Νυχτερινός Έρωτας
Δευτέρα, 5 Οκτωβρίου 2009
Στου δειλινού τη βόλταπιάστηκαν δυο φεγγάρια που φιλιόντουσαν.
Κόπασε η ζέστη και ξάπλωσε η δροσιά
πάνω στα πεύκα.
Η λησμονιά κοιμήθηκε πάνω στα βλέφαρά μου
και ένα «αχ» ξεμύτισε πίσω απ' του νου
τις γρίλιες.
Ησύχασαν ακόμη και τα κύματα.
Νιώθω πως αφουγκράζονται τον άνεμο
που τα γυρεύει.
Να , πως γεννιέται ο Έρωτας τις νύχτες.
Γίνεται μαξιλάρι ο βράχος και το σύννεφο,
κι' απάνω τους αφήνεται η Πανσέληνος.
Λένε πως περιμένει τ' άλλο της μισό.
Κι' όταν κρυφά κοιτάξεις και το δεις να έρχεται,
μοιάζουν τα δυο τους με μάτια ερωτευμένα γαλανά
που σε κοιτάζουν στο σκοτάδι.
Να πως γεννιέται ο Έρωτας τις νύχτες ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου