Το δικό μου Αστέρι
Λένε ότι τ'αστερια ειναι
οι κρυφες δικες μας ευχες,
όταν κάτι ευχηθείς
Αληθινα με Αγαπη
και απο κάρδιας,
τότε να συμβεί
ενα μικρό θαύμα...
το πως δεν ξερω μα ουτε και το γιατι
που επεσε ετσι απλα εκεινη την νυχτα,
μεσ'τα δυο μικρα μου χερια...
Εκεινο το φως,αληθινο εβγαινε
απο τα βαθη της ομορφης ψυχης σου
με εναν τροπο ιδιαιτερο
ο λογος σου αρχισει να ρεει
σαν κυμα πανω μου,μεσα μου
εφτασε να με αγγιξει τοσο γλυκα,
ως τα βαθη της δικης μου ψυχης
ζωγραφισες με τα δικα σου χρωματα
ολα εκεινα που απο καιρο ειχα ξεχασει,
που ισως φοβομουν
να τολμησω να νιωσω...
Εχω κλεισει τα ματια,
δεν υπαρχουν πια σκιες,
ολα εχουν γεμισει πια χρωματα.
Σαν μια μελωδια,
ερχεσαι και με παρασερνεις
και διωχνεις οτι ασχημια υπαρχει
μακρυα μου...
Που με εμαθε,με μαθαινει
να χαμογελω σαν μικρο παιδι
χωρις να με φοβιζει το αυριο,
να ζω το τωρα,να μοιραζομαι την
καθε στιγμη ετσι απλα,αληθινα
με μονο οπλο την Αγαπη!
ღஐƸ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒஐღ ღஐƸ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒஐღ
"Εμελες να γίνεις
ένα άπο 'κείνα τ'αστέρια που
θα φώτιζαν τον δικο μου ουρανό,
η δική μου όμορφη ευχή,
ο οδηγός της ψυχής μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου