Έμπιστο Φως.....
" Δεν ξέρω πια τη νύχτα...
τα δυο μάτια μου αγκαλιά σε πλέουνε
με το άστρο της σωστής μου καρδιάς
κάτω απ' την καμπύλη
της χρυσής φωτιάς σου,
τη νύχτα που είναι μόνο νύχτα
δεν την ξέρω πια.
Δίνω το χέρι στη δικαιοσύνη,
διάφανη κρήνη κορυφαία πηγή."
Δεν είναι η πηγή που μας λείπει..
αλλά η επιθυμία μας να την ανακαλύψουμε.
. ° . ● . ★ ° ☾ °☆ ¸. ● . ★ ° ☾ ☆ ¸. ¸ ★ :. . • ○ ° ★ . * . . ¸ . ° ¸. * ● ¸ . ° ☾ ° ¸. ●☾ °☆
Κυριακή, 16 Σεπτεμβρίου 2012
Στον Ασκιανό του είναι μας..
Τρίδυμα γεννοβόλησε η Νύχτα δίχως πόνους
Ο Ίσκιος βγήκε πρώτος , ψηλός , μελαχροινός
Ο Ύπνος ακολούθησε και έκλαψε στους Χρόνους
έπειτα , βγήκε ο Θάνατος μα…γέλαγε αυτός!
#
Η μάνα Νύχτα αγκάλιασε , τα φάσκιωσε με ανθρώπους
οι άνθρωποι ντυθήκανε με ύπνους και σκιές
μα τούτος δω ο Θάνατος δίχως καθόλου τρόπους
τα ρούχα όλα ξέσχισε κι έβαλε τις φωνές
“Mάνα εγώ δε ντύνομαι με τούτα τα κουρέλια
δώσμου βροχή για να ντυθώ , χαλάζι να φορώ
θεριά κι αγρίμια να χω γω για ζώνη ασημένια
όρνια για υποδήματα να τρέχω , να πετώ..”
Η Νύχτα του αγρίεψε , τον πέταξε στην άκρη
τον Ίσκιο έντυσε άνθρωπο να μοιάζει με εμάς
τον Ύπνο έντυσ`όνειρα που είν`τ` ανθρώπου δάκρυ
μα ο Θάνατος τη γύμνια του με φύλλα απ΄της καρδιάς...
#
PS: Ξένος ο άλλος μου εαυτός
με φλόγα θα πληγώνει τις σιωπές του...
Κυριακή, 9 Σεπτεμβρίου 2012
Η Χαρμοσύνη του απλού....
Η έντιμη Ανθρωπιά..
καταργεί τις αποστάσεις.
Απλά Ταπεινά και ουσιαστικά
επι της πραγματικότητας..
Xωρίς γιατί..επειδή..και διότι.-
"Η συνείδηση είναι το βάθος του ανθρώπου.
Η αγάπη είναι το πλάτος του." Βρεττάκος.
PS. H Aγαπη δεν ειναι έρμαιο του Χρόνου..
όταν δεν εξαπατάς τον εαυτό σου.
Εκει η πράξη στεκεται όρθια,ελεύθερη, απέριττη
εκεί η μοιρασμένη στιγμη
μας δωρίζει την χαρμοσύνη του απλού.
Καλή επιστροφή στις εκβολές του Ευρώτα
αγαπημένη μου Καίτη.! :))
Δευτέρα, 3 Σεπτεμβρίου 2012
Παρασκευή, 31 Αυγούστου 2012
Χαμόγελο μου....
Σιωπηλά Ενσυναίσθητα Αταλάντευτα
Ασύνορα τα βήματα του χρόνου..
μας ζητούν να αφήσουμε χνάρι Ανθρωπιάς
στην έρημο του κόσμου..μας ζητούν
να ποτίσουμε το άνυδρο μέσα μας
με δάκρυ πικρό..μόνο έτσι
ανθίζει ο κήπος της ψυχής μας.!!
Χαμόγελο μου...
με εναρμονίζεις με το είναι μου...:)
Aγκαλιάζoντας τον Παλμό μου...:))
Αυτή είναι η Αλήθεια...της Καρδιάς..
και περιέχει εσένα που η ψυχούλα σου
βρίσκει καταφύγιο στα αυθεντικά
και σε Όλους εσάς που σαν φίλοι
καρδιακοί στηρίζετε το είναι μου
σαν ενα κομμάτι άβατο δικό σας.
Π ρ ά τ τ ω ...!
.-
PS:Το ταπεινό Στιχάκι σου..
ανατέλλει στα απλά.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου