ΠΟΙΗΜΑ: Η ΣΙΩΠΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
Η ΣΙΩΠΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ (ΗΛΙΑΣ ΤΣΟΠΕΛΑΣ)
ΣΑΝ ΑΣΤΡΟ ΧΑΜΕΝΟ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ
ΣΑΝ ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΧΩΡΙΣ ΓΥΡΙΣΜΟ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΓΩ ΘΑ ΓΥΡΙΖΩ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ ΘΑ ΣΒΗΝΩ ΧΩΡΙΣ ΔΙΣΤΑΓΜΟ. ********** ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΚΛΕΙΝΩ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΝΟΙΓΩ, ΣΕ ΝΙΩΘΩ ΕΔΩ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΟΥ ‘’ΔΡΟΜΟΣ’’ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ‘’ΝΟΜΟΣ’’ ΖΩΗ ΜΟΥ, ΠΝΟΗ ΜΟΥ, ΑΓΑΠΗ ΘΑΡΡΩ. ********** ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΦΑΝΤΑΖΕΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΡΕΛΑΙΝΟΥΝ ΘΕΟ ΜΟΝΑΧΑ ΤΟ ΧΑΔΙ ΣΟΥ ΘΑ Μ’ ΑΝΑΣΤΑΙΝΕΙ ΜΟΝΑΧΑ ΕΝΑ ΒΛΕΜΜΑ ΣΟΥ Θ’ ΑΝΑΖΗΤΩ. ********** ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΟΝΑΧΟΣ ΕΚΕΙ ΘΑ ΣΩΠΑΙΝΩ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΔΟΣΜΕΝΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΣΕ ΒΛΕΠΩ, ΣΕ ΝΙΩΘΩ, Σ’ ΑΓΓΙΖΩ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ ΚΡΑΤΑ ΓΕΡΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΚΟΙΤΑ, ΓΙΝΕ ΤΟ ΦΩΣ ΜΟΥ ΖΗΤΑ ΑΓΑΠΗ, ΜΟΝΑΧΑ ΚΑΡΔΙΑ. ********** ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΤΕΡΕΥΟΥΝ, ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΛΗΘΑΙΝΟΥΝ ΒΑΝΑΥΣΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΩΠΑΙΝΟΥΝ ΑΡΓΑ ΓΑΛΗΝΗ Ο ‘’ΔΡΟΜΟΣ’’ ΑΓΑΠΗ Ο ‘’ΝΟΜΟΣ’’ ΚΑΙ ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ ΘΑ ΖΗΤΑΣ… ΑΓΑΠΗ ΝΑ ΔΩΣΩ ΑΓΑΠΗ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΑΓΑΠΗ ΤΟ ‘’ΦΩΣ’’ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ ΞΑΝΑ. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου