Μνήμη

« ΦΩΤΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΤο ανυπότακτο Τώρα »

---

Μνήμη

Παρασκευή, 22 Ιανουαρίου 2010

Ξάγρυπνη μένει η μνήμη μου απόψε..
Φρέσκια πληγή πονάει η αντοχή..
σαν ντύνεται με κόκκινο φουστάνι
και ξεκουμπώνει ακατονόμαστες αισθήσεις,
λικνίζοντας τα μάτια της στο μπλε
να μην ξυπνήσω και τρομάξω..

Έτσι θα μένω ασάλευτος κοντά της,
με το μυαλό να στάζει σε κάποια υδρορροή
που έφτιαξα να τρέχουνε υγρά τα όνειρα μου
να μου μουλιάζουν την ψυχή
να μου θυμίζουν πως κάποτε κι αυτά
είχαν το μπλε της θάλασσας κεντήσει..

Όχι, δεν φτάνει η ανάσα στην καρδιά.
Με χρώμα μωβ πρόλαβα κι έβαψα τη μνήμη
την καταπίνω, έτσι όπως είναι ναρκωμένη
μέχρι που επιμένοντας σαν πόρνη έρχεται
ξανά..έτσι απλά και με ξυπνάει.

Δεν είναι που η μνήμη μου ξυπνάει,
ούτε που τόλμησε η καρδιά να βρει το θάρρος!
Είναι που εγώ αρνήθηκα μαζί της να χορέψω
σε ένα ταξίδι που δεν έγινε, κι όμως υπήρξε..
Κι όλα αυτά γιατί, ποτέ δεν φαίνεται ο έρωτας
σαν τον κεντάς πάνω σε κόκκινο φουστάνι..