Είχε μάθει να βρίσκει τροφή σε κάδους και σε δέντρα
Αιλουροειδές, τί περιμένεις;
Στις κατοικημένες περιοχές σωρός τα αποθέματα
Δυσοσμία κι απέχθεια
Το ένστικτο της επιβίωσης όμως ενήλικο γεννήθηκε και νάζια δεν έκανε
Αιλουροειδές, τί περιμένεις;
Στις κατοικημένες περιοχές σωρός τα αποθέματα
Δυσοσμία κι απέχθεια
Το ένστικτο της επιβίωσης όμως ενήλικο γεννήθηκε και νάζια δεν έκανε
Αλλιώς βέβαια θρεφόταν στις εκδρομές
Catnip φύτρωνε στο κήπο και στην εξοχή
Παραθαλάσσια δε, σε αφθονία
Ψάρευε πότε, ποτέ στα νερά τους με μια τάση μιμητισμού που είχε αγοράσει ακριβά από τους εμπόρους της ράτσας
Μα δεν καταδεχόταν σε καμία περίπτωση να γευτεί αλιεύματα ιδίας παραγωγής
Έστω για απόσβεση κι ας την ορμήνευα εγώ
Τα ταξίδια λιγόστεψαν, όπως και τα κέρματα
Και οι άνθρωποι οικονόμοι πια
Λιγόστεψαν και τα απορρίμματα
Χνούδι άρρωστο, θαμπό
Η όρασή της με τα μεγάλα βλέφαρα στα μάτια και το στόμα, ελαττωματική ήταν
από τους νοτιάδες που φύσηξαν σε εποχές αθώες
Δεν τη φοβόμουν, παίζαμε συχνά μαζί
Δίχρωμη
Πώς να την έλεγαν άραγε οι άλλοι, ασπρόμαυρη ή μαυρόασπρη;
Γένους αδιάφορου
Το οικογενειακό της δέντρο μια χαρουπιά
Σκιά να βρει, όχι τροφή για γάτες
Ψέματα
Ποντίκια υπήρχαν παντού
Και στα δέντρα
Στις κεραμοσκεπές, στις ταράτσες, στις πλατείες, στις γωνίες
Στις διαβάσεις, στις ράγες των τρένων, στα μονοπάτια
Στα καταστρώματα, στα αμπάρια, στις βαλίτσες
Παντού, όπου μπορείς να φανταστείς
Είχε καιρό να φανεί
Συνήθως τη χάναμε την εποχή της αναπαραγωγής
Φύλαγε τσίλιες στα ζευγαρώματα
κι έδινε συμβουλές προφύλαξης στ' αδέσποτα της γειτονιάς
Τρόχιζε τα νύχια της για παν ενδεχόμενο κι όταν το ενδεχόμενο εμφανιζόταν, έγλυφε τις πληγές της
Μονάχη της να γιατρευτεί
Επέστεφε κάθε φορά με τα βήματά της πιο αργά, πιο συρτά, πιο αθόρυβα
Την τελευταία φορά που την είδα, έστεκε ακίνητη με τα μάτια ανοιχτά
Παραμόνευε ένα ποντίκι
Δεν πρόλαβα να φύγω, πεινούσε..
L.N.E
Catnip φύτρωνε στο κήπο και στην εξοχή
Παραθαλάσσια δε, σε αφθονία
Ψάρευε πότε, ποτέ στα νερά τους με μια τάση μιμητισμού που είχε αγοράσει ακριβά από τους εμπόρους της ράτσας
Μα δεν καταδεχόταν σε καμία περίπτωση να γευτεί αλιεύματα ιδίας παραγωγής
Έστω για απόσβεση κι ας την ορμήνευα εγώ
Τα ταξίδια λιγόστεψαν, όπως και τα κέρματα
Και οι άνθρωποι οικονόμοι πια
Λιγόστεψαν και τα απορρίμματα
Χνούδι άρρωστο, θαμπό
Η όρασή της με τα μεγάλα βλέφαρα στα μάτια και το στόμα, ελαττωματική ήταν
από τους νοτιάδες που φύσηξαν σε εποχές αθώες
Δεν τη φοβόμουν, παίζαμε συχνά μαζί
Δίχρωμη
Πώς να την έλεγαν άραγε οι άλλοι, ασπρόμαυρη ή μαυρόασπρη;
Γένους αδιάφορου
Το οικογενειακό της δέντρο μια χαρουπιά
Σκιά να βρει, όχι τροφή για γάτες
Ψέματα
Ποντίκια υπήρχαν παντού
Και στα δέντρα
Στις κεραμοσκεπές, στις ταράτσες, στις πλατείες, στις γωνίες
Στις διαβάσεις, στις ράγες των τρένων, στα μονοπάτια
Στα καταστρώματα, στα αμπάρια, στις βαλίτσες
Παντού, όπου μπορείς να φανταστείς
Είχε καιρό να φανεί
Συνήθως τη χάναμε την εποχή της αναπαραγωγής
Φύλαγε τσίλιες στα ζευγαρώματα
κι έδινε συμβουλές προφύλαξης στ' αδέσποτα της γειτονιάς
Τρόχιζε τα νύχια της για παν ενδεχόμενο κι όταν το ενδεχόμενο εμφανιζόταν, έγλυφε τις πληγές της
Μονάχη της να γιατρευτεί
Επέστεφε κάθε φορά με τα βήματά της πιο αργά, πιο συρτά, πιο αθόρυβα
Την τελευταία φορά που την είδα, έστεκε ακίνητη με τα μάτια ανοιχτά
Παραμόνευε ένα ποντίκι
Δεν πρόλαβα να φύγω, πεινούσε..
L.N.E
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου