Παραλήπτες γραμμάτων "εν καιρώ ευθέτω"..

Παραλήπτες γραμμάτων "εν καιρώ ευθέτω"..

Ένα γράμμα που τόλαβα στη σκάλα.
Το ακούμπησα τρέχοντας στην πρώτη καρέκλα που βρήκα, καθώς με βρήκε τη στιγμή που μόλις έφευγα.. Ένα γράμμα σε κάνει να γυρίσεις πίσω, και να κοιτάξεις πίσω.
Αίφνης κατάλαβα ότι στη βιασύνη μου πριν, είχα ξεχάσει το φούρνο ανοιχτό, και το παράθυρο κλειστό. Οι καπνοί που θα έβγαιναν απ τα; παράθυρα, θα μαύριζαν τις αέρινες κουρτίνες μου από παλιά δαντέλα. Τίποτε λευκό και λεπτό δεν είναι ανθεκτικό σε καπνό μαύρο.
Αλλά ένα γράμμα, με γύρισε πίσω, ώστε να σβήσω το φούρνο, και ν αφήσω το παράθυρο ανοιχτό στον καθαρό αέρα. Συχνά ένα γράμμα έχει μήνυμα στο φάκελο πριν το ανοίξεις.

Όλο τον καιρό ανελλιπώς έκανα αιτήσεις και υπεύθυνες δηλώσεις, αφήνοντας κενό το περιθώριο των αιτημάτων και υπέγραφα κανονικά, λες και περίμενα αορίστως να αρχειοθετηθούν και μαγικά να διεκπεραιωθούν τα αιτήματα  "εν χρόνω ευθέτω".
Οπότε, τι να έκανε ο Αποστολέας; Με Αγάπη, έστειλε συγκεκριμένες τις οδηγίες του, ενώ φαινόταν ότι απευθυνόταν σε άλλο παραλήπτη. Είχε κι αυτός ανάγκη να λάβει εγγυητική επιστολή.
Συνήθως "κλέβουμε" τα μηνύματα των άλλων, ώσπου να καταλάβουμε ότι ήταν τα δικά μας.
Κι οι άλλοι το ίδιο κάνουνε. Έτσι έχει ο καθένας λάβει αυτό που έπρεπε, κι όλα στο ίδιο δέμα.
Οι οδηγίες ήταν για τουλάχιστον δύο παραλήπτες.
Μετά κατάλαβα ότι είχε κι άλλα συνημμένα και οι παραλήπτες ήταν αρκετοί ακόμη εγγεγραμμένοι και ορισμένοι αφανείς αλλά όχι λιγότερο παραλήπτες από τους πρώτους.
Η οδηγία παρέπεμπε σε εργασία χρόνου.
Μετά είναι Έτοιμος κανείς να παραδώσει την πτυχιακή του "εν καιρώ ευθέτω".
Το ρολόι αμείλικτα μετρά και ο χρόνος, για όσο δίνεται είναι εξόχως Σημαντικός.
Κάθε σταγόνα αυτού διαχειρίζεται Υπευθύνως  από τον διαχειριστή της.

Το ρολόι.

Στέκεται εκεί και μετράει το χρόνο μου.

Το παλιό ραδιόφωνο, είναι αυτό που φιγουράρει σε μιά παλιά φωτογραφία μου.
Είμαι ενός έτους και στηρίζομαι στα πόδια μου. 

Στέκομαι δίπλα του ορθή και τα πόδια μου ταλαντεύονται ακόμη πάνω στο κοραλλί σατέν μαξιλάρι μιάς καρέκλας που υπάρχει ακόμη ανθεκτική. Το ραδιόφωνο- έπιπλο είναι σ ένα διπλανό τραπεζάκι εποχής, και πάνω του κάθεται μεγαλοπρεπώς μ όλα τα τούλια και τις δαντέλες της η μεγάλη κούκλα από πορσελάνη. Το χαμόγελό της είναι ζωγραφισμένο με σμάλτο και ακίνητο. Το δικό μου σκέπτεται πριν ανθίσει. Όλα τα επόμενα χρόνια το ρολόι στέκεται εκεί κι ενώ οι εικόνες δίπλα του αλλάζουν ραγδαία όπως τρέχουν στο παράθυρο ενός τραίνου με ιλιγγιώδη ταχύτητα, έτσι συνεχίζει να μετράει το χρόνο μου.

Ήμουν έτοιμη να φύγω, αλλά έπρεπε πριν να διαβάσω αυτό το γράμμα, καθώς έλεγε κι άλλα.

Περίεργοι ταχυδρόμοι φέρνουν τα γράμματα. Περίεργα γράμματα φέρνουν οι ταχυδρόμοι.
Έρχονται με περιστέρια. Δεν έρχονται με τον κανονικό τρόπο.
Αλλά ποιός είναι ο κανονικός τρόπος;
Ο τρόπος της Αγάπης βρίσκει φτερά.

Έκοβα κι έραβα δαντέλες πρωί και βράδυ στην παλιά ραπτομηχανή Σίγγερ της μητέρας μου.
Η Σκιά Της έπλεκε τις πιό λεπτές και λευκές δαντέλες και συνεχίζει να πλέκει, έτι και έτι. 
Φαίνομαι να τις πλέκω εγώ αλλά είναι δικά Της νήματα.
Εκεί καθισμένη με βρήκε ο ταχυδρόμος και παρέμεινα εκεί, διαβάζοντας και τα γράμματα που είχαν σταλεί σ Εκείνη. Τα άφησε εκεί γιατί ήξερε ότι ήταν δικά μου. 
Μητέρες και κόρες πιάνονται από το χέρι κι έτσι διατρέχουν τον κόσμο τυλίγοντας τον με λευκές λεπτές δαντέλες. Οι κόρες συνεχίζουν τη δαντέλα από εκεί που την άφησε μισοτελειωμένη η μητέρα τους. Έχει πάντα χώρο για καινούρια σχέδια.

Πήρε ο αέρας τα φύλλα των βιβλίων και τα έσυρε. Μετά απ αυτό έπρεπε να βάλω τις σελίδες στη θέση τους. Αν μπερδέψεις τις σελίδες και χάσεις μερικές, θα έχεις χάσει το πιο δύσκολο κέντημα που χωρίς αυτό το βιβλίο θα ήταν Άλλο. Αν αλλάξεις θέση στις σελίδες, αλλάζει όλο το νόημα και δεν γίνεται έτσι ένα ευτυχισμένο τέλος.
Το γράμμα έλεγε: "Μείνε εδώ να τακτοποιήσεις τα βιβλία σου. Η βιβλιοθήκη θέλει δουλειά. Δεν μπορεί να το μεταθέτεις αυτό "εν καιρώ ευθέτω".
Ο καιρός είναι τώρα. Οπότε βάλε τα γυαλιά σου!"
Είχα χάσει τα γυαλιά μου από απροσεξία. Βρέθηκαν όταν αποφάσισα να τα φορέσω.
Πριν θα ήταν αόρατα ακόμη κι αν υπήρχαν μπροστά μου.  Τα βρήκα στο πιο απίθανο μέρος όταν δεν τα έψαχνα αλλά όταν πραγματικά τα χρειαζόμουν.

Υπάρχουν κι άλλα πράγματα που χρειάζεται να βρώ.
Η παλιά γραφομηχανή είναι στην αποθήκη. Γνωρίζει μόνη της το τυφλό σύστημα.
Και οι κονδυλοφόροι με το μελάνι, είναι αποθηκευμένοι στην αγάπη για τη σινική ενός εμπνευσμένου δασκάλου της Τρίτης δημοτικού.
Και αίφνης βρήκα το χρόνο για να γράψω. Τα γραπτά αυτά τα αποθηκεύω για να τα διαχειριστώ "εν καιρώ ευθέτω"...
Όλα είναι αποθηκευμένα στην Αγάπη.