Ο Ψηλορείτης βρίσκεται πίσω σας και λίγο αριστερά. Άμα στρίψετε θα τον δείτε.
Mουντάκης και Ανδρουλάκης στο Badminton
κι ένα μικρό δείγμα κάποιων έργων που “έντυσαν” την παράσταση
Η αξία των μουσικών ήταν και είναι, δεδομένη. Απο μουσικής άποψης και σε συνδυασμό με τα τραγούδια του Μουντάκη που
επιλέχτηκαν,ήταν νομίζω εκπληκτική η βραδιά. Ο προβληματισμός μου ήταν εξ΄αρχής κατά πόσο τα έργα μου θα κολλούσαν
με το μουσικό εγχείρημα. Απ’ ότι φαίνεται, κόλλησαν μια χαρά.
Εξάλλου, οι κρητικές ήταν πολύ καλές!
Μουντάκης στο Badminton
Στις πληροφορίες της αφίσσας, να προσθέσω πως κατά τη διάρκεια της παράστασης σε ένα videο wall, θα προβάλλονται έργα μου που , ελπίζω, θα ταιριάζουν με τα τραγούδια.
Ιδού ένα παράδειγμα
εζευγαρώσαν τα πουλιά
Θα είμαι εκεί και όσοι πιστοί (στον Μουντάκη) προσέλθετε
αδέρφια Καλογεράκη
in ΜΟΥΣΙΚΗ
Τα τελευταία χρόνια σπάνια εθουσιαζομαι με καινούρια τραγούδια.
Σήμερα όμως,ακουγοντας στο δεύτερο πρόγραμμα τον Μιχάλη και Παντελή Καλογεράκη ενθουσιάστηκα.
Δύο δίδυμα αδέρφια 19 χρονών που μελοποιούν ποίηση.
Τα τραγούδια τους τα ανεβάζουν στο y-tube. Αξίζει να τα ακούσετε.
Iδού ένα σε ποίηση Μιχάλη Γκανά.
Σήμερα όμως,ακουγοντας στο δεύτερο πρόγραμμα τον Μιχάλη και Παντελή Καλογεράκη ενθουσιάστηκα.
Δύο δίδυμα αδέρφια 19 χρονών που μελοποιούν ποίηση.
Τα τραγούδια τους τα ανεβάζουν στο y-tube. Αξίζει να τα ακούσετε.
Iδού ένα σε ποίηση Μιχάλη Γκανά.
οι παλιοί μας φίλοι
in σκέψεις..., ΜΟΥΣΙΚΗ
μην το πεις, για πάντα φύγαν…»
Έχω κι εγώ έναν τέτοιο παλιό φίλο που , κάποτε, για πάντα έφυγε, κάπου εκεί στην δεκαετία του ΄80 .Τον έλεγαν Διονύση Σαββόπουλο.
Φυσικά, στεναχωρήθηκα για την απώλεια. Περισσότερο όμως με πείραξε που – σχεδόν αμέσως με την εν λόγω απώλεια - εμφανίστηκε ένας τύπος με το ίδιο όνομα και παρόμοια φάτσα που άρχισε να καπηλεύεται το έργο του παλιού μου φίλου.
Υπάρχει ακόμα αυτός ο τύπος και προσπαθεί να πείσει τους ανθρώπους πως είναι ο ίδιος Σαββόπουλος με αυτόν τον παλιό μου φίλο. Αλλά δεν είναι. Αυτός είναι κάποιος άλλος άνθρωπος. Δεν ξέρω πως τα καταφέρνει κι έχει κοροϊδέψει τόσο κόσμο. Μου θυμίζει εκείνο το μυθιστόρημα του Ανρί Τρουαγιά «Ο νεκρός κυριεύει τον ζωντανό»…
γειά σου δικέ μου…
in ΜΟΥΣΙΚΗ
Στίχοι: Λάζαρος Ανδρέου
Μουσική: Νίκος Παπάζογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Παπάζογλου
Κοιτώ τον ίσκιο μου τις νύχτες
Κάτω απ’ τα κίτρινα φανάρια
Γεια σου δικέ μου, γεια σου δικέ μου, μουρμουρίζω
Μα αυτός πετάει σ’ άλλα φεγγάρια
Ούτε ο ίσκιος μου με θέλει
Μες την άδεια λεωφόρο
Και στον τοίχο, και στον τοίχο κουβεντιάζω
Μ’ ένα μαύρο μαρκαδόρο
Κοιτώ τον ίσκιο μου τα βράδια
Είμ’ εγώ χωρίς εμένα
Περνούν διαβάτες, περνούν διαβάτες, τον πατάνε
Μα αυτός κοιτάει αλλού θλιμμένα
γειά σου ρε Μανώλη!
in ΜΟΥΣΙΚΗ, αταξινόμητα
Αυτοί οι δυο περαστικοί
που “σπάσαν το μεσοδόκι τ΄ουρανού”
γίνανε τρεις.
.
.
.
.
Εδώ στη ρωγμή του χρόνου
μουσική Νίκος Ξυδάκης
Εδώ στη ρωγμή του χρόνου
Κρύβομαι για να γλιτώσω,
απ’ του Ηρώδη το μαχαίρι
Μισολειωμένος στη Χιροσίμα σου
Κάτι προγόνων ξύδι και χολή
σ’ αυτήν την άδεια πόλη
Εδώ στη ρωγμή του χρόνου
Θάβομαι για να μεστώσω
μες του Διογένη το πιθάρι
Στον όγδοο μήνα της, είναι η ελπίδα μου
Σχεδόν το βρέφος γύρω περπατά
καθώς εσύ κουρνιάζεις
Εδώ στη γιορτή του πόνου
Ντύνομαι να μην κρυώνω
του Ουλιάνωφ το μειδίαμα
Σαντάλια του Χριστού, φορώ στα πόδια μου
Πραίτορες, βράχοι πάνω μου σωρό
μα ‘γω θα αναστηθώ
.
Έτσι που λες Ρήγα Φεραίο
μουσική Νίκος Ξυδάκης
Πάνω στης ιστορίας το μαστάρι
με βρήκε ο χρόνος γαντζωμένο
τον ύπνο μου σακί στο κρεμαστάρι
το σφυροδρέπανο κλεμμένο.
Έτσι που λες Ρήγα Φερραίο,
εγώ θα βγάλω απ’ την τρύπα το λαγό
κι εσένα το μουστάκι σου ωραίο.
Δένω στη σχάρα πίσω τα Βαλκάνια
πάω ταξίδι γεια χαρά σας
μπροστά τα όνειρά μου τα αλάνια
όρτσα κι εσείς με τη σειρά σας.
Έτσι που λες Ρήγα Φερραίο
σαν που γυρνάω για σωστή καταγωγή
δος του με το λαγούτο το μοιραίο.
.
Χθες βράδυ δυο περαστικοί
μουσική Μ. Στεφανόπουλου
Χθες βράδυ δυο περαστικοί
σπάσαν το μεσοδόκι τ’ ουρανού
κι έπεσε ο θόλος στο γκρεμό
σαν ένα άδειο πήλινο πιθάρι.
Δυο άγιοι πέσανε στους θάμνους
και στην ταράτσα μας μια χούφτα αστράκια
και μέσα στ’ άγριο ποτάμι
βούλιαξε του Θεού η ράχη.
Κι έχουν να λεν
κι έχουν να λένε πως
οι δυο περαστικοί θα ‘ρθουν πάλι με το φως.
Υ.Γ. Αν θέλετε να κατεβάσετε τα τραγούδια μπορείτε πατώντας στα παρακάτω λινκ
εδώ στη ρωγμή του χρόνου
έτσι που λες Ρήγα Φεραίο
χθες βράδυ δυο περαστικοί
θα με δικάσει
in ΜΟΥΣΙΚΗ
στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
μουσική: Δημήτρης Λάγιος
ερμηνεία: Σωτηρία Μπέλλου
δίσκος: Ο Αη-Λαός 1983
Θα με δικάσει ο κούκος και τ’ αηδόνι
μα στην Αγιάσο σταυρουδάκι μου χρυσό
τις νύχτες που θα πέφτει άσπρο χιόνι
οι Τσέτες θα κρεμάνε το Χριστό
Στον ουρανό που κάναμε ταβάνι
δε βλέπουμε τις νύχτες ξαστεριά
κουρσάροι, Φράγκοι, Βενετσιάνοι
μας πούλησαν για γρόσια και φλουριά
Στην Τροία μεγαλώνουνε τα στάχυα
και στην Αγιάσο σε μιαν έρμη εκκλησιά
ζωγράφισε ο Θεόφιλος με αίμα
το χάρο να φοράει θαλασσιά
Η αρχική μου πρόθεση ήταν να αναρτήσω το τραγούδι μαζί με τον πίνακα. Σκέφτηκα όμως πως ένα τέτοιο τραγούδι του αξίζει μια ξεχωριστή παρουσίαση. Επίσης πιστεύω πως αυτή η πρώτη ερμηνεία της Μπέλλου είναι το κάτι άλλο. Απο τις καλύτερες στιγμές της. Η επόμενη ανάρτηση θα ειναι ο πίνακας (ο οποίος δεν έχει τελειώσει ακόμα!)
μουσική: Δημήτρης Λάγιος
ερμηνεία: Σωτηρία Μπέλλου
δίσκος: Ο Αη-Λαός 1983
Θα με δικάσει ο κούκος και τ’ αηδόνι
μα στην Αγιάσο σταυρουδάκι μου χρυσό
τις νύχτες που θα πέφτει άσπρο χιόνι
οι Τσέτες θα κρεμάνε το Χριστό
Στον ουρανό που κάναμε ταβάνι
δε βλέπουμε τις νύχτες ξαστεριά
κουρσάροι, Φράγκοι, Βενετσιάνοι
μας πούλησαν για γρόσια και φλουριά
Στην Τροία μεγαλώνουνε τα στάχυα
και στην Αγιάσο σε μιαν έρμη εκκλησιά
ζωγράφισε ο Θεόφιλος με αίμα
το χάρο να φοράει θαλασσιά
Η αρχική μου πρόθεση ήταν να αναρτήσω το τραγούδι μαζί με τον πίνακα. Σκέφτηκα όμως πως ένα τέτοιο τραγούδι του αξίζει μια ξεχωριστή παρουσίαση. Επίσης πιστεύω πως αυτή η πρώτη ερμηνεία της Μπέλλου είναι το κάτι άλλο. Απο τις καλύτερες στιγμές της. Η επόμενη ανάρτηση θα ειναι ο πίνακας (ο οποίος δεν έχει τελειώσει ακόμα!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου