ΚΕΡΙΑ ...ΑΦΙΕΡΩΝΟΝΤΑΙ....

Κεντρική σελίδα Τα κεριά μου Επικοινωνία My Blog

Σε σύνδεση τώρα:

Η ιστοσελίδα κατασκευάστηκε από το Ανθόραμα

Συνολικά κτυπήματα :

Μερικά δείγματα κεριών

Μασίφ με ενσωμάτωση φύλλων

Κοίλο με ενσωμάτωση πορτοκαλιών

Κοίλο με ενσωμάτωση καρδιάς από κερί

Κοίλο με ενσωμάτωση καρδιών από κερί

Κερί με βοθριώσεις

Κοίλο με ενσωμάτωση καρδιάς από κερί

Μασίφ με ενσωμάτωση τεμαχίων κεριού

Κοίλο με ενσωμάτωση pot puri

Μασίφ με ενσωμάτωση τεμαχίων κεριού

Μασίφ δίχρωμο

Κοίλο με ενσωμάτωση φωτογραφίας

Κοίλο με ενσωμάτωση φωτογραφίας

Μασίφ με ενσωμάτωση καρδιών από κερί

Μασίφ με κορυφαία ενσωμάτωση κέρινων καρδιών

Μασίφ αρθρωτό από κόκκινες νιφάδες

Μασίφ αρθρωτό από κόκκινες καρδιές

Μασίφ αρθρωτό από κόκκινες πεταλούδες

 Η φλόγα του κεριού μοιάζει με την ελπίδα που πρέπει να κρατάμε άσβεστη μες στην καρδιά μας, ιδιαίτερα στους δύσκολους καιρούς που ζούμε..

  Τα χαρίζουμε συνήθως σε όσους αγαπάμε όχι μόνο για την ομορφιά και το άρωμά τους, αλλά με την πεποίθηση ότι θα προσφέρουν γαλήνη στην ψυχή και ηρεμία στο πνεύμα.

 Αρκετό καιρό πρίν ένας καλός φίλος μου είχε στείλει μέσω e-mail μια πολύ όμορφη ιστοριούλα για 4 κεριά.

  Σας την γράφω παρακάτω …..

Τα τέσσερα κεριά

Τέσσερα κεριά, έλιωναν, αργά - αργά... Ο χώρος ήταν τόσο ήσυχος, που μπορούσε να ακουστεί ακόμη και η συζήτησή τους….

Το πρώτο έλεγε:

«Εγώ είμαι η Ειρήνη». Όμως οι άνθρωποι δεν με θέλουν και δεν με χρειάζονται…

…κι έτσι αφέθηκε σιγά - σιγά ως το τέλος να σβήσει …

Το δεύτερο είπε:

«Εγώ είμαι η Πίστη». Δυστυχώς, πουθενά δεν χρειάζομαι. Δεν έχει νόημα πια, να παραμένω αναμμένο.”

…και λέγοντας αυτά, ένα ελαφρύ αεράκι φύσηξε πάνω του και το έσβησε….

Γεμάτο λύπη, το τρίτο κερί, με τη σειρά του, είπε:

«Εγώ είμαι η Αγάπη». Δεν έχω δύναμη να συνεχίσω να φωτίζω. Οι άνθρωποι δεν θέλουν πιά την παρουσία μου. Το μίσος τους, έχει απλωθεί και μεταξύ τους…

..και χωρίς να περιμένει άλλο, το κερί αφέθηκε να σβήσει…

Ξαφνικά... ένα παιδάκι μπήκε στο δωμάτιο και είδε τα τρία κεριά σβηστά. Φοβισμένο από το μισοσκόταδο, είπε:

«ΜΑ ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΕΚΕΙ! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΤΕ ΑΝΑΜΜΕΝΑ, ΕΓΩ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ!»

…και ξέσπασε σε δάκρυα…

Τότε το τέταρτο κερί είπε με συμπόνια :

“ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΚΑΛΟ ΜΟΥ, ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ: ΟΣΟ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΑΝΑΜΜΕΝΟ, ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΞΑΝΑΝΑΨΟΥΜΕ ΤΑ ΑΛΛΑ ΤΡΙΑ ΚΕΡΙΑ… Γιατί εγώ είμαι Η ΕΛΠΙΔΑ»

… Με μάτια λαμπερά και γεμάτα δάκρυα, το παιδί πήρε το κερί της ελπίδας, και ξανάναψε όλα τα άλλα…

ΑΣ ΜΗΝ ΣΒΗΣΕΙ ΠΟΤΕ ΛΟΙΠΟΝ, ΚΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ...

...και καθένας από εμάς ας θυμάται, να ανάβει ξανά τά κεριά της ζωής…Τά κεριά της Ελπίδας, τής Πίστης, τής Ειρήνης και τής Αγάπης…

 Κερί στην εκκλησιά, κερί στή ζωή μας.

• Στην τούρτα
• Στα βαφτίσια
• Στο γάμο
• Στό θάνατο
• Στη χαρά
• Στη λύπη
• Στην ανάμνηση
• Στη διακόσμιση
• ….......

 Βάλτε το κερί και στην καρδιά σας…

Κεριά

Του μέλλοντος η μέρες στέκοντ’ εμπροστά μας
σα μια σειρά κεράκια αναμένα —
χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.

Η περασμένες μέρες πίσω μένουν,
μια θλιβερή γραμμή κεριών σβυσμένων·
τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη,
κρύα κεριά, λυωμένα, και κυρτά.

Δεν θέλω να τα βλέπω· με λυπεί η μορφή των,
και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι.
Εμπρός κυττάζω τ’ αναμένα μου κεριά.

Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Το κερί (Γιάννης Βαρβέρης)

Αυτό το κερί που άναψα
περαστικός από τον οίκο Σου
δεν είναι η προσευχή μου
για να Σε φτάσει εκεί ψηλά
δεν είναι οι παρακλήσεις μου
ούτε βεβαίως καμιά ελπίδα
που εναπέθεσα σε Σένα.
Η καθαρότητα της ύλης του
δε συμβολίζει το ακηλίδωτο
της πρόθεσής μου
και η μαλακή υφή του
καθόλου δεν υπόσχεται
την εύπλαστη μεταστροφή μου
στη μετάνοια
όπως οι αλληγορίες εγγράματων πιστών Σου
ξέρουν να τυλίγουν.
Μπορεί να μοιάζει μ’ όλα τ’ άλλα
όμως αυτό
ανάφτηκε για να Σου πει
πως ευτυχώς
στέκομαι εδώ αβοήθητος
και πως ακόμα
όσο μπορώ θα λάμπω.

Ακούστε το παραπάνω ποίημα στο YouTube