Κ.Π Καβάφης - Όσο μπορείς (απαγγελία: Σ.Στρατηγός)

Κ.Π Καβάφης - Όσο μπορείς (απαγγελία: Σ.Στρατηγός)

Όσο μπορείς

(1913)

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις

την ζωή σου όπως την θέλεις,

τούτο προσπάθησε τουλάχιστον

όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις

μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,

μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,

γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την

στων σχέσεων και των συναναστροφών

την καθημερινήν ανοησία,

ως που να γίνει σα μια ξένη.. φορτική.


Κ. Π. Καβάφης

Κυριακή, 14 Νοεμβρίου 2010

Έλα πάρε με~Γιάννης Χαρούλης

Video: maroulaki87

 ΕΛΑ ΠΑΡΕ ΜΕ

Έλα πάρε με..

μες στο βυθό σου να βρεθώ

ν'αγαπηθώ να λυτρωθώ

Έλα πάρε με

στα γ α λ α ν ά σου τα νερά

δώσε στα όνειρα φτερά.

 

Έλα πάρε με

σ' άλλα ταξίδια μακρινά

στου δειλινού τα μενεξιά

Έλα πάρε με

δώσε μου αίμα και μιλιά

σε χρυσαφένια ακρογιαλιά.


Έλα πάρε με

εκεί που το κορμί λυγάει

εκεί που το κορμί γελάει

Έλα πάρε με

και θεϊκός μου γίνε σ τ ί χ ο ς

που τον χορεύει ο ρυθμός

κι ο ψάλτης ήχος.


Στίχοι: Κουμπιός Μιχάλης

Μουσική: Νικολούδης Μιχάλης

Ερμηνεία: Γιάννης Χαρούλης

Χαρούλης Γιάννης - Χειμωνανθός

Video: connie2009i

ΧΕΙΜΩΝΑΝΘΟΣ
Φθινόπωρο στον έρωτα απόψε ανατέλλει

αρισμαρί και μέλι.. μύρισαν τα βουνά

Κι εγώ κοιτάζω σιωπηλός, το χώμα το βρεγμένο

σαν κάρβουνο αναμμένο.. η ομορφιά πονά.

Φιλί γυρεύω του ουρανού κι αυτός μου δίνει στάχτη

μα απ'της καρδιάς τ αδράχτι σαν θέλω να κοπείς

σαλεύουν τα πορτόφυλλα κι η κλειδωνιά γυρίζει

αέρας μου σφυρίζει.. αν έρθεις μην αργείς!

Γδύσου κι από τα μάτια μου, πάρε νερό και πλύσου

ο χωρισμός θυμήσου.. είναι χειμωνανθός

την λύπη την κατοίκησα, σε νύχτα και σε μέρα

σ αφήνω στον αέρα.. για να σε βρω στο φως

Η αγάπη φόβους κι όνειρα, δειπνά προτού ραγίσει

στου πόνου το ξωκλήσι.. αγιάζει η ερημιά

κι εγώ μια θλίψη που ζητώ, για να με σημαδέψει

το φως πριν βασιλέψει.. θα σ αρνηθώ ξανά.
Γδύσου κι από τα μάτια μου, πάρε νερό και πλύσου

ο χωρισμός θυμήσου.. είναι  χ ε ι μ ω ν α ν θ ό ς

την λύπη την κατοίκησα, σε νύχτα και σε μέρα

σ'αφήνω στον αέρα.. για να σε βρω στο φως!


Στίχοι: Φωτάκη Ελένη

Μουσική: Καζαντζής Γιώργος

Ερμηνεύει: Γιάννης Χαρούλης

Σάββατο, 13 Νοεμβρίου 2010

Δημήτρης ΚΑΣΣΑΡΗΣ - "Κάθε μια νύχτα"

Video από την dikaiakou
 

ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ

Κάθε μια νύχτα είναι μόνο μια σελίδα

μες στο βιβλίο της ζωής μας το κλειστό,

που κάθε λέξη έχει κλέψει μιαν ελπίδα

κι αντί μελάνι έχει γραφτεί μ' ένα λυγμό...

Και τι ψυχή έχει μια νύχτα στους αιώνες,

και τι ψυχή έχεις κι εσύ να μ' αρνηθείς...

είμαστ' οι δυο μας μες στον κόσμο δυο σταγόνες,

κι εσύ μια θάλασσα ζητάς για να χαθείς...

Κάθε μια νύχτα είναι μόνο μια σελίδα

που θέλει θάρρος και κουράγιο να γραφτεί,

μα συ τρομάζεις, δεν μπορείς την καταιγίδα

κι αφήνεις πίσω τη σελίδα αυτή λευκή...

