Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

ποιηση


Ποίηση





Κυριακή στις 20 Νοεμβρίου 2012
― Προδίδετε πάλι τὴν Ποίηση, θὰ μοῦ πεῖς,
Τὴν ἱερότερη ἐκδήλωση τοῦ Ἀνθρώπου
Τὴν χρησιμοποιεῖτε πάλι ὡς μέσον, ὑποζύγιον
Τῶν σκοτεινῶν ἐπιδιώξεών σας
Ἐν πλήρει γνώσει τῆς ζημίας ποὺ προκαλεῖτε
Μὲ τὸ παράδειγμά σας στοὺς νεωτέρους.
― Τὸ τί δέν πρόδωσες ἐσὺ νὰ μοῦ πεῖς
Ἐσὺ κι οἱ ὅμοιοί σου, χρόνια καὶ χρόνια,
Ἕνα πρὸς ἕνα τὰ ὑπάρχοντά σας ξεπουλώντας
Στὶς διεθνεῖς ἀγορὲς καὶ τὰ λαϊκὰ παζάρια
Καὶ μείνατε χωρὶς μάτια γιὰ νὰ βλέπετε, χωρὶς αὐτιὰ
N’ ἀκοῦτε, μὲ σφραγισμένα στόματα καὶ δὲ μιλᾶτε.
Γιὰ ποιὰ ἀνθρώπινα ἱερά μᾶς ἐγκαλεῖτε;
Ξέρω: κηρύγματα καὶ ρητορεῖες πάλι, θὰ πεῖς.
Ἒ ναὶ λοιπόν! Κηρύγματα καὶ ρητορεῖες.
Σὰν πρόκες πρέπει νὰ καρφώνονται οἱ λέξεις
Νὰ μὴν τὶς παίρνει ὁ ἄνεμος.
Κυριακή στις 20 Νοεμβρίου 2012
Ἡμερολόγιο ἥσυχο στὸν τοῖχο,
μιὰ ἡμερομηνία κι οἱ ἅγιοι σιωπηλοί,
χλωμοὶ κι ἀναμάρτητοι,
σημειωμένοι μόνο μὲ τὸ μικρό τους ὄνομα,
ὅπως τοὺς φώναζε ἡ μητέρα τους.
Κύριε, κανεὶς δὲν ἤθελε νὰ μεγαλώσει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου