Ο ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ Η ΝΕΡΑΙΔΑ
Ηταν καποτε ενας δρακος ποτε δεν ειχε συντοφια αλλου και
περιπλανιοτανε σε βουνα & σε σπηλιες.
Αλλωστε τι άλλο να εκανε? Από
να πετα από βουνο σε βουνο…στο άλλο.
Ποτε να συλλογιζεται για την
ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ & ποτε να σκιση τα βραχια
με τα νυχια του & να φυσα ΦΛΟΓΕΣ.
Μια μερα λοιπον μια ΝΕΡΑΙΔΑ
ηρθε & ΚΑΘΙΣΕ ΣΤΗΝ ΜΥΤΗ ΤΟΥ
Ο δρακος ξαφνιαστηκε την
ΚΟΙΤΑΞΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ & την ρωτησε.
Δεν φοβασαι μηπως σε ΦΑΩ?
Ειμαι πολύ μικρη για να
χορτασεις του απαντα.
Αν σε φυλακισω?
Όχι δεν φοβαμαι γιατι μπορω
να εξαφανιστω του απαντα.
ΔΕΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ΑΝ ΣΕ
ΑΓΑΠΗΣΩ?????
Η νεραιδα σαστισε…………………. Δεν
περιμενε άλλη απαντηση…
Όμως ….ολοι θελουν καποτε
να αγαπησουν …& να αγαπηθουν……….
Ο Δρακος ενιωσε εντονα την
επιθυμια να την αγκαλιαση ….ομως τα νυχια του καρφωσαν την μικρη νεραιδα….
Θελησε να την φιλησει …Η
ΚΑΥΤΗ ΑΝΑΣΑ ΤΟΥ εκαψε τα φτερα της.
Ο Δρακος δακρυσε ….ομως τα
δακρυα του την ΕΠΝΙΞΑΝ ….
Η μικρη νεραιδα ΠΕθΑΝΕ στην
ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ….
Και του ψιθυρισε…..απλα το
ΜΥΣΤΙΚΟ….
ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ ΑΓΑΠΑΣ………….
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ…………..
ΠΗΓΕΣ: ΣΥΛ/ΓΗ Χ. ΔΟΥΛΓΕΡΑΚΗ
ΕΥΧΕΣ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ
ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΝ…ΜΕ
AN
OLD SMILE…………
EYXES…….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου