Εχει έρθει η ώρα να κοιτάξουμε όλοι
για λίγο το είδωλό μας στον καθρέφτη. Ως κοινωνία, ως πολιτική και
επιχειρηματική τάξη, ως έθνος, ως εν τέλει νοήμονα όντα. Παρακολουθούμε
καθημερινά την κατάρρευση, την κατάλυση των θεσμών, τον αργό αλλά
σταθερό υπνωτισμό των δημοκρατικών αντανακλαστικών μας. Πέρα από το
σίριαλ με το φλασάκι από την Ελβετία, ένα παράδειγμα που επεξηγεί με
γλαφυρό τρόπο για ποιο λόγο οι Ελληνες πολιτικοί αντιμετωπίζονται με
απαξία από τους Ευρωπαίους συναδέλφους τους, υπάρχουν και άλλα σημάδια,
τα οποία θυμίζουν τη γνωστή τελευταία παράσταση της ορχήστρας του
Τιτανικού.
Οι υπουργοί της ΝΔ, τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ διαπραγματεύονται υπογείως για τη στελέχωση του δημόσιου τομέα. Πολλές θέσεις συμπληρώνονται από τοπικούς παράγοντες, φίλους υπουργών, σε κάποιες περιπτώσεις και του πρωθυπουργού. Στην ΕΡΤ βλέπουμε ότι η τύχη του ελληνικού Euronews «σκοντάφτει» σε μικροκομματικούς σχεδιασμούς. Σε κάθε κύτταρο του δημόσιου τομέα γίνονται προσπάθειες να στηθεί το όποιο «μαγαζάκι». Σαν οι πρωταγωνιστές να βρίσκονται σε άρνηση. Σαν να έχουν διαγράψει τα τελευταία τρία χρόνια από το καλεντάρι της μνήμης τους. Και εμείς; Εμείς έχουμε γυρίσει την πλάτη μας στο μεγάλο έργο που παίζεται στην παγκόσμια σκηνή και παρακολουθούμε κοκορομαχίες στο ημίφως.
Την ίδια στιγμή στην πλάτη μας η ευρύτερη περιοχή βρίσκεται στο επίκεντρο της παγκόσμιας ανησυχίας. Το ενεργειακό παιχνίδι στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο συνεχίζεται, η κατάρρευση της Συρίας θα δημιουργήσει νέες ισορροπίες στην περιοχή, το κουρδικό ζήτημα φαίνεται να προκαλεί αναταράξεις στην Τουρκία, το Ισραήλ προετοιμάζεται να κλιμακώσει την αντιπαράθεσή του με το Ιράν. Η Ελλάδα, ως πλέον κρίσιμος γεωστρατηγικά παίκτης της Ευρώπης στην περιοχή, είναι πολιτικά απούσα. Η πολιτική ελίτ της δεν έχει ούτε το σθένος, ούτε τη νομιμοποίηση, ούτε καν τον ελάχιστο σεβασμό που απαιτείται για να επηρεάσει (στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό) την εξέλιξη των πραγμάτων. Μοιραία, οι αποτυχημένοι του παρελθόντος έχουν την ευθύνη, προτού αποχωρήσουν από το προσκήνιο, να μην παραδώσουν τη χώρα ως ένα μεσογειακό παρία, αλλά ως έναν εξασθενημένο ωστόσο ζωντανό παίκτη.
Οι υπουργοί της ΝΔ, τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ διαπραγματεύονται υπογείως για τη στελέχωση του δημόσιου τομέα. Πολλές θέσεις συμπληρώνονται από τοπικούς παράγοντες, φίλους υπουργών, σε κάποιες περιπτώσεις και του πρωθυπουργού. Στην ΕΡΤ βλέπουμε ότι η τύχη του ελληνικού Euronews «σκοντάφτει» σε μικροκομματικούς σχεδιασμούς. Σε κάθε κύτταρο του δημόσιου τομέα γίνονται προσπάθειες να στηθεί το όποιο «μαγαζάκι». Σαν οι πρωταγωνιστές να βρίσκονται σε άρνηση. Σαν να έχουν διαγράψει τα τελευταία τρία χρόνια από το καλεντάρι της μνήμης τους. Και εμείς; Εμείς έχουμε γυρίσει την πλάτη μας στο μεγάλο έργο που παίζεται στην παγκόσμια σκηνή και παρακολουθούμε κοκορομαχίες στο ημίφως.
Την ίδια στιγμή στην πλάτη μας η ευρύτερη περιοχή βρίσκεται στο επίκεντρο της παγκόσμιας ανησυχίας. Το ενεργειακό παιχνίδι στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο συνεχίζεται, η κατάρρευση της Συρίας θα δημιουργήσει νέες ισορροπίες στην περιοχή, το κουρδικό ζήτημα φαίνεται να προκαλεί αναταράξεις στην Τουρκία, το Ισραήλ προετοιμάζεται να κλιμακώσει την αντιπαράθεσή του με το Ιράν. Η Ελλάδα, ως πλέον κρίσιμος γεωστρατηγικά παίκτης της Ευρώπης στην περιοχή, είναι πολιτικά απούσα. Η πολιτική ελίτ της δεν έχει ούτε το σθένος, ούτε τη νομιμοποίηση, ούτε καν τον ελάχιστο σεβασμό που απαιτείται για να επηρεάσει (στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό) την εξέλιξη των πραγμάτων. Μοιραία, οι αποτυχημένοι του παρελθόντος έχουν την ευθύνη, προτού αποχωρήσουν από το προσκήνιο, να μην παραδώσουν τη χώρα ως ένα μεσογειακό παρία, αλλά ως έναν εξασθενημένο ωστόσο ζωντανό παίκτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου