Δολοφόνοι! Και συ, αναρωτιέσαι ακόμα;

Δολοφόνοι! Και συ, αναρωτιέσαι ακόμα;

Η είδηση:

"Το κορίτσι και η μητέρα της δεν είχαν ρεύμα και χρησιμοποιούσαν το μαγκάλι για να ζεσταθούν. 

Σοκ προκαλεί στην κοινή γνώμη η είδηση ότι ένα 13χρονο κορίτσι έχασε τη ζωή του επειδή το μόνο που ήθελε ήταν να ζεσταθεί. Το τραγικό περιστατικό συνέβη στην Ξηροκρήνη Θεσσαλονίκης χθες το βράδυ, όταν μάνα και κόρη προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν το τσουχτερό κρύο με ένα παραδοσιακό μαγκάλι το οποίο είχαν στο σπίτι τους. Η 13χρονη και η 54χρονη μητέρα της ήταν από τη Σερβία και όπως έγινε γνωστό δεν είχαν εδώ και καιρό στο σπίτι τους ρεύμα με αποτέλεσμα να βρουν εναλλακτικές λύσεις για να ζεσταθούν. Έτσι κατέφυγαν σε ένα μαγκάλι, το οποίο έμελλε να κοστίσει τη ζωή του κοριτσιού.

Στις 23:10 της Κυριακής η Άμεση Δράση ενημερώθηκε από το ΕΚΑΒ για ένα έκτακτο περιστατικό σε διαμέρισμα στην Ξηροκρήνη. Όταν έφτασαν βρήκαν το κορίτσι χωρίς τις αισθήσεις του και απλά διαπίστωσαν το θάνατό του. Όπως κατέθεσε η 54χρονη μητέρα, η ίδια λιποθύμησε από τις αναθυμιάσεις στις 10 το βράδυ και όταν συνήλθε είδε πεσμένη δίπλα της την κόρη της. Προσπάθησε να την συνεφέρει αλλά δεν ανταποκρινόταν στην ανάνηψη. Στο σημείο έσπευσε ιατροδικαστής, που εκ πρώτης όψεως διαπίστωσε ότι ο θάνατος της 13χρονης οφείλεται σε δηλητηρίαση από αέρια. Η μητέρα συνελήφθη." !!!!!!!!!!!!!

Ανεγκέφαλε Τζήμερε, πες το μας πάλι: "Είναι θύμα παιδείας. Κανένας δεν της δίδαξε τις ιδιότητες του μονοξειδίου του άνθρακα.", όπως είπες για τους φοιτητές που βρέθηκαν και αυτοί νεκροί από μαγκάλι σε σπίτι στη Φιλιππούπολη.

Παλιάνθρωποι, εγκληματίες, βρωμεροί ξεπουλημένοι λακέδες της τρόικα τα δικά σας παιδιά δεν κινδυνεύουν από πείνα – πλημμύρες – αναθυμιάσεις –ξεσπιτωμούς. Τα δικά σας παιδιά δεν θα τα σκοτώσει η φτώχεια, ούτε σεις θα αυτοκτονήσετε από απελπισία γιατί σας έπνιξαν τα χρέη. Όσο για χαρακίρι υπό το βάρος των ευθυνών σας, ούτε λόγος βέβαια!

Και συ "κοινή γνώμη" σοκαρίστηκες, ε;

Αν αναρωτιέσαι, ακόμα, για το πόσο κοστολογείται η αξιοπρέπειά σου, πόσο αξίζει η ζωή σου και η ζωή των παιδιών σου, πόσο κοστίζει η σιωπή σου, πόσο αξίζει η ανοχή σου...

Αν αναρωτιέσαι για το χρόνο…

για τη χρονική περίοδο των τριακοσίων εξήντα τεσσάρων απογοητεύσεων, διαψεύσεων, ανασφάλειας, φόβου, προδοσίας, αυτοκτονιών και θανάτων

Αν αναρωτιέσαι  για τους πολιτικούς που σε κυβερνούν…

τ’ αναπάντητα «γιατί», αντικατέστησε με το «για ποιούς;» και με το «για πόσα;»

Αν αναρωτιέσαι για την ευθύνη…

είναι ένα φορτίο το οποίο εύκολα μεταφέρεται στις πλάτες των προηγούμενων, των τωρινών και των επόμενων, του θεού, των αλλοδαπών, της μοίρας, του πεπρωμένου, της τύχης, του γείτονα, των άλλων

Αν αναρωτιέσαι για την Ελλάδα…

για τη χώρα μας την τραγική ποιανής ξεπουλημένης πολιτικής και πολιτικών κατάντημα είναι

Αν αναρωτιέσαι για τον ισολογισμό ή για το πρωτογενές έλλειμμα ή για το πρωτογενές πλεόνασμα….

για τους ως επί το πλείστον πλαστούς "λογαριασμούς", για τα ως επί το πλείστον πλαστά και κατευθυνόμενα γεγονότα τα οποία προκλήθηκαν ως επί το πλείστον από παλιάνθρωπους «στρατηγούς» και ως επί το πλείστον από ηλίθιους «στρατιώτες»

Αν αναρωτιέσαι...

για το πόσα είσαι έτοιμος να θυσιάσεις ακόμα και για το πόσα ουσιαστικά έχεις να χάσεις

Αν αναρωτιέσαι ακόμα…

μπράβο σου... πολύ καλά κάνεις! 

Αναρωτήσου, όμως και αυτό:

μήπως ήρθε ο καιρός να πάψεις ν' αναρωτιέσαι, να πάψεις να σοκάρεσαι και να περάσεις στη δράση; Αναρωτήσου μήπως ήδη έχεις αργήσει τραγικά πολύ;