Το βάρος της ύπαρξης

Το βάρος της ύπαρξης

Μόνο να σε κοιτώ στα μάτια θέλω

πίσω απ’ τις κλειστές κουρτίνες που σιδέρωνα προχθές

με δάκρυα στα μάτια για τα πουλάκια που της έλειπαν 
για τα μισοφαγωμένα κλαράκια πυρκαγιάς

μια υποψία ζούγκλας στο σώμα σου ζωγράφισα
 

ζούγκλα έξω θα μου πεις μα δε το βλέπω
καρφωμένη στις κουκίδες των ματιών σου

πύλες αρχέγονες και εισχωρώ
αναίσχυντη γυμνή και αθώα
σειρήνα και ποτίζομαι στις ρίζες του κορμού σου
μη μου λυγίσεις μη μου σπάσεις μη καείς

το βάρος άντεξε της ύπαρξής μου