Μονοπάτι αξημέρωτο

Μονοπάτι αξημέρωτο

Αξημέρωτο το μονοπάτι

Αχνοφεγγιά θηλιά στο αδιέξοδο

Το περιστέρι έχασε το στίγμα

Σε μια πορεία αστεριών

Καθορισμένου χρόνου

Δυο βουρκωμένα μάτια φως

Που τ’ αγκαλιάζει ο βυθός

Μέσα στη λάσπη του αφρού

Το αυτονόητο

Μετρά λεπτά

Προτού χαθεί η συμφορά

Πως σταματάει ο χρόνος!

Το αυτονόητο να ζει

Και να πεθαίνει η ζωή

Λοιπόν;

ανάγερτος