ΚΑΤΑΦΑΤΙΚΗ & ΑΠΟΦΑΤΙΚΗ ΚΕΦ. 4ον

Η ΚΑΤΑΦΑΤΙΚΗ  & ΑΠΟΦΑΤΙΚΗ ΟΔΟΣ  ΩΣ ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΗ  & ΕΝΙΑΙΑ ΜΕΘΟΔΟΣ.ΚΕΦ4oν 

Μεταξυ της καταφατικης & αποφατικης θεολογιας φαινεται να υπαρχει μια διαλεκτικη αντιθεση ωστοσο για την Ορθοδοξη  πατερικη παραδοση καμμια αντιθεση δεν είναι νοητη μεταξυ τους .

Απεναντιας  αναμεσα  τους υπαρχει μια αρρηκτη & λειτουργικη ενοτητα & σχεση. Τοσο η καταφατικη οσο & η αποφατικη  Θεολογια, δεν αποτελουν καρπους ΝΟΗΣΙΑΡΧΙΚΟΥ ΣΤΟΧΑΣΜΟΥ, αλλα θεμελιωνονται εξοκληρου στη θεια αποκαλυψη 

στην εμπειρια.Ειναι αρρηκτα  συνδεδεμενες,με την Ορθοδοξη παραδοση & εξεταζονται από κοινου, ως κοινη Θεολογικη σκεψη & ζωη.Ο Θεολογος δε

δυναται ουτε να εξετασει την κάθε μια ξεχωριστα, αλλα ουτε & να χρησιμοποιει την καταφαση ανεξαρτητα από την αποφαση.

Μια τετοια θεωρηση, περαν ότι τον απομακρυνει από την Ορθοδοξη παραδοση οπου η γνωσιολογια με την ΟΝΤΟΛΟΓΙΑ συνυπαρχουν & αλληλοσυμπληρωνονται, εγκυμονει θεσμικους & δογματικους κινδυνους.

Η πρωτη & κυρια μορφη κινδυνου που γεννα η διαφορετικη μελετη της καταφασης από την αποφαση, αφορα στην προσπαθεια εντοπισμου & καταγραφης των ιδιοτητων του ΘΕΟΥ ως ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ.Αμεσα ο  διενεργων τη μελετη, παγιδευεται στις γνωσιολογικες προσεγγισεις του ΘΕΙΟΥ & αναζητα , σε αυτόν φυσικες ιδιοτητες.Τοτε ο ΘΕΟΣ δυναται να μεταβληθει σε φυσικο η μαθηματικο μεγεθος, που αιτιωδως  θα ερμηνευεται αποκλειστικα με ποσοτητες & αξιωματα καθως & με ενδοκοσμικες παραδοχες  ΚΤΙΣΙΟΛΟΓΙΑΣ.

Στην αντι περα οχθη της επικινδυνοτητος, παρουσιαζεται η αποσυνδεση & απομακρυνση της αισθητης & ΝΟΗΤΗΣ ΥΠΑΡΞΙΣ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ, επικρατωντας ενας ακρατος ΑΠΟΦΑΤΙΣΜΟΣ.

Η αυτή & ανεκφραστη μορφη, προσδιδει στο Θεο, μια ελλιπη  αναγνωσιμοτητα  κυριως στα πρωτα σταδια του ΘΕΟΛΟΓΕΙΝ ………οπου τα ανθρωπινα  δεδομενα δεν θα περιεχουν την εμπειρια των Ορθοδοξων & θα είναι αδυνατο να ανταποκριθουν.

Οι εννοιες της αγαπης του θειου ερωτα της προσκολλησις & εμμονης στον επιδιωκομενο θειο σκοπο που οδηγει στη ΘΕΟΠΤΙΑ , απομακρυνονται λογω της αδυναμιας διεισδυσης στα ορια του επιστητου.

Η γνωση διασπα το χαλινωτηριο λικνο με την πραξη, η εμπειρια καταλαμβανεται από την ΝΟΗΤΙΚΗ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ με αποτελεσμα η διαπροσωπικη σχεση του ανθρωπου με τον ΘΕΟΝ  ΝΑ ΑΣΘΕΝΕΙ.

 ΠΗΓΕΣ : ΜΑΤΣΟΥΚΑ

Π. ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΣ

ΤΡΕΜΠΕΛΑΣ

ΑΡΘΡΓ. ΜΗΤΡ. ΣΚΟΠ/ΟΥ