίπα δεν έχουν πανω τους...?!? Μετά από τόσα και τόσα που έχετε περάσει μαζί και τους έχεις προσφέρει....πφφφ τι να πεις!
Δηλαδή, πάλι καταλήγουμε στις πισινές και τη σκληρότητα?!?? :S :/
Και πονάει τοσο πολύ αν βλέπεις κάποιον που "κάποτε ήξερες, αλλά όχι τώρα πια"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου