Νύχτες υγρές
Σε τούτες τις νύχτες της σιωπής το γέλιο μου στα φαντάσματα κατάμουτρα το φτύνω. Το φτύνω κι απέρχομαι. Φεύγω. Τραυματίζομαι. Σαρκάζω. Σκοτώνω και σκοτώνομαι. Χάνομαι σε τόπους σκιών χιμαιρικούς. Χάνομαι. Χάνω τις άμυνές μου. Τα χνάρια τα σβήνει η βροχή. Χάνω της επιστροφής τους δρόμους. Υπάρχω και δεν υπάρχω. Γίνομαι βροχή. Βροχή που χάνεται στο χώμα τ' αξεδίψαστο.
Νύχτες υγρές. Καταραμένες. Βασανίζω και βασανίζομαι. Καταρράχτες το νερό του Σιλωάμ. Άλλοτε κολυμπήθρα. Άλλοτε μήτρα-καταφύγιο. Το χώμα αναθυμιάζει θάνατο. Το χώμα ζωή ανθίζει. Τρέχει στο χώμα το νερό. Γεμίζουν τα δωμάτια αυλάκια. Βιολέτες μπλε στο σπίτι μου φυτρώνουν. Γίνονται κήπος τα δωμάτια ολάνθιστος. Γίνομαι παιδί. Να μεγαλώσω άσχημα αρνούμαι. Μύστης-παιδί. Μιλώ του χώματος και των νερών τη γλώσσα. Άλλοτε γίνομαι περικαλλής και ιερά γυναίκα. Άντρας καμιά φορά γίνομαι. Γίνομαι ζωής πανώριας φυτευτής. Τις περισσότερες φορές ενδύομαι πελματοβάμονα σκύλου πιστού την όψη. Εκείνες τις φορές που τη γλώσσα των ανθρώπων αρνούμαι να μιλήσω.
Δεν έχω τίποτα να χάσω, γιατί τα πάντα έχασα. Μετράω. Ξαναμετρώ και τελειωμό δεν έχουν. Γαϊτανάκι νυχτερίδων γύρω μου οι απώλειες. Οι απώλειες φαντάσματα στους τοίχους. Οι απώλειες γιορντάνι στο λαιμό μου. Τις φορώ και τις χορεύω ξέφρενα. Τις νύχτες. Τις νύχτες που έρχονται και παρέρχονται. Το πικρό το γέλιο ή τ’ αγνοούν ή το κοροϊδεύουν. Κάθε φορά τις κολυμπώ. Στους αφρούς τους μέχρι το τέλος πνιγοδέρνομαι. Τις ξεγελώ, τις νύχτες μου, Ισκαριώτες καίγοντας. Μέχρι να ξημερώσει τις ξεγελώ. Με μεθυσμένα δάκρυα, με σφαίρες πολύχρωμες και άνθη μυροβόλα. Σα νυχτώνει η μέρα στις λάσπες τις βαλτώδεις πέφτω. Πέφτω και σηκώνομαι κι ανασαίνω χώμα και νερό. Με λάσπες χειροποίητες πνοή στα όνειρα φυσώ και κείνα ζωντανεύουν.
Τις ξεγελώ με τα τερτίπια μου κάθε φορά τις νύχτες...
Τις ξεγελώ με τα τερτίπια μου κάθε φορά τις νύχτες...
...irida..., christina, Christina, Kate's CakeBox, Maria Kanellaki, marie, me (maria), αγριομελένια, Αθηνούμπα, Αριστέα, Βιβή, Δεσ., Ελένη, Κατερίνα, Κική, Μάγδα, Ντίνα, παντελόνι καμπάνα, Πετρουλίνι, Στρατή όσα απέραντα ευχαριστώ και να πω δε θα μπορέσουν να καταδείξουν τη συγκίνησή μου για την αγάπη και το ενδιαφέρον σας.
Να είστε όλοι σας καλά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου