Στον πυρετό της Ποίησης
•05/02/2012 • Γράψτε ένα σχόλιο
In the heat of Poetry ~ Romantic Poetry
Ακόμη μια νύχτα για μένα ξημέρωσε
κι άλλη μια μέρα με γυρίζει πάλι πίσω.
Μπροστά μου ένα όνειρο με προσπέρασε
κι η ελπίδα μάχεται τη ζωή μου να ζήσω.
κι άλλη μια μέρα με γυρίζει πάλι πίσω.
Μπροστά μου ένα όνειρο με προσπέρασε
κι η ελπίδα μάχεται τη ζωή μου να ζήσω.
Το μυαλό μου κύλησε στα περασμένα
σκαρφαλώνοντας τα χαράματα στον ουρανό.
Αφήνοντας τα χνάρια στην αφή του
σε αδιέξοδους δρόμους του να μην χαθώ.
σκαρφαλώνοντας τα χαράματα στον ουρανό.
Αφήνοντας τα χνάρια στην αφή του
σε αδιέξοδους δρόμους του να μην χαθώ.
Πλάι σε χαμογελαστούς ανθρώπους
που έχουν την ανάγκη της συντροφιάς μου.
Ταξιδεύοντας στην ανατολή του ήλιου
γλυκός παλμός στα μέρη της καρδιάς μου.
που έχουν την ανάγκη της συντροφιάς μου.
Ταξιδεύοντας στην ανατολή του ήλιου
γλυκός παλμός στα μέρη της καρδιάς μου.
Κλείνω τα μάτια μπρος την στιγμή
αφήνω όλα τα δάκρυα ελεύθερα της γης.
Μοναδική μου σκέψη μέγιστη προσευχή
σ’ ευθείες δίχως τέλος η φωνή της ψυχής.
αφήνω όλα τα δάκρυα ελεύθερα της γης.
Μοναδική μου σκέψη μέγιστη προσευχή
σ’ ευθείες δίχως τέλος η φωνή της ψυχής.
Σπάσε τα δεσμά και πέταξε μαζί μου
βγες απ’ τους κανόνες των αισθήσεών σου.
Ελευθερώσου απ’ το τάχα και το δήθεν
προσέγγισε τ’ απίθανα στον ουρανό σου.
βγες απ’ τους κανόνες των αισθήσεών σου.
Ελευθερώσου απ’ το τάχα και το δήθεν
προσέγγισε τ’ απίθανα στον ουρανό σου.
Κρεμασμένα στο χείλος του γκρεμού
τα όνειρα απ’ της καρδιάς μου το παλάτι.
Βαριά τα λόγια πριν πέσουν στο χαρτί
σαν σμίξω χρώμα του έρωτα μαζί με την αγάπη.
τα όνειρα απ’ της καρδιάς μου το παλάτι.
Βαριά τα λόγια πριν πέσουν στο χαρτί
σαν σμίξω χρώμα του έρωτα μαζί με την αγάπη.
Γίνομαι του ήλιου αχτίδες να σ’ αγγίζουν
ένα με το θρόισμα του ανέμου για να σε ξυπνώ.
Δεν κοιμάμαι στα σκοτάδια με φοβίζουν
με γρήγορη κοφτή ανάσα σου φωνάζω σ’ αγαπώ.
ένα με το θρόισμα του ανέμου για να σε ξυπνώ.
Δεν κοιμάμαι στα σκοτάδια με φοβίζουν
με γρήγορη κοφτή ανάσα σου φωνάζω σ’ αγαπώ.
Κράτησε αγκαλιά τους στεναγμούς μου
κυρίαρχη δύναμη μπορείς να μου χαρίσεις.
Σαν ανέβεις μαζί μου προς τον ουρανό
στον παλιό σου εαυτό δεν θα θες να γυρίσεις.
κυρίαρχη δύναμη μπορείς να μου χαρίσεις.
Σαν ανέβεις μαζί μου προς τον ουρανό
στον παλιό σου εαυτό δεν θα θες να γυρίσεις.
Χέρι, χέρι μες στο μάτι του κυκλώνα
θα διαπιστώσεις πιο πολλά αμοιβαία πάθη.
Στον πυρετό της ποίησης μην αρνηθείς
λίγη αγάπη ζητώ και την σκέψη σου να ‘ρθει.
θα διαπιστώσεις πιο πολλά αμοιβαία πάθη.
Στον πυρετό της ποίησης μην αρνηθείς
λίγη αγάπη ζητώ και την σκέψη σου να ‘ρθει.
Σάββατο, 4 Φεβρουαρίου 2012
Ποίηση:Μαρία Πεπικίδου
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
Poem by, toxotina ’73
Υπάρχει Ελπίδα
•03/02/2012 • Γράψτε ένα σχόλιοThere is Hope ~ Romantic Poetry
Είναι όμορφο κι ενθαρρυντικό
στο νέο μου ποίημα υπάρχει
η Ελπίδα ίσως γι’ αυτό.
στο νέο μου ποίημα υπάρχει
η Ελπίδα ίσως γι’ αυτό.
Ελπίδα για την Αγάπη.
Για τον Έρωτα.
Την Ζωή..
Για τον Έρωτα.
Την Ζωή..
Ας δούμε την ιστορία
της ρίζας αυτής..
της ρίζας αυτής..
Αν ήταν στην πέτρα;
Θα ‘χαν φυτρώσει
πάνω της λουλούδια.
Αν ήταν στη μουσική;
Οι στίχοι της θα ‘ταν
αίσια τραγούδια.
Θα ‘χαν φυτρώσει
πάνω της λουλούδια.
Αν ήταν στη μουσική;
Οι στίχοι της θα ‘ταν
αίσια τραγούδια.
Αν ήταν στο δάκρυ;
Της αγάπης που υπομένει
θα ‘ταν το μαντήλι.
Αν ήταν της ψυχής;
Ανάσα θα ‘χαν και φιλί
τα έρημα χείλη.
Της αγάπης που υπομένει
θα ‘ταν το μαντήλι.
Αν ήταν της ψυχής;
Ανάσα θα ‘χαν και φιλί
τα έρημα χείλη.
Αν ήταν στον πόνο;
Σε μια πληγή ανοιχτή
κανείς δεν θα πονούσε.
Αν ήταν απόσταγμα καρπού;
Κόρη τ’ έβδομου ουρανού
γλυκά θα μας μεθούσε.
Σε μια πληγή ανοιχτή
κανείς δεν θα πονούσε.
Αν ήταν απόσταγμα καρπού;
Κόρη τ’ έβδομου ουρανού
γλυκά θα μας μεθούσε.
Αν ήταν της βροχής;
Μες το ουράνιο τόξο
τις στάλες θα ‘χε πλέξει.
Αν ήταν έστω μια λέξη;
Τ’ όνομά της μοναχά
θα ‘χε πάλι διαλέξει.
Μες το ουράνιο τόξο
τις στάλες θα ‘χε πλέξει.
Αν ήταν έστω μια λέξη;
Τ’ όνομά της μοναχά
θα ‘χε πάλι διαλέξει.
Αν ήταν η καλή αρχή;
Πριν την άσχημη στιγμή
το τέλος θα σταματούσε.
Αν ήταν άστρο της ευχής;
Μες την σκέψη του ποιητή
της ψυχής την πένα
θ’ ακουμπούσε.
Πριν την άσχημη στιγμή
το τέλος θα σταματούσε.
Αν ήταν άστρο της ευχής;
Μες την σκέψη του ποιητή
της ψυχής την πένα
θ’ ακουμπούσε.
Αν ήταν σε μια συμβουλή;
Τριγύρω μας θα πετούσε
η τρέλα θα χανόταν
στο χάος θα γυρνούσε.
Τριγύρω μας θα πετούσε
η τρέλα θα χανόταν
στο χάος θα γυρνούσε.
Την δόξασαν, την ύμνησαν
ως πολύτιμο φυλαχτό.
Οι Άνθρωποι την έκρυψαν
μέσα τους μυστικό.
ως πολύτιμο φυλαχτό.
Οι Άνθρωποι την έκρυψαν
μέσα τους μυστικό.
Αν ήταν της Ειρήνης η πνοή;
Δεν θα ζούσε ανάμεσά μας
του πολέμου η απειλή.
Δεν θα ζούσε ανάμεσά μας
του πολέμου η απειλή.
Αν ήταν άγγελος φρουρός;
Μες του ονείρου τον παλμό
θα πέθαινε ο εφιάλτης.
Μες του ονείρου τον παλμό
θα πέθαινε ο εφιάλτης.
Αν ήταν μέρος στο κορμί;
Στα σύννεφα που επιθυμεί
θα ‘χε στρωμένη κλίνη.
Στα σύννεφα που επιθυμεί
θα ‘χε στρωμένη κλίνη.
Αν ήταν ολόγιομο φεγγάρι;
Το σκοτάδι της νύχτας
θα ‘χε ασημένια χάρη.
Το σκοτάδι της νύχτας
θα ‘χε ασημένια χάρη.
Στη χώρα των ονείρων
αν ήταν αερικό;
Όνομα των ηπείρων
θα ‘ταν το σ’ αγαπώ.
αν ήταν αερικό;
Όνομα των ηπείρων
θα ‘ταν το σ’ αγαπώ.
Με αγγελικές πνοές δεμένο
το πέπλο σου Ελπίδα ακολουθώ.
Μπροστά μου εσύ, ξοπίσω εγώ
δρόμους ν’ ανοίγεις μην χαθώ.
το πέπλο σου Ελπίδα ακολουθώ.
Μπροστά μου εσύ, ξοπίσω εγώ
δρόμους ν’ ανοίγεις μην χαθώ.
Αναρωτήθηκες ποτέ
από πού προήλθε αυτή η λέξη;
Μια λέξη που θα σε ξάφνιαζε
σαν διαπιστώσεις τις αξίες
που μπορεί να χωρέσει._
από πού προήλθε αυτή η λέξη;
Μια λέξη που θα σε ξάφνιαζε
σαν διαπιστώσεις τις αξίες
που μπορεί να χωρέσει._
Πέμπτη, 2 Φεβρουαρίου 2012
Ποίηση:Μαρία Πεπικίδου
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
Poem by, toxotina ’73
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου