Ανθίζεις κόκκινο σατέν

Ανθίζεις κόκκινο σατέν

Ανθίζεις κόκκινο σατέν
***
Στην ανθοδόχη σου έγειρε Tου πάθους η ματιά μου
Του ανθού σου εκεί στο σώμα σου εκεί στον έρωτα σου
Στα πέταλα σταμάτησαν τα χείλη να χορτάσουν
Νέκταρ  τη γεύση  της πηγής να πιούν να ξεδιψάσουν

Η αίσθηση μου της πνοής έσκυψε τ άρωμα σου
να πάρει στις αισθήσεις μου να νοιώσει την καρδιά σου
Ο στήμονας και ο ύπερος  εκεί στη θάλασσα σου
αδημονούν αντάμωμα  ψηλά στο πέταγμα σου

Άγγιγμα πάθους το φιλί  όρος της Αφροδίτης
Έκρηξη ανέμου στη στιγμή φουρτούνιασμα της κοίτης 
Σκίρτημα  ψίθυροι πνοές και πόθος , μας κατέκλυσε
Εικόνα λάγνα  η νιότη σου για πάντα με κατέκτησε

Χάδι δακτύλων έκλεισε την πόρτα  της ζωής  σου
χάδι στα χείλη σου κι εγώ γεύομαι το φιλί σου
Στου στήθους σου τ απόκρυφα αρώματα μου γνέφουν
θε μου οι αισθήσεις μου ριγούν στην ηδονή σου τρέχουν

Χρυσά πεσμένα τα μαλλιά στο πίσω του κορμιού σου
κι εγώ χαμένος δίπλα τους στο πάθος του λαιμού σου
Γράφω ξανά το σ αγαπώ κι αφήνω τα σημάδια
με τα φιλιά μου αγγίζοντας της σάρκας σου τα χάδια

Ανάσα μου ζωγράφισες κι απόψε την εικόνα
άνθισες σαν τριαντάφυλλο στη μέση του χειμώνα
Κι ευωδιάζεις άνοιξη καθώς σε ταξιδεύω
από τους ώμους  σου ξανά στη νιότη σου πηγαίνω

Λείχουν  τα χείλη νέκταρ σου αρμύρα απ' το κορμί σου
πνίγουν την κάθε αναπνοή  ν' ακούσουν την φωνή σου
Γλυκιά φωνή σου που καλεί στον πόθο ζαλισμένη
γλυκό φιλί στ' απόκρυφα πως το κορμί σου θέλει

Στην αγκαλιά μου σε χωρώ στην αγκαλιά σου μπαίνω
σε κάθε αίσθηση σου εγώ  νομίζω πώς  πεθαίνω
Σ αγγίζω σαν εικόνισμα μ αγγίζεις  σαν το φως μου
Εσέ ζωής μου στόλισμα  σε έστειλε ο θεός μου

Πάμε μαζί στο δρόμο μας τα λόγια περιττεύουν
Οι ψίθυροι τα σ αγαπώ τον πόθο περισσεύουν
Ανθίζεις κόκκινο σατέν βελούδο μαύρο φόντο
Και γεύομαι πορφύρα σου στα χείλη πόντο ,πόντο

Περάσαμε τούς Πόνους μας Καρδιά μου Μάγισσα μου
Σ αγάπησα σε λάτρεψα και σ έκανα  δικιά μου
Του χρόνου μας τα δύσβατα περνάμε χερι ,χέρι
Για Πάντα  θα 'μαστε μαζί Πανέμορφο Μου αστέρι 
***
 28 Ιανουαρίου 2013
***
Ποίηση:Γιάννης Παππάς