Στίχοι: Τάσος Σαμαρτζής

Μουσική: Νότης Μαυρουδής

Ερμηνεία: Δημήτρης Κάσσαρης

Ο Ρίτσος μιλάει για τη ΤΙΜΩΡΙΑ και τις ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ

Video από τον japan88gr
 
"Να αυτό εδώ, η εκκλησιά του Αγίου Νικολάου, που τώρα εχει αναπαλαιωθεί, άλλοτε ήταν μισοερηπωμένη, εδώ ήταν το Δημοτικό μας σχολείο. Εδώ φοίτησα από τεσσάρων χρονό... Μ'έφερνε η παραμάνα μου, γιατί αποκοιμιόμουνα στο σχολείο και μ'έπαιρνε αγκαλιά και με γύριζαν στο σπίτι.. κι αυτό επειδή η αδελφή μου ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερη και η μητέρα μου επειδή ήμουνα το στερνογέννικο αυτό.. το πως το λέμε το στερνοβύζι..ε!.. έτσι ήθελε σόνι και καλά.. να πάω με την αδελφή μου, τη Λούλα. Η Λούλα ήταν άριστη μαθήτρια, εγώ δεν τα πήγαινα καλά με τα γράμματα, προτιμούσα να παίζω με τους χαρταετούς, με τους βόλους.. πετροπόλεμο και προτιμούσα να ζωγραφίζω. Όλα μου τα τετράδια τα μαθητικά, αντί για μαθηματικές πράξεις της πρακτικής αριθμητικής, ήταν γεμάτα ζωγραφιές, είχα ιδιαίτερη μανία στα λουλούδια, στα πουλιά, στις κότες, στους ήλιους, στα σπιτάκια.. έφτιαχνα λοιπόν παπαρούνες, μαργαρίτες.. σβήνοντας τους αριθμούς.. σαν να'χα μια μανία.

Εδώ λοιπόν σε τούτο δω το σχολειό, που κάποτε με βαζανε και τιμωρία.. έτσι ορθοστασία στη γωνιά... και η αδελφή μου η Λούλα, έκλαιγε κι επειδή ήταν πολύ καλή μαθήτρια, την αγαπούσαν και.. έλεγε "αφήστε τον αδελφούλι μου" και κάτα κάποιο τρόπο τα κατάφερνε.. να μ'αφήνουνε. Εμένα μ'αρεσε.. σαν να μ'αρεσε να μαι τιμωρημένος, δεν ξέρω ήταν κάτι ξεχωριστό αυτό, Ούτε αγαπούσα τους ανθρώπους που αρίστευαν στα πάντα. Ένας άνθρωπος που αριστεύει στα πάντα, θα πει ότι δεν έχει καμιά ιδιαίτερη κλίση, δεν έχει μια προτίμηση.. δεν έχει κάνει μιαν επιλογή ..κι έτσι εγώ απ'τη μια μεριά ψευτομουρμούριζα κάνα τραγουδάκι που μ'αρεσε, απ΄την άλλη μεριά ζωγράφιζα.. και κάποτε τραβούσα και την εφημερίδα του δασκάλου μου.. και δεν τον άφηνα να διαβάσει..

Βέβαια τα πλήρωνα αυτά τα πράγματα.. αλλά τα π ά ν τ α πληρώνει κανένας στη ζωή.. και πληρώνοντας με κάποιες τιμωρίες κερδίζει πάρα πολλά πράγματα. Νομίζω ένας άνθρωπος που δεν τιμωρήθηκε ποτέ στη Ζωή του.. δεν ξέρει τι θα πει Παραβίαση μιας Απαγόρευσης... κι επειδή η ζωή είναι γεμάτη απαγορεύσεις.. έμαθα να δουλεύω την Ποίηση, ξεπερνώντας όλες αυτές τις απαγορεύσεις.. γι'αυτό και η Τέχνη μου, όπως πολλοί το ομολόγησαν..

ΔΕΝ ά κ ο υ σ ε ποτέ κανένα ΜΗ....

Έτσι λοιπόν από μικρό παιδί.. έμαθα να χαίρομαι και τις τιμωρίες μου.. έμαθα ακόμα.. να χαίρομαι ότι κάποτε με βάζανε στη γωνιά.. Για να'μαι λοιπόν στη γωνιά.. θα πει ότι κάτι ιδιαίτερο συνέβαινε με μένανε.. και κάπως μνησικακώντας στην αρχή, έβαλα όλους εκείνους, που με τιμωρούσαν κι εγώ με τη σειρά μου στη γωνιά.

...Με τιμώρησαν κι άλλοι πολλοί ύστερα.. πολύ μεγάλοι, εγώ όμως με την Ποίηση τους έβαλα πάλι στη γωνιά και απ'όλα αυτά τα πράγματα κ έ ρ δ ι σ α αυτή τη Χαρά.. να τις ξ ε π ε ρ ν ά ω.. και μάλιστα απ'αυτές να δω... να α ν τ λ ώ δυνάμεις

Α ν τ ί σ τ α σ η ς προς κάθε άδικη απαγόρευση και επομένως προς κ ά θ ε αδικία.

Εδώ λοιπόν μαθήτευσα, όχι μονάχα στο αλφάβητο, όχι μονάχα στη Ζωγραφική και στη Μουσική και στη Ποίηση.. αλλά πήρα και τα πρώτα ο υ σ ι α σ τ ι κ ά Μαθήματα για το ΠΩΣ θα'πρεπε κανένας ν'αντιμετωπίζει τη Ζωή. Τώρα τι κατάφερα.. ο Χρόνος θα τα πεί..

Γιάννης Ρίτσος(από το αρχείο Γιώργου και Ηρώς Σγουράκη)