ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΚΕΦ.3ον

Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΠΟΝΑ ΚΕΦ.3^ον

Οι αρχαιοι φιλοσοφοι ελεγαν ότι Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΠΤΑΧΟΡΔΗ ΛΥΡΑ, ΠΟΥ ΟΙ ΕΞΗ ΧΟΡΔΕΣ ΤΗΣ ΚΤΥΠΟΥΝ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΚΙ ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΧΑΡΑ. Αυτο σημαινει ότι ο Θεολογικος λογος απευθυνεται στο συχγρονο ανθρωπο, σε μια υπαρξη που περισσοτερο πονα & λιγοτερο απολαμβανει τη χαρα της υγειας. Κι είναι μεγαλη αστοχια του λογου αυτου όταν λησμονει την παραπανω  κατασταση του πονου είναι μεγαλη προκληση για να αποκαλυφθει η προηγουμενη σχεση του ανθρωπου με τον Θεον, αλλα & για να σφυρηλατηθει  η μελλοντικη. Ο πονος είναι η μεγαλη ωρα της αληθειας για την ανθρωπινη υπαρξη, η οποια τοτε εμφανιζει τις πλεον μυχιες της μεσα από ένα λογο δραματικο, αφου ( όπως εγραφε ο Κικερωνας ) είναι δυσκολο να σιωπας όταν πονας

Οι Θεολογικες αποψεις περι του πονου, οι οποιες επιγραμματικα καταγραφηκαν παραπανω, δεν είναι δυνατον να αποτελεσουν ένα κηρυγμα που οι χριστιανοι μπορουν να απευθυνουν στο συναθρωπο που πονα.Απεναντι στον πονο ισχυει παντοτε η επιβραβευτικη διαπιστωση & (συχγρονως προτροπη) του ΚΥΡΙΟΥ: ΗΣΘΕΝΗΣΑ & ΕΠΙΣΚΕΨΑΣΘΕ ΜΕ. Αυτή η επισκεψη δεν εχει προφανως αναγκη από την εκθεση προς τον πασχοντα των περι πονου Θεολογικων αποψεων, αλλα από την γεματη αγαπη παρουσια κατά τη δυσκολη εκεινη συγκυρια.

Η Θεολογια του πονου αποτελει μαλλον το βασικο συστατικο μιας προετοιμασιας για την υποδοχη του & όχι μιας θεωρητικης συμβολης στην ερμηνεια του κατά την ωρα που εκεινος μαινεται πανω στο ανθρωπινο σωμα.

Το μυστηριο του πονου απαιτει σιωπη, η οποια δεν πρεπει να χαρακτηριζεται από αγνοια, αλλα από την αξιοποιηση αυτης της προετοιμασιας.

Η αληθεια επομενως είναι ότι ο θεολογικος λογος περι του πονου πρεπει να απευθυνεται στον ανθρωπο πριν από τη δοκιμασια της υγειας του.

Ο λογος αυτος θα μιλησει στον συγχρονο ανθρωπο για αυτό που λεγεται καθημερινη & ουσιαστικη σχεση με τον Θεον. Θα του επισημανει, δηλ. ότι η παρουσια του Θεου στη ζωη μας δεν μπορει να είναι ευκαιριακη: να είναι ανυπαρκτη όταν υγιαινουμε & να τιθεται επιτακτικα & ισως κριτικα απεναντι στον Θεον όταν ποναμε.

Το μυστηριο του πονου συναντα ετσι το αντιστοιχο του Θεου & του ανθρωπου.Γιατι ο πονος είναι μια ευλογια αλλα η αληθεια αυτή για να βιωθει απαιτει δρομο μακρυ & επιπονο, ισως περισσοτερο επιπονο από την ιδια στιγμη του πονου.Εως την ωρα που θα επιτελεσθει το βιωμα αυτό ο πονος θα αποτελει για τον ανθρωπο μια συγκυρια πανικου & προβληματισμου, στοιχεια τα οποια θα αποτυπωνονται στη συνομιλια του με τον Θεον.

ΠΗΓΕΣ ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ:

 ΑΡΘΡΟΓ/ΙΕΣ :ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