Θυμηθείτε
Μορφές απελπισμένων
μορφές ανελέητες σαν λέξεις
οι δίνες των λυπημένων
θυμηθείτε
είμαι μαζί σας
κάθε που με καλείτε
λύνω τους κάβους μου κι έρχομαι
ακούστε το κλάμα του θηρίου
την ώρα της αναχώρησης
τσακισμένο το θηρίο
το αίμα δείτε στον ωκεανό
την πόρτα σας ανοίξτε
μαζί να μείνουμε ως την καινούργια άνοιξη
χρόνια κι εγώ σ' αυτή την πέτρα κάθομαι
τόπο μην αλλάξετε
μόνο κλείστε τα καινούργια στη ντουλάπα
στη στέγη του κόσμου
αρκεί ντυμένοι στα μαύρα να είμαστε
μπροστά μας αστράφτουν μαχαίρια
οι ασκοί του πόνου ανοίγουν
ξεσηκώνεται κλαίει το αίμα
τυφλώνεται ψελλίζει αγριεύει
δεν κρατιέται το αίμα ξεχειλίζει
σπάει το γυαλί και πνίγεται
κύματα βουνά δεμένα μ' αλυσίδες
καράβι ακυβέρνητο το αίμα
σιωπηλά γεμίζουν τα ποτήρια
με κόκκινο κρασί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου