ΣΑΝ ΠΝΟΗ ΑΝΕΜΟΥ

ΣΑΝ ΠΝΟΗ ΑΝΕΜΟΥ

Περπάτησα αρκετά
διέσχισα το δάσος και βρέθηκα
κοντά σε ενα  ποτάμι.
Είχε ήδη νυχτώσει
και το μονο που
διέκρινα μεσ'το λιγο φως
του φεγγαριού
ήταν ενα μικρό
απομακρυσμένο καλυβι.

Το μονο που "διατάραζε"εκείνη
την περίεργη σιγαλιά  της νύχτας
ηταν μια Μελωδία!


Ηχούσε απλα όμορφα
μεσ'την νύχτα
και ένιωθες οτι
οι  νότες "γρατζουνούσαν"
χόρευαν τόσο
απαλά και  γλυκά
βαθεια  την Ψυχή σου!

Χωρίς να την πονά,
Χωρίς να την ματώνει!

Ηταν  απίστευτα μαγικά
κάθισα εκει διπλά σε ενα δεντρό
κατω απο το Φως του  Φεγγαριού
και άφησα να με παρασύρει...

Την Ακολούθησα!


Μια στιγμή έκλεισα τα μάτια
η ψυχή άρχισε να φεύγει μακρυά
να ταξιδεύει ως εκει που μονο εκείνη
ήθελε, ένιωθε γαλήνια όμορφα
να βρεθεί,να χαθεί μεσα σε
εκείνο το δικο της μυστικό μέρος.

Σαν ενα μικρό παιδί που όνειρα
με Αγάπη και  δύναμη πλάθει.
Που τ'αστερια κοιτά
και ευχες τα κανει.
Σαν μια θάλασσα που
απλώνει πλέκει  δίχτυα
μεσα της βαθεια
να σε αγκαλιάσει με γλύκα!

Τούτη η Μελωδία Ψυχής
Σαν Πνοή Ανέμου μοιάζει!

Music Playlist at MixPod.com