Όταν το Ποίημα, γίνεται Τραγούδι

Εγώ μαζεύω Γη!

Η πραγματικότητα γεννά έμπνευση, και γράφονται βιβλία γι' αυτήν. Στην περίπτωση των Αλέξη Καραβέργου και Βαγγέλη Ευαγγελίου, έχουμε το ακριβώς ανάποδο Με αφορμή το νέο του βιβλίο με τίτλο Ξένο δοχείο, ο Ποιητής - Συγγραφέας, γράφει στίχους και ο Τραγουδοποιός μελοποιεί, τραγουδά. Μπορούμε να πούμε πως είναι το Soundtrack του βιβλίου, που με το πρώτο κιόλας άκουσμα, συνειδητοποιείς πως πρόκειται να συναντηθείς με ένα ιδιαίτερο βιβλίο, που θα εκδοθεί στις αρχές του Μάρτη. Εκτός των 1.000 αντιτύπων, θα υπάρξουν και 200 συλλεκτικά. Η Παραγωγή - Ενορχήστρωση, ανήκει στον Τραγουδοποιό.

Θα μπορούσα να πω πολλά για τους στίχους του τραγουδιού. Αλλά ως Ποιητής, θα πρέπει να είμαι σύντομος κι εύστοχος. Το τραγούδι παραμένει αισιόδοξο, παρότι προκαλεί ανησυχία στον ακροατή με τις 2 καίριες ερωτήσεις του ρεφραίν του. Εύχομαι στον Άνθρωπο, να μαζεύει Γη καθημερινά, πηγαίνοντας κόντρα στους "καιρούς", θερίζοντας ό,τι έχουν σπείρει οι επιλογές του..

β.Ε

Βάζω τη ζωή μου, σ’ ένα ξένο δοχείο

κουταλιού γλυκό, στα ντουβάρια του έχει.

Σπιτικές ιδέες, χάρτινο παντοπωλείο

ανοιχτό συνέχεια και ο χρόνος τρέχει.

Βάζω τη ζωή μου, σ’ ένα ξένο δοχείο

χωρίς ταβάνι για να νιώσεις οικεία.

λέξεις καμαριέρες, στρώνουν τοπίο

πάμε απ’ την αρχή, να κάνουμε μια αταξία.

Ρεφραίν

Εγώ, μαζεύω Γη

για τη δική μου συνταγή.

Εγώ, μαζεύω εδώ

πες μου που, μαζεύεις εσύ;

Εγώ, μαζεύω Γη

για τη δική μου συλλογή.

Εγώ, μαζεύω ΕΓΩ

πες μου τι, μαζεύεις εσύ;

Πάλι θα μ’ εκθέσω, σ’ ένα ξένο δοχείο

χωρίς φοβίες για να νιώσω παιδί.

Τα σημεία στίξης, γίνονται πλοίο

τα πανιά του εσύ, εσύ και το κλειδί.

Βάζω τη ζωή μου, σ’ ένα ξένο δοχείο

χωρίς ταβάνι για να νιώσεις οικεία.

λέξεις καμαριέρες, στρώνουν τοπίο

πάμε απ’ την αρχή, να κάνουμε μια αταξία.
Tromaktiko

VIDEO