ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ, ΚΑΘΑΡΣΗ, ΕΛΛΑΜΨΗ, ΘΕΩΣΗ,

υριακή, 28 Οκτωβρίου 2012

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ, ΚΑΘΑΡΣΗ, ΕΛΛΑΜΨΗ, ΘΕΩΣΗ,

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ, ΚΑΘΑΡΣΗ, ΕΛΛΑΜΨΗ, ΘΕΩΣΗ,

1. Στα προηγούμενα κηρύγματά μας, αγαπητοί μου αδελφοί χριστιανοί, λέγαμε ότι το χαρακτηριστικό της Ορθόδοξης πίστης μας είναι το ότι τονίζει να καθαριστεί η ψυχή μας από τα αμαρτωλά πάθη. Αυτό είναι το παν: Ο καθαρμός του νού από τον σκοτασμό της αμαρτίας. «Κάθαρση» λέγεται το πρώτο και κύριο αυτό στάδιο. Κι όταν καθαριστεί η ψυχή μας από τα πάθη, έρχεται, είπαμε, ο Χριστός και κατοικεί σ᾽ αυτήν.«Έλλαμψη» ή «Φωτισμός» λέγεται το δεύτερο αυτό στάδιο, γιατί ο Χριστός που κατοικεί στην ψυχή, είναι Φως. «Εγώ ειμι το Φως του κόσμου» (Ιωάν.8,12), είπε. Καί η πρόοδος στο δεύτερο αυτό στάδιο της Έλλαμψης οδηγεί στην «Θέωση», που είναι ο προορισμός μας, γιατί γι᾽ αυτήν πλαστήκαμε από τον Θεό.

2. Κοιτάξτε, αγαπητοί μου, στην Εκκλησία μας τα ιερά εικονίσματα. Κοιτάξτε ομορφιές! Είναι ο φωτισμός που λάμπει στο πρόσωπό τους από την Χάρη του Θεού, που κατοικεί στην καθαρή τους ψυχή. Με το φωτοστέφανο που έχει η ορθόδοξη εικόνα των αγίων μας δείχνεται καθαρά ότι ο άγιος πέρασε από την κάθαρση και έφτασε στον φωτισμό και στην θέωση. Αλλά Εκείνη που λάμπει περισσότερο από όλους για την αγιότητά Της, Εκείνη που είναι «καθαρωτέρα λαμπηδόνων ηλιακών», είναι η Παναγία μας. Στο 12ο κεφάλαιο του βιβλίου της Αποκάλυψης η Παναγία για την καθαρότητά Της, την λαμπρότητά Της και την δόξα Της παριστάνεται να φοράει τον ήλιο! Κάποιος ευλαβής μοναχός, που διάβαζε τα βιβλία των αγίων Πατέρων και άκουγε στα τροπάρια της Εκκλησίας για την δόξα της Παναγίας, Την παρακάλεσε θερμά να αξιωθεί να δεί το λαμπρό Της Πρόσωπο κι ας χάσει το ένα του μάτι! Καί έγινε, χριστιανοί μου, όπως το είπε.

Τού εμφανίστηκε η Παναγία μας ανάμεσα σε ουράνια στρατεύματα, και, Θεέ μου! Πόσο λαμπερή ήταν η Μητέρα του Χριστού! Σαν να ήταν εβδομήντα ήλιοι μαζί και ακόμη περισσότερο! Ο μοναχός για την καθαρότητα της ψυχής που είχε, είδε θεοπτία! Είδε την Παναγία! Όμως, από την λαμπρότητα και την φωτεινότητα της Παναγίας που είδε, θαμπώθηκε ο μοναχός και έχασε το ένα του μάτι, όπως και το είπε στην προσευχή του. Αλλά, τι νομίζετε, χριστιανοί μου, στενοχωρήθηκε για το ότι έχασε το μάτι του; Όχι! Ήταν τόση η χαρά του και η απορρόφηση της ψυχής του, γιατί είδε την δόξα της Παναγίας, ώστε Την παρακάλεσε πάλι να του εμφανιστεί όπως πρώτα και ας χαθεί και το δεύτερό του μάτι! Πραγματικά η Παναγία του εμφανίστηκε πάλι, όπως και πρώτα, όχι όμως για να τυφλωθεί και το δεύτερό του μάτι, αλλά για να του θεραπεύσει και το πρώτο του μάτι!

Οι άγιοι λοιπόν, χριστιανοί μου, και πάνω από όλους η Παναγία μας, επειδή είχαν__καθαρότητα ψυχής, ήταν κατοικητήρια Θεού, είχαν πλούσια την θεική δόξα πάνω τους και η αλήθεια αυτή εκφράζεται, είπαμε, στα άγια εικονίσματα με το φωτοστέφανο.

3. Ώστε, ξαναλέγουμε, τρία είναι τα στάδια της πνευματικής ζωής από τα οποία πρέπει να περάσουμε, για να δούμε το Πρόσωπο του Θεού με καθαρότητα: Η «κάθαρση», η «έλλαμψη» και η «θέωση». Ναί! Γιά να γευόμαστε τον Θεό στην παρούσα ζωή και για να δούμε απολαυστικά το Πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού την ημέρα της κρίσεως, θα πρέπει να είμαστε καθαροί στην καρδιά και να έχουμε την Χάρη του Θεού μέσα μας. Όλοι, αδελφοί μου, όλοι θα δούμε τον Ιησού Χριστό την ημέρα της Κρίσεως. Όχι μόνο οι δίκαιοι, αλλά και οι αμαρτωλοί θα δούν τότε τον Χριστό· ακόμη θα Τον δούν τότε και αυτοί που Τον σταύρωσαν.

Το λέει αυτό καθαρά η Αγία Γραφή: «Καί όψεται – λέει – Αυτόν πας οφθαλμός και οίτινες Αυτόν εξεκέντησαν» (Απ. 1,7). Αλλά, οι μεν δίκαιοι, που έχουν καθαρή καρδιά, θα δούν τον Ιησού Χριστό την ημέρα της Κρίσεως και θα αλαλάξουν από χαρά, γιατί θα αντέχει το μάτι της ψυχής τους, δηλαδή ο νούς τους, να ατενίζει την θεία δόξα και θα την απολαμβάνουν. Καί αυτό θα είναι ο παράδεισός τους. Οι αμαρτωλοί όμως, με το αρρωστημένο τους πνευματικό μάτι – δηλαδή τον νού τους – δεν θα αντέχουν να βλέπουν το Θείο Φως της δόξης του Χριστού, γιατί θα τους καίει. Καί αυτό θα είναι η κόλασή τους.

Προσέξτε! Το ίδιο πράγμα, το Θείο Φως, που ευφραίνει τους δίκαιους για την καθαρότητά τους, αυτό το ίδιο πράγμα ενοχλεί τους αμαρτωλούς για την αμαρτωλότητά τους. Σαν τον ήλιο, χριστιανοί μου: Όσοι έχουν γερά μάτια βλέπουν το λαμπερό του φως και χαίρονται. Όσοι όμως έχουν άρρωστα τα μάτια τους, δεν αντέχουν να κοιτάξουν το φως του, γιατί τους ενοχλεί και τους βλάπτει. Καί σ᾽ αυτό βέβαια δεν φταίει ο ήλιος, αλλά φταίνε τα αρρωστημένα μάτια.

4. Το συμπέρασμα λοιπόν, αδελφοί μου, είναι αυτό που είπαμε από την αρχή ότι είναι το χαρακτηριστικό της Ορθόδοξης πίστης μας: Το να προσπαθούμε να καθάρουμε την ψυχή μας από τα πάθη· το να αγωνιζόμαστε να ξεθολώσουμε τον νού μας, που είναι ο πνευματικός μας οφθαλμός, ώστε να αντέχει στην θέα της δόξης του Θεού, όπως ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ το πέτυχε αυτό ήδη από την παρούσα ζωή ατενίζοντας το Θείο Φως σε χίλιες μέρες και χίλιες νύχτες αδειάλλειπτης προσευχής.

Με πολλές ευχές,

† Ὁ Μητ