Μελαχρινός Απόστολος

Ταράζει με η φωνή σου

Παθητική: Τρέμει ως κρουσμένη βιόλα.

Ηδονική : Κρούει ως γυμνή σάρκα μυροβόλα.

Μου παίρνει τα συλλοϊκά και σαστισμένο

με φέρνει αλλού : Σε χώρες μαγικές διαβαίνω.

Ακούω μακάριος τον ήχο της φωνής σου,

σαν κάποιο αντίλαλο χαμένου Παραδείσου.

Και μέσα σε πανήδονο αποκάρωμα,

στην έκσταση μου χύνεται σαν άρωμα,

σαν τα βαριά τα μύρα της Ανατολής.

Για πες: Μεθούν με αρώματα, ή μιλείς;