Είσαι ο ήλιος μου

Πήρα κλωστή απ τη θύμηση χρώματα από το δείλι
γαλάζιο από τα μάτια σου και κέντησα μαντήλι
να το φορώ κατάσαρκα, γύρω απ το λαιμό μου
να μ αγκαλιάζεις μάνα μου, να σ έχω στο πλευρό μου.

Πήρα ένα χάδι σου απαλό που χω για φυλαχτό μου
απ τη στερνή ανάσα σου το δάκρυ το πικρό μου
μεταξωτή χρυσοκλωστή απ το χλωμό φεγγάρι,
κι έραψα για να κοιμηθώ μαζί σου, μαξιλάρι.

Πήρα το φως που μου δωσες την τρυφερή ματιά σου
τα λόγια και τα χάδια σου κι όλα τα όνειρά σου
κι έφτιαξα έναν ουρανό με ζάχαρη και μέλι
κι έγινες ήλιος μάνα μου που πάντα θ ανατέλλει.

ΚαΤερίνη.