φωτό:Μωβ
Αυτοί οι φίλοι
που δεν μετράνε, δεν λογαριάζουν το ανέφικτο
Αυτοί οι φίλοι, οι δυο, τρεις άνθρωποι
που κρατούν αντοχές ως το τέρμα της διαδρομής
κι ας κατέχουν κάρτα απεριορίστων για το ταξίδι
Κρατούν πάντα κι ένα δεύτερο εισιτήριο
που δεν μετράνε, δεν λογαριάζουν το ανέφικτο
Αυτοί οι φίλοι, οι δυο, τρεις άνθρωποι
που κρατούν αντοχές ως το τέρμα της διαδρομής
κι ας κατέχουν κάρτα απεριορίστων για το ταξίδι
Κρατούν πάντα κι ένα δεύτερο εισιτήριο
ν' ακυρώσεις τη θλίψη,
έναν λόγο που νοιάζεται
Φεύγουν έτσι όπως ήρθαν
Δίχως να κάνουν έλεγχο στις αποσκευές
δίχως να βάλουν δασμούς στα λαθραία
Αυτοί οι φίλοι
γεμίζουν το πιάτο της μέρας μ' ελπίδα
και μόλις το σούρουπο φανεί σερβίρουν βραδινά όνειρα
σε όσους απέμεναν στο τραπέζι
Αυτοί, οι δεκατρείς φορές βασανισμένοι
μοιράζουν τη μπουκιά στη μέση
Μισή στο χάρο, μισή στη ζωή
Κανείς να μη πεινάσει
Αντέχουν τη μυρωδιά της αρρώστιας
και της προκαλούν παρενέργειες
Καραντίνα τέλος, γράφουν στην ταμπέλα
Τεντώνουν τη λαστιχένια πόρτα και πριν σπάσει η στιγμή
«χωράμε», λένε..
Αυτοί είναι οι φίλοι μου
Σπάταλοι κι ακατέργαστοι
Δυο, τρεις άνθρωποι που ξοδεύονται
Οι δικοί μου άνθρωποι..
έναν λόγο που νοιάζεται
Φεύγουν έτσι όπως ήρθαν
Δίχως να κάνουν έλεγχο στις αποσκευές
δίχως να βάλουν δασμούς στα λαθραία
Αυτοί οι φίλοι
γεμίζουν το πιάτο της μέρας μ' ελπίδα
και μόλις το σούρουπο φανεί σερβίρουν βραδινά όνειρα
σε όσους απέμεναν στο τραπέζι
Αυτοί, οι δεκατρείς φορές βασανισμένοι
μοιράζουν τη μπουκιά στη μέση
Μισή στο χάρο, μισή στη ζωή
Κανείς να μη πεινάσει
Αντέχουν τη μυρωδιά της αρρώστιας
και της προκαλούν παρενέργειες
Καραντίνα τέλος, γράφουν στην ταμπέλα
Τεντώνουν τη λαστιχένια πόρτα και πριν σπάσει η στιγμή
«χωράμε», λένε..
Αυτοί είναι οι φίλοι μου
Σπάταλοι κι ακατέργαστοι
Δυο, τρεις άνθρωποι που ξοδεύονται
Οι δικοί μου άνθρωποι..
L.N.E
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου