Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013

Βρέξε Θεε μου όσο μπορείς & ALLA


Βρέξε Θεε μου όσο μπορείς

Καλημέρα από μια πολύ βροχερή πόλη.....  Η mourmoura υπάρχει ακόμη κάπου εδω γύρω....
Δε σας ξεχνώ......Το ξέρετε..... Μου λείπετε πολλές φορές......

Το 2012 φευγει - το τέλος του κόσμου δεν ήρθε...... η αγάπη όμως μένει ακόμη μέσα μας..... Η ανάγκη για μουρμούρισμα είναι εδώ..... Άραγε πόσοι έχουν αυτή την ανάγκη????



Θα έρθω πάλι να σας βρώ.... Μέχρι τότε να περνάτε όσο πιο ομορφα μπορείτε....

Καλή χρονιά να μας έρθει  (ελπίζω- ποτέ δε σταματώ).....

Πολλα μουρμουροφιλιά......

Τρίτη

mourmoura .....!!!

Mourmoures μου τι κανετε????

Εγω προσπαθώ να ειμαι καλα...... δε σας ξεχνω και το ξερετε.....!!!

Πειτε μου νεα σας εχω καιρο να γραψω και μου λειψατε.....

Καλοκαιρακι και παλι..... !!!!

ΠΟΛΛΑ mourmouro-φιλιά!!!!

Συγνώμη....

Συγνωμη moyrmoures μου που χαθηκα...... μα δεν εχω χρονο......

Σας ευχαριστω για τα σχολια σας και για τα βραβεια σας που ακομη δεν ξερω πως να τα παρω....  δεν εχω ιδεα τι να κανω πιστεψτε με....


θα ερθω παλι να μουρμουρισω με την πρωτη ευκαιρια σας το υποσχομαι γιατι μου λειψατε.....

Πολλα mourmouroφιλακια σε ολους σας....!!!

Σάββατο

Καλημερα mourmoures μου!!!

Ένιωσα αυτή την ηλιόλουστη ημέρα να σας μιλήσω.....

Συμβαίνουν τόσα και τόσα γύρω μας.... ! Όχι δε θα μιλήσω για αυτά... κουράστηκα να ακούω...!!!

Απλά μετά από τόσο καιρό νιώθω δικαίωση σε κάποιες καταστάσεις.... Γύρισε ο τροχός και πλέον αυτό που κυνηγούσα με κυνηγά..... Είναι οι κόποι μερικές φορές που ανταμειβόμαστε μέσα από το πέρασμα του χρόνου....! Και γω το νιώθω αυτό σε πολλούς τομείς....


Είμαι στη δουλειά και παραπονιέμαι που κουράζομαι που δεν έχω χρόνο για μένα και γενικά... μα φαίνομαι αχάριστη έτσι? Κάποιοι θα μου πείτε, δεν έχουν καν δουλειά... Έχετε δίκιο αν μου το πείτε μα δε το λέω με αυτή την έννοια... απλά κ γω καθόμουν βολεμένη στο γραφείο μου μα τώρα κάνω χειρωνακτική δουλειά... γατί πολύ απλά αναγκάστηκα λόγο συνθηκών και καιρών δύσκολων... Το οτι ξεβολεύτηκα δεν είναι το πρόβλημα το ζώ είναι η αλήθεια μου αρέσει αυτό που κάνω αλλά είναι εκείνη η στιγμή της ημέρας που λές "πω πω κουράστηκα"  τέτοια στιγμή ζω τώρα κ μουρμουρίζω...!

Καλοκαιράκι ήρθε... οτι και να περνάει ο καθένας εύχομαι να είναι πάντα με υγειά για να το αντιμετωπίσει και με χαμόγελο "οχι ψεύτικο" θα έρθουν και καλύτερες μέρες...(θέλω να πιστεύω ακόμη)

Τελος η mourmouritsa για σημερα....!!! 
Mourmourofilakia !!!

Τρίτη

Χριστός Ανέστη Χρόνια Πολλα

Αγαπημένοι μου φίλοι και αναγνώστε αυτού του blog σας εύχομαι τα καλύτερα...!
Εχω πολλους μήνες να γράψω μα δεν έχω χρόνο....
Διαβάζω τα σχόλια σας και σας ευχαριστώ πραγματικά όλους !!!
Θέλω πολύ να μουρμουρίσω λίγο ....!!!!
Η άνοιξη με βρίσκει με συνάχι και βηχαλάκι μα δε το βάζω κάτω...
Οι εορταστικές μέρες πέρασαν ηρεμα χαλαρα και οικογενειακά όχι και τέλεια....
Επιστροφή στη δουλειά όπως οι περισσότεροι  και αυτή η Πρωτομαγιά ??? Κυριακή????? πω πω πω!!!

Πολλα πολλα μουρμουροφιλάκια σε όλους σας!!!






Τετάρτη

Περιμένοντας τον Άγιο Βασίλη.....

Είμαι στη δουλειά...

Κάνει πάρα πολύ κρύο και η θέρμανση είναι σχεδόν ανύπαρκτη ..


Είναι μέρες γιορτινές.... 
μα δε βλέπω χαρούμενα προσωπάκια.... 
Δε νιώθω αγάπη γύρω μου...
Δουλειά-δουλειά-δουλειά.....


Όλοι τρέχουν αλλά δε ξέρω γιατί.... τι τους βιάζει τόσο..??? 

Στολίσαμε το δεντράκι τις προάλλες με το παιδάκι μου.Πήρε τόση χαρά το αγγελούδι μου...το περίμενε πως και πως.....!!!!! Για μένα οι μέρες των Χριστουγέννων είναι μέρες μελαγχολικές δε ξέρω αν σας συμβαίνει και εσάς...

Είναι στιγμή περιεργη αυτή που γράφω τώρα.... απλά ήθελα κάπου να μιλήσω....
Δε ξέρω τι με έχει πιάσει.... Δε ξέρω τι να γράψω.... 

Έχω μερικά αποθέματα αγάπης και στοργής όχι μητρικής... θέλω να τα καταναλώσω σε ανθρώπους γύρω μου μα δεν ανοίγουν τα χέρια.....

Ας μη με πιάσει λογοδιάρια πάλι σας αφήνω και σας να συνεχίσω και εγώ τη δουλείτσα ...

Τρίτη

Καλές Γιορτές Σε Όλους.....

Η mourmoura ξαναχτυπά....

Σας στέλνω απλά την αγάπη μου την εκτίμηση μου
και τις πιο όμορφες ευχές στις δύσκολες μέρες που μπορεί ο καθένας να περνάει...για να αποχαιρετήσουμε το 2010....

Ίσως τα πούμε πάλι του "χρόνου" γιαυτό σας τα λέω τώρα.....

Απλά και μόνο ζήστε την κάθε στιγμή όμορφη ή άσχημη.... όλα έχουν το σκοπό τους...

Δε σας ξεχνώ να το θυμάστε.... χρόνος δεν υπάρχει δεν αρκεί μόνο η θέληση που έχω για να σας γράψω...
Την αγάπη μου  σε όλους....!!!

Δευτέρα

Δε σας ξεχνώ...

Εδώ γύρω βρίσκομαι και εγώ....
Χαμένη μες της πραγματικότητας την καθημερινότητα...

Σας έχω ξανά πει  πως μουρμουρίζω μόνο όταν τα πράγματα δε μου πάνε καλά... χωρίς να σημαίνει πως τόσο καιρό που δε γράφω είμαι και στα καλύτερα μου...

Τρέχω χωρίς λόγο....
Δουλεύω χωρίς χρόνο για το αγαπημένο μου blog....

ΣΑΣ ΣΤΕΛΝΩ ΟΜΩΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ......!!!




Θέλω να περνάτε όσο πιο όμορφα μπορείτε... !!!!
Η Mourmoura sas...!!

Δύσκολες Στιγμές....

Μια εβδομάδα ακόμη έφτασε στο τέλος της....

Ήταν πολύ δύσκολη εβδομάδα και για μένα μα και για ανθρώπους που βρίσκονται γύρω μου....

Στάθηκα μπροστά σε γεγονότα και καταστάσεις που ήταν χαραγμένες στην πέτρινη πλέον ψυχή μου....

Δεν ήταν διαγραμμένες ....
Απλά καλά κριμένες στο συρτάρι του χθες....

Βγήκαν στη επιφάνεια τόσο ξαφνικά που δεν πρόλαβα να νοιαστώ για μένα....

Δεν πρόλαβα να σκεφτώ - να αντιδράσω -  να αποφασίσω

Κανείς φυσικά δεν έδειξε ενδιαφέρον για μένα.... Πως είμαι πως περνάω αν μπορώ να αντεπεξέλθω  ψυχικά και συναισθηματικά.... Τίποτα....

ΕΓΩ ήμουν εκεί όμως για όποιον με χρειαζόταν ....

Σε κάποιον είπα πως έκανα υπέρβαση του εαυτού μου και δεν το περίμενα απο μένα αυτό....
Γιατί το λέω?
Σ' αυτόν είχα ζητήσει την δική του στήριξη μα δεν την πήρα..... μετά απο 2 μέρες του έτυχε κάτι και εγώ ήμουν εκεί να τον νοιαστώ να τον βοηθήσω να τον στηρίξω... ακόμη είμαι κοντά του και τον βοηθώ ....
(η υπέρβαση) Άφησα στην άκρη τα όσα περνάω.... και ας βρήκα κλειστή την δική του πόρτα βοηθείας..

Οι μέρες περνάνε μα ένα Είσαι Καλά ? δεν έχω ακούσει.....
Έτσι για να πω ότι κάποιος ενδιαφέρθηκε...

Δίνω το χέρι μου εκεί που το δαγκώνουν.....
Δίνουν το χέρι τους και το κρατώ σφιχτά ....

Δε θέλω να μου δείξουν λύπηση οίκτο και όλα τα συναφή ....
Θέλω να ενδιαφέρονται και αυτοί για μένα όπως εγώ για εκείνους....

Δε σας ζαλίζω άλλο αναγνώστες αυτού του παραμυθιού.....
Μια νέα εβδομάδα έρχεται...
Σας εύχομαι να είναι όμορφη και με πολλές χαρές....

Η mourmoura σας.....!

Συγνώμη


Σ αγηνεύεις 

Υ ποδουλώνεις 

Γ οητεύεις

Ν ευριάζεις

Ώ ριμος

Μ α

Η γέτης


Με σαγηνεύει με γοητεύει......
Νευριάζει μαζί μου....
Ώριμος στις σκέψεις ΜΑ Ηγέτης στις δικές μου ....!!


Σκορπιέ..... Δημόσια.... Συγνώμη....Σου Ζητώ..... Για το Φέρσιμό μου.... Το Ανάρμοστο....


Μόνο δάκρυα...



Μόνο έτσι μπορώ να εκφράσω τις στιγμές που ζω....
Άνθρωποι  πολλοί μα λίγοι είναι αληθινοί....
Τι κι αν είναι δίπλα σου κάθε στιγμή.....?
Παίρνουν  το χαμόγελο από τα δικά σου χείλη στη Στιγμή......

Παρασκευή

Αθόρυβα....

  
Όλα τόσο αθόρυβα γίνονται.... 
Σωπαίνουν γύρω μας όλα..... 
Οι στιγμές - οι πράξεις....
Περνά ο καιρός τόσο μα τόσο γρήγορα..... 
Βουβός θεατής του κάθε λεπτού......
Δε ξέρω αν θέλω να το αλλάξω αυτό..
αν μπορώ..(?)


Τρίτη

Μικρές αναμνήσεις...

Ανέμελα παιδικά χρόνια....
Χρόνια που πέρασαν τόσο γρήγορα....

Εφηβικές ατασθαλίες,,,

Στιγμές όμορφες πάνω σε πέτρινα κιόσκια....
με μία κιθάρα να μας ταξιδεύει σε νότες ερωτικές...

Έρωτες εφήμεροι ... έρωτες περασμένοι....

κάποιοι έντονα χαραγμένοι......

Φίλοι καλοκαιρινοί..... σαν έρθει το φθινόπωρο χανόταν και αυτοί.....


Το κοριτσάκι του μπαμπά που πάντα έμενε παραπονεμένο αφού έπρεπε να γυρνά από νωρίς.... πουθενά χωρίς συνοδεία του μεγάλου αδερφού..... 

Κοριτσάκι παραπονεμένο μα αργότερα επαναστατημένο....  Όχι δε θα σου περάσει έλεγε....
Κάτσε να με κοιτάς εσύ από το παράθυρο απέναντι στο κιοσκάκι.... όχι εγώ τους φίλους μου....

Περνάνε τα χρόνια και τώρα αναζητώ εκείνη την κιθάρα και πάλι....
Αναμνήσεις που μείνανε χαραγμένες..... 

Όμορφα χρόνια.... και τώρα δημιουργώ αναμνήσεις για το μέλλον μα όχι τόσο ανέμελες..... 

Τώρα δεν είμαι το κοριτσάκι το επαναστατημένο..... Μεγάλωσα και ημέρεψε η επιθυμία για επανάσταση...

Λέτε να κάνω κανένα ντου????

Μπάαααα αφήστε καλύτερα ..... Δε θα με καταλάβει κανείς..... οι γύρω μου είναι σοβαροφανείς.....

Κρατήστε τις αναμνήσεις σας ενεργές.... σαν ηφαίστειο που σιγοβράζει....
 Προς Θεού όχι μεγάλο μπαμ γιατί η λάβα καίει...... 
Μας επιτρέπω όμως μικρές  εκρήξεις για να γαληνεύει η σκέψη μας που και που......

Περνάνε οι μέρες και φεύγω....
Μα θα σας γράφω καθώς το κύμα θα αγγίζει τα πόδια μου..... 
θα βρεθώ κοντά στο φεγγάρι που θα καθρεπτίζεται στην ήρεμη θάλασσα ......
Θα μιλήσω μαζί του αφού θα κοιτάμε μαζί το σκοτάδι ... 
θα χαζεύουμε μαζί μικρά καραβάκια ή και μεγάλα.....

Δε θα χαθούμε άγνωστοι φίλοι μου.....


Πέμπτη

Ίσως.....(?)

Ίσως εκείνο που ζητάς

εγώ να μην το έχω


κι απ' ό,τι ονειρεύτηκες


εγώ πολύ ν' απέχω.





Ίσως να μη σου φτάνω εγώ


γιατί πολλά ζητούσες


μα θα 'ταν όλα αλλιώτικα


αν λίγο μ' αγαπούσες.





Μη μ' αποφεύγεις μάτια μου


μη με κοιτάς σαν ξένη


ζωή που δε μοιράζεται


είναι ζωή κλεμμένη.





Ίσως να σε κρατάει εδώ


μονάχα η συνήθεια


μα όσα κι αν μου 'πες ψέμματα


σ' αγάπησα στ' αλήθεια.






Καλημέρα σε όλους σας....


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου