13 Μαΐου 2012
Γιάννης Κανδύλης-Μετρητής βημάτων (ποίηση)
οπτικοποίηση, μουσική επένδυση & απαγγελία ποιήματος:
γιώργος βουτσάς
Λίγα λόγια
Φίλε μου Γιώργο...έμεινα άναυδος...δεν έχω λόγια (εγώ, ένας υποτίθεται
ποιητής)!
Είναι το πιο αγαπημένο μου ποίημα, το ήξερες...
Στάθηκες όχι απλά αντάξιος των
προσδοκιών μου, άλλα ξεπέρασες και την ποιητική μου φαντασία.
Αυτό το εμβαπτισμένο κλίμα της πικρίας της απαξίωσης και της ματαιότητας της γήινης ζωής μας.
Η συναισθηματική απαγγελία σου, η άλλοτε σαρκαστική, η άλλοτε θυμωμένη και η
άλλοτε ήρεμα φιλοσοφημένη.
Η μουσική που επέλεξες...
Αποτυπώνουν ανάγλυφα όλα
αυτά που αισθανόμουν τη στιγμή που το έγραφα.
Σ' ευχαριστώ γι' αυτό...
12 Μαΐου 2012
11 Μαΐου 2012
Παρελθόν
Γεφύρωσα το χθες μου με το αύριο.
Επέλεξα το δρόμο της επιστροφής για μέλλον.
Το σήμερα με κοιτάζει παράξενα:
_ "Αυτό που ζεις είναι ήδη παρελθόν", μου λέει!
Το παρόν το συντροφεύει η κατάντια σου
τη ματαιότητα σου έχει συντροφιά το μέλλον.
Κι έτσι αναγκάζεσαι να ζεις σ' ένα διαρκές παρελθόν.
Που κατά την περίσταση, τη μάσκα του παρόντος φοράει
κι άλλοτε την αλλάζει με αυτή του μέλλοντος.
Μέχρι το πρόσωπο σου γίνει ένα με αυτές
και οι γκριμάτσες τους ανέκφραστα προσωπεία
04 Μαΐου 2012
Το κορίτσι της γειτονιάς
Μεθυστική η βραδιά
κι αυτή τον ουρανό κοιτάζει
τ' αστέρια όλο νάζι
ερωτικής ματιάