ΑΠΟΦΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

ΑΠΟΦΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

ΣΤΗΝ  αναπτυξη της αποφατικης θεολογιας εμφανιστηκε & παλι η Πλατωνικη -ωριγενικη κατανοηση της  αληθειας, αλλα μονο για να αναιρεθει στο βασικο της σημειο στις γνωσιολογικες & οντολογικες της αξιωσεις.Στον Ωριγενη το υψιστο επιπεδο της αληθειας εκφραζεται με το προθεμα   αυτό πχ.αυτοαληθεια, αυτοδικαιοσυνη κ.α. αντιθετα οι αποφατικοι  θεολογοι προτιμουν το προθεμα υπερ: υπεραληθεια, υπερουσια, κ.α. Εδώ βρισκεται ενας ριζοσπαστικος νεος προσανατολισμος της γνωσιολογιας & μια απομακρυνση της αληθειας από την ελληνικη της βαση. Διοτι η ελληνικη σκεψη αρκεστηκε με τον ορισμο της αΣτην αναπτυξη της αποφατικης θεολογιας εμφανιστηκε & παλι η πλατωνικη –ωριγενικη κατανοηση τηληθειας μεσω του ΑΥΤΟ – ποτε όμως δε θα υπερβαινε το είναι η πολύ περισσοτερο το ΝΟΥ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΓΙΑ τους ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΝΤΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΩΣ ΕΣΧΑΤΟΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΣ.

Την πεμπτουσια της αποφατικης θεολογιας βρισκοταν, στο ότι θα επρεπε να καταργηθει & να μεταμορφωθει η υπαρχουσα σ αυτήν ελληνικη οντολογια, διοτι δε θα μπορουσε να χρησιμοποιησουμε ορους του ανθρωπινου ΝΟΥ η της δημιουργιας στην οποια υπηρχε επισης κυριως ο ορος του ΕΙΝΑΙ, για να δηλωσουμε το Θεο, την αληθεια.Ετσι τονιζεται η απολυτη διαφορετικοτητα της ΥΠΑΡΞΗΣ του ΘΕΟΥ, οπως αυτή υπαρχει στην καρδια της βιβλικης θεολογιας, τοσο εντονα ώστε η βιβλικη κατανοηση του θεου ερχεται σε σφοδρη αντιθεση με αυτή των Ελληνων. Ηαποφατικη θεολογια αρνειται την ελληνικη θεωρηση της αληθειας & τονιζει, ότι η γνωση μας για το ΕΙΝΑΙ δηλ.την δημιουργια, δεν πρεπει να ταυτιζεται οντολογικα με τον θεον.Ο θεος  ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΥΠΑΡΞΗ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΗ, ΑΓΝΩΣΤΗ, ΑΠΡΟΣΙΤΗ  για κάθε πραγμα & εντελως ανεξηγητη, διοτι βρισκεται πανω στη καταφαση & αρνηση. Γι αυτό το λογο βρισκεται & η αληθεια περαν της αποφασης μεταξυ καταφασης & αρνησης Ο νεοπλατωνικος κοσμος των ιδεων στην ιεραρχια των ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΩΝ ΣΥΓΡΑΜΑΤΩΝ

οδηγησε καποιους ερευνητες στο λαθος, να μιλησουν για μια νεοπλατωνικη  επιρροη.Το πιο ουσιωδες παρ όλα αυτά, δεν βρισκεται σε αυτές τις εικονικες παραστασεις, αλλα στη σημασια που αποκαλυπτεται.Το ουσιαστικο σημειο βρισκεται δηλ, στο ότι εν αντιθεσει προς τις νεοπλατωνικες απορροες, η διονυσιακη ΙΕΡΑΡΧΙΑ δεν ισχυριζεται ότι κατωτερο είναι, προερχεται απ το ανωτερο.Για καλυτερη κατανοηση αυτου του πραγματος πρεπει να στραφτει η προσοχη μας σε 2 χαρακτηριστικα σημεια της αποφατικης θεολογιας, ΚΥΡΙΩΣ –ΨΕΥΔΟ- ΔΙΟΝΥΣΙΟ & ΤΟΝ ΜΑΞΙΜΟ ΤΟΝ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ, ΔΗΛ ΣΤΟ ΟΡΟ ΕΚΣΤΑΣΙς, όπως & ΣΤΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ  ΟΥΣΙΑΣ & ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΤΟ ΘΕΟ.

Ο ορος εκστασις σημαινει ότι ο θεος είναι αγαπη & ότι ως τετοιος δημιουργει μια συνεχη σχεση αγαπης εκτος του εαυτου του,

Αυτό εκτος του εαυτου του εχει μεγαλη σημασια, διοτι μεσω αυτου διαπιστωνεται, ότι η αγαπη ως εκστασις δε δημιουργει μια απορροη με νεοπλατωνικη εννοια, αλλα μια διαφορετικοτητα του  ΕΙΝΑΙ & επισης οτι αυτό απαντα & επιστρεφει στην αρχικη του υπαρξη. Ο Μαξιμος Ομολογητης εξηγει αυτή την ιδεα πληρεστερα & σαφεστερα το ΕΙΝΑΙ δεν ανφερεται σ αυτόν τελικα στην κοσμολογια , όπως στον ΨΕΥΔΟ –ΔΙΟΝΥΣΙΟ, αλλα στην ΤΡΙΑΔΙΚΗ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΟΥΣΙΑΣ:& ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ  στο θεο περιγραφει τη σχεση θεου & κοσμου ως μια οντολογικη διαφορετικοτητα η οποια  ξεπερνιεται  με την  ΑΓΑΠΗ, όχι  όμως με την ΦΥΣΗ η την ουσια.Ετσι αυτή η διακριση συνδεδεμενη με την ιδεα της εκστασης, είναι η πρωτη επιτυχημενη προσπαθεια στην ιστορια της ελληνικης σκεψης να εναρμονισει πανω σε μια φιλοσοφικη βαση τις βιβλικες ιδεες περι διαφορετικοτητας του θεου με τις προσπαθειες των ελληνων για την ενοτηξτα του είναι. Σε αυτή τη φιλοσοφικη αναπτυξη διακριθηκε αυτό, το οποιο περιληφθηκε στην ευχαριατιακη & τριαδολογικη προοπτικη, που αναφεραμε προηγουμενως.

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΝ ΘΑ ΔΙΑΚΡΙΘΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΟΤΑΝ ΑΝΑΦΕΡΘΟΥΜΕ:στη σχεση της ΑΛΗΘΕΙΑΣ με την ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΥΠΑΡΞΗ.

Αν κανεις κατανοηση ακριβως την αποφατικη θεολογια αυτης της εποχης στο βασικο της σκοπο, τοτε αποδεικνυεται ότι αυτή δεν σχετιζεται καθολου με ένα θεολογικο αγνωστικισμο.Ο βασικος της σκοπος βρισκεται μαλλον στο να χωριστει η ερωτηση για την αληθεια  & την γνωση από την περιοχη της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ & αντι αυτου να ενταχθει στη σχεση της ΑΓΑΠΗΣ & της κοινωνιας. Το κυριο ΕΡΩΤΙΚΟ  χαρακτηριστικο της αποφατικης θεολογιας μπορει ηδη να χρησιμευει ως κλειδι για την κατανοηση & την εκτιμηση της.Οι μυστικοι & ασκητικοι θεολογοι εκεινης της εποχης με τις δικες τους αποψεις, στις οποιες κατεληξαν από την ΕΡΩΤΙΚΗ προσεγγιση του ΕΙΝΑΙ, ΕΦΤΑΣΑΝ ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΔΡΟΜΟ ΣΤΟ ΙΔΙΟ αποτελεσμα με τις ευχαριστιακες & ΤΡΙΑΔΟΛΟΓΙΚΕΣ αποψεις της προηγουμενης εποχης μονο μεσω της ταυτησης της με την κοινωνια, μπορει η αληθεια να εναρμονιστει με την ΟΝΤΟΛΟΓΙΑ.Κυριως στο Μαξιμος ομολογητης φαινεται ότι σε αυτή την προσεγγιση δεν υπαρχει ουτε αγνωστικισμος, ουτε φυγη από τον κοσμο.Η αξια αυτου του μεγαλου πνευματος βρισκεται πολύ περισσοτερο, στο ότι πετυχε  την πληρως επεξεργασμενη  συνθεση της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ, ΙΟΥΔΑΙΚΗΣ ,& ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΙΣ Της ΑΛΗΘΕΙΑΣ.Το ερωτημα που τεθηκε εξ αρχης βρισκεται σε αυτόν τον Πατερα την απαντηση του σε ευρεια κλιμακα.

Είναι γεγονος ότι οι Πλατωνικοι φιλοσοφοι, νεοπλατωνικοι, & γνωστικοι μιλησαν για μια ΕΚΔΗΜΙΑ των ΟΝΤΩΝ & μερικοι από αυτους χρησιμοποιουσαν το ΠΡΟΘΕΜΑ ΥΠΕΡ – ΑΥΤΟ όμως που  είναι σημαντικο ΕΙΝΑΙ, ότι η ΕΚΔΗΜΙΑ δεν είναι γι αυτους τους φιλοσοφους μια κινηση περαν του ΝΟΥ, αλλα μια κινηση μακρια από τα αλλα πραγματα για να μπορεσει να φτασει στο νου σε καθαρη κατασταση Για την ελληνικη φιλοσοφικη παραδοση, την οποια  σε αυτό το σημειο συμμεριζονταν & ο Ωριγενης με τους οπαδους του, Ο ΝΟΥΣ παραμενει παντα ικανος να γνωρισει το θεον.

Αν η αποφατικη θεολογια εχει ριζικα αποχωριστει από αυτή την παραδοση αυτό εγκειται στο γεγονος ότι γι αυτην, η αληθεια δεν κατοικει στο ΝΟΥ, αλλα βρισκεται περαν αυτου. Η αντιθεση μεταξυ αυτου του αποφατισμου & της ελληνικης αντιληψις του θεου  γινεται σαφης ,αν κανεις εξετασει την ιδεα του Πλατωνα. Συμφωνα με τον πλατωνα φτανουμε στη γνωση του θεου μεσω της θεωρησης ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΚΑΘ ΟΣΟΝ ΑΥΤΗ ΓΕΝΝΑ ΚΑΤΙ & ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΜΙΑ ΔΙΑΡΚΗ ΡΟΗ ΤΟΥ είναι & ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕΣΩ της ΘΕΩΡΗΣΗΣ της ΤΑΞΗΣ η οποια στην κινηση των αστρων δηλ ο λογος ο οποιος ταξινομησε το ΣΥΜΠΑΝ.  

ΠΗΓΕΣ: ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ & ΑΡΘΡΑ ΑΠ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ :