Τον πόθο δεν ορίζω

Τον πόθο δεν ορίζω

Ανθέ μου λάγνα μου πνοή

Της άνοιξης ματιά μου

Χέρι του έρωτα στη γη

Μέθη μες την καρδιά μου

Αχτίδα μου ασημόχρυση

Δάκρυ μου διαμαντένιο

Γλυκιά τροφή μου θεϊκή

Χέρι μαλαματένιο

Άγγιξες πάλι σήμερα

Της αίσθησης τη μέρα

Κι έχω θηρία ανήμερα

Τις σκέψεις μου για σένα

Ο ήλιος μου συννέφιασε

Και ψάχνει τη ματιά σου

Ο χρόνος μου σταμάτησε

Και ψάχνει τη καρδιά σου

Τα δάχτυλα μου τρέμουνε

Ν αγγίξουν την αφή σου

Όλες οι αισθήσεις καίγονται

Να  ακούσουν τη φωνή σου

Νερό δεν πίνω δε διψώ

Μον’ καίγεται η ψυχή μου

Για ένα δικό σου σ αγαπώ

Πεθαίνει η ακοή μου

Σε θέλω σαν τον ουρανό

Τα σύννεφα τ αστέρια

Να με σκεπάσεις για να μπω

Μες τα δικά σου χέρια

Κυλώ στα μάτια σου ξανά

Δάκρυ κι ανοίγω δρόμο

Φτάνω στα χείλη στο λαιμό

Στο στήθος σου τελειώνω

Στα χείλη σου παίρνω τροφή

Χαϊδεύω τα μαλλιά σου

Στο σώμα σου ψάχνω τη γη

Ακούω την καρδιά σου

Φτάνω στο πίσω του λαιμού

Εκεί σου ψιθυρίζω

Έλα στην άκρη τ’ ουρανού

Τον πόθο δεν ορίζω

Πάνω σε σύννεφο ξανά

Στον έρωτα σου πάλι

Στης αγκαλιάς σου τον ανθό

Να γείρω το κεφάλι

Να πλέξουμε την ηδονή

Στου πάθους μας τα χέρια

Να  ταξιδέψουμε μαζί

Λευκά μας περιστέρια

Να κάνουμε έρωτα ακριβό

Κορμιά τα δυο σαν ένα

Να με γευτείς να σε γευτώ

Να μοιάζει η νύχτα ψέμα

Να σου κρατώ στα χέρια μου

Κοφτές αναπνοές σου

Να μου χαρίζεις μάτια μου

Τις ώρες τις δικές σου

Χείλη να ψάχνουν τη ρωγμή

Εκεί στη δόνηση σου

Σεισμός να γίνει  η στιγμή

Που αγγίζω  την πηγή σου

Να ανοίγεις συ τα πέταλα

Να μπαίνω στον ανθό σου 

Να κάψω κάθε δίψα σου

Κάθε πόθο δικό σου

Σάρκα μου μέρος της ψυχής

Πάθους μου αμβροσία

Να φτάσουμε στα πέρατα

Στη θεϊκή ουσία

Να σε κερνώ στα χείλη σου

τα χείλη ποτισμένα

Της συνουσίας μας κρασί

Τα πάντα μεθυσμένα

Κι όταν η μπόρα του έρωτα

Γαλήνη θα σ αφήσει

Γλυκά να λες το σ αγαπώ

Αχ πόσο μου ‘χει λείψει  

3-Φεβ-13