Το πέτρινο σπίτι

Το πέτρινο σπίτι

Κάθε βράδυ, υπνοβατώντας, πήγαινα στα πέτρινα δώματα όπου σε καθένα από αυτάέκαιγε ένας λύχνος, ένας λύχνος παλιός και σκουριασμένος.

Καθώς βυθιζόμουν και πάλι στον ύπνο, ένιωθα στο κρεβάτι μου να στέκεται  πάνω απ’ το προσκέφαλό μου μια μαύρη σκιά. Τότε, γεμάτη τρόμο, έκρυβα σιωπηλά το πρόσωπο στα χέρια μου.

Σαν τ’ άνοιγα, δειλά-δειλά, έβλεπα από το παράθυρο στον κήπο μου να έχει ανθίσει ο υάκινθος άνθη γαλάζια και πανέμορφα. Από τα πορφυρά τους χείλη γλιστρούσε των άστρων το φίλημα, από τα ματόκλαδά τους χύνονταν δάκρυα κρυστάλλινα και αγνά.

Με μια μπόρα κυανή, έρχονταν από τον λόφο ο άνεμος της νύχτας και ο σκοτεινός θρήνος του νυχτοκόρακα. Τότε, τα λίγα λεπτά της γαλήνης χανόταν μονομιάς.

Απ’ έναν τοίχο πέτρινο, που τον μισοέκρυβε η χαλασμένη μάντρα, πρόβαλεαθόρυβα ένα πρόσωπο ανείπωτο - ένας όμορφος άντρας ήτανε, που είχε από καιρό πολύ πεθαίνει. Πρόβαλε ασημένια η χλωμή μορφή του και ματωμένο τοολοπόρφυρό του στόμα. Το φεγγάρι έλουζε με το φως του, τους άγρυπνουςκροτάφους του.  Τα βήματά του έσβησαν, ξαφνικά, σε φθαρμένα σκαλοπάτια. Αχ, μου ηχούν ακόμη σαν άγριες θύελλες τ’ ασημένια του περάσματα! Από ταφεγγαρόλουστά του βήματα ίχνος δεν έμεινε κανένα.

Στο εγκαταλελειμμένο κηπάκι στήθηκε ένας ρόδινος κυκλικός χορός νεκρών.

Μια κόκκινη σκιά με ρομφαία εισέβαλε απ’ το πορτόνι της χαλασμένης μάντρας. Δραπέτευσε από το δάσος με χιονισμένο μέτωπο και παγωμένα χέρια. Ω, πικρέ, πικρέ μου θάνατε! Του μαύρου σου αλόγου, άλογα έσπασες  τον τράχηλο.

Στη ψύχρα της νύχτας, όταν σαν άγριος θηρευτής κυνήγησα τον Άπιαστο, σε πέτρινη κόλαση νεκρώθηκε το πρόσωπό μου.

 Στο μαύρο μου σπίτι απόμεινε μονάχα μια σταγόνα από το αίμα μου. Κυλούσε αργά-αργά πάνω στον παλιό και σκουριασμένο λύχνο. Ένα μαυριδερό σύννεφο τύλιξε το πέτρινο κεφάλι μου. Τα κρυστάλλινα δάκρυα του υάκινθου έρεαν άφθονα κάτω απ’ τον αστρικό γιγάντιο θόλο.

Η γη, μετά από λίγο, πέταξε έξω από τα σπλάχνα της ένα πτώμα παιδικό που γρήγορα έγινε μια μορφή σεληνιακή και πρόβαλε, αργά-αργά, ανάμεσα από τις σκιές με τους σπασμένους βραχίονες και τα κατακερματισμένα πόδια…