Αγανάκτηση σε δόσεις
"Αγανακτώ σε δόσεις.
Κάθε μέρα προσμένει τη δική της θυσία.
Ανοίγω το παράθυρο και ρωτώ μέσα μου,
-εσύ είσαι εκείνος που χθες μόλις έφυγε?
Κρατώ λοιπόν την αισιοδοξία στην κωλότσεπη,
την ελπίδα κατάσαρκα και βαδίζω.
Για το μέλλον που δεν θα έχει χρόνο,
δεν θα έχει πριν και τώρα, μόνο μετά.
-έρχεσαι?" Amy Roussou Boukouvala
Κάθε μέρα προσμένει τη δική της θυσία.
Ανοίγω το παράθυρο και ρωτώ μέσα μου,
-εσύ είσαι εκείνος που χθες μόλις έφυγε?
Κρατώ λοιπόν την αισιοδοξία στην κωλότσεπη,
την ελπίδα κατάσαρκα και βαδίζω.
Για το μέλλον που δεν θα έχει χρόνο,
δεν θα έχει πριν και τώρα, μόνο μετά.
-έρχεσαι?" Amy Roussou Boukouvala
Τετάρτη, 28 Σεπτεμβρίου 2011
Vennis Mak ~ Αυλή στιγμή μου
http://www.youtube.com/watch?v=HLn9ufWCPVU
New Video Art ~ Amy Roussou Boukouvala
New Video Art ~ Amy Roussou Boukouvala
Παρασκευή, 2 Σεπτεμβρίου 2011
Αυτοβιογραφία
"Κι ομως η ζωη ισορροπουσε αμφιρροπη.
Mε ματια κλειστα ικετευσα μιαν ανατολη
ο ηλιος επαιζε κρυφτο με το φεγγαρι
αναμεσα τους ενα περιστερι ουρλιαζε νικηθηκαμε
χερι χερι βαδιζαμε στο σκοτεινο μας
παρακαλουσαμε την πηγη να σταξει λιγο αιμα
πνοη να ανθισει η αγαπη στα ακροδαχτυλα
Περσεφονης μυθος η πορεια ενος αστρου
-που ολο πεφτει-
επρεπε να ειμαι δωδεκα μηνες αφαντη
μα να που ταλαιπωρω την υπαρξη με μια μου αναπνοη
αγαπα με" Amy
Mε ματια κλειστα ικετευσα μιαν ανατολη
ο ηλιος επαιζε κρυφτο με το φεγγαρι
αναμεσα τους ενα περιστερι ουρλιαζε νικηθηκαμε
χερι χερι βαδιζαμε στο σκοτεινο μας
παρακαλουσαμε την πηγη να σταξει λιγο αιμα
πνοη να ανθισει η αγαπη στα ακροδαχτυλα
Περσεφονης μυθος η πορεια ενος αστρου
-που ολο πεφτει-
επρεπε να ειμαι δωδεκα μηνες αφαντη
μα να που ταλαιπωρω την υπαρξη με μια μου αναπνοη
αγαπα με" Amy
Πέμπτη, 1 Σεπτεμβρίου 2011
Ένδοξοι καιροί
"Ένδοξοι έρωτες..
Επαναστάτες ονείρων.
Ρέοντες αμμόλοφοι στο χρόνο.
Ωμοί συναισθηματικώς.
Τρέχοντες ακατάπαυστων δακρύων.
Ατελείς και ανικανοποίητοι παιδιόθεν.
Σιωπηλοί και μόνοι.
Ένδοξες αγάπες..
Ανεξίτηλα χαραγμένες στην καρδιά.
Γελαστές σε δυσχερείς καιρούς.
Ανεξιχνίαστα εγκλήματα συνειδήσεως.
Περαστικές θνητές στο αιώνιο.
Ηλικιακά αγέννητες ακόμη.
Ένδοξοι όλοι τους..
Πουλημένοι σε τιμή ευκαιρίας.
Χθες.
Με αίγλη αναμνήσεων φυλαχτών,
έντυσα ολόκληρο το μάταιο.
-Ίσως αύριο ξυπνήσω.." Amy Roussou Boukouvala
Επαναστάτες ονείρων.
Ρέοντες αμμόλοφοι στο χρόνο.
Ωμοί συναισθηματικώς.
Τρέχοντες ακατάπαυστων δακρύων.
Ατελείς και ανικανοποίητοι παιδιόθεν.
Σιωπηλοί και μόνοι.
Ένδοξες αγάπες..
Ανεξίτηλα χαραγμένες στην καρδιά.
Γελαστές σε δυσχερείς καιρούς.
Ανεξιχνίαστα εγκλήματα συνειδήσεως.
Περαστικές θνητές στο αιώνιο.
Ηλικιακά αγέννητες ακόμη.
Ένδοξοι όλοι τους..
Πουλημένοι σε τιμή ευκαιρίας.
Χθες.
Με αίγλη αναμνήσεων φυλαχτών,
έντυσα ολόκληρο το μάταιο.
-Ίσως αύριο ξυπνήσω.." Amy Roussou Boukouvala
Τρίτη, 30 Αυγούστου 2011
Εστω
"Σιωπη αυτομοληθηκε στο καθρεπτισμα μας.
Οι λεξεις πανηγυρισαν την ελευθερια στον οργασμο τους.
Αυνανιζονται οι στιγμες ικανοποιώντας το χθονιο μιας και μονο ορμης,
δολοφονουν το κατεστημενο του ερωτα με το ιδιο τοξο.
Πυρποληθηκαν οι ευχες
–αυτοκτονησαν στη ματαιοτητα της αφης.
Μια στιγμη.
Σπινθηροβόλησε το δακρυ,
θυσιαστηκε ο λυγμος,
πυροβοληκε το ονειρο –νεκρο ακομη ξερναει υποσχεσεις.
Κλεινω τα ματια.
-Ποια οραση εχει απομεινει όταν οι αισθησεις ολες τρεχοντας
διεσχισαν το κορμι σου με μια ανασα;
Εστω, υπαρχω." Amy
Οι λεξεις πανηγυρισαν την ελευθερια στον οργασμο τους.
Αυνανιζονται οι στιγμες ικανοποιώντας το χθονιο μιας και μονο ορμης,
δολοφονουν το κατεστημενο του ερωτα με το ιδιο τοξο.
Πυρποληθηκαν οι ευχες
–αυτοκτονησαν στη ματαιοτητα της αφης.
Μια στιγμη.
Σπινθηροβόλησε το δακρυ,
θυσιαστηκε ο λυγμος,
πυροβοληκε το ονειρο –νεκρο ακομη ξερναει υποσχεσεις.
Κλεινω τα ματια.
-Ποια οραση εχει απομεινει όταν οι αισθησεις ολες τρεχοντας
διεσχισαν το κορμι σου με μια ανασα;
Εστω, υπαρχω." Amy
Κυριακή, 28 Αυγούστου 2011
Το βλέμμα
"
Το βλέμμα
φοβήθηκα.
Μη μπήξει μαχαίρι ίσαμε το μεδούλι.
Σκοτάδι κυοφορεί στη σκέψη.
Είχα απλώσει το ίσως, σ’ ένα χθες.
Να στεγνώσει στον Ήλιο.
Απεγνωσμένο σαπίζει στα υπόγεια της τρέλας.
Παράδεισο ψάχνει.
- Κλειστές οι Πύλες -
Λόγω κατεδαφίσεως κεκτημένων παθών.
Σου λέω...
Το βλέμμα φοβήθηκα.
Είναι μαύρο το κενό που ταξίδεψα.
Κρεμάστηκα στη λαγνεία δυο χεριών
Κομμένα φτερά που ταξιδεύουν μόνα.
Σου λέω...
Το βλέμμα σου φοβήθηκα.
Μύρισε μύρο απόψε.
Έκαψα τα όνειρα μου στο αύριο.
Τη στάχτη σκόρπισα στις πληγές.
Ν' ανθίσουν καινούργια.
Ροδοπέταλα που μαραθήκαν στο βήμα.
Σςςςς!!!
-Θα ξυπνήσεις τις ευχές..." Amy Boukouvala
Μη μπήξει μαχαίρι ίσαμε το μεδούλι.
Σκοτάδι κυοφορεί στη σκέψη.
Είχα απλώσει το ίσως, σ’ ένα χθες.
Να στεγνώσει στον Ήλιο.
Απεγνωσμένο σαπίζει στα υπόγεια της τρέλας.
Παράδεισο ψάχνει.
- Κλειστές οι Πύλες -
Λόγω κατεδαφίσεως κεκτημένων παθών.
Σου λέω...
Το βλέμμα φοβήθηκα.
Είναι μαύρο το κενό που ταξίδεψα.
Κρεμάστηκα στη λαγνεία δυο χεριών
Κομμένα φτερά που ταξιδεύουν μόνα.
Σου λέω...
Το βλέμμα σου φοβήθηκα.
Μύρισε μύρο απόψε.
Έκαψα τα όνειρα μου στο αύριο.
Τη στάχτη σκόρπισα στις πληγές.
Ν' ανθίσουν καινούργια.
Ροδοπέταλα που μαραθήκαν στο βήμα.
Σςςςς!!!
-Θα ξυπνήσεις τις ευχές..." Amy Boukouvala
Αν...
"Μη ρωτησεις αν..
Σ' επικεφθω κι αποψε,
εχω ηδη παραδοθει στην ανασα σου.
Εξεπνευσε με -αφεσου.
Αν..
Επιζησω σα δεις ξανα τον κοσμο.
Με κλαμμα καλως ορισε παλι το συμπαν.
Αν..
Σαγηνευτω απο την αρμονια
-ολα οδηγουν στο ιδιο σημειο:
διαστελλομαι ηδονικα.
Ακου!
Η νυχτα ειναι μεγαλη.
Το φεγγαρι ξαμοληθηκε στο διαβα μας
-κι μεις
που;
Ακου!
Υγροποιηθηκε η πνοη σου,
-στο τελος ολα στη γη καταληγουν-
δακρυ που ποτισε τα σωματα.
Ας ξεδιψασουμε
-εστω αποψε." Amy Roussou Boukouvala
Σ' επικεφθω κι αποψε,
εχω ηδη παραδοθει στην ανασα σου.
Εξεπνευσε με -αφεσου.
Αν..
Επιζησω σα δεις ξανα τον κοσμο.
Με κλαμμα καλως ορισε παλι το συμπαν.
Αν..
Σαγηνευτω απο την αρμονια
-ολα οδηγουν στο ιδιο σημειο:
διαστελλομαι ηδονικα.
Ακου!
Η νυχτα ειναι μεγαλη.
Το φεγγαρι ξαμοληθηκε στο διαβα μας
-κι μεις
που;
Ακου!
Υγροποιηθηκε η πνοη σου,
-στο τελος ολα στη γη καταληγουν-
δακρυ που ποτισε τα σωματα.
Ας ξεδιψασουμε
-εστω αποψε." Amy Roussou Boukouvala
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου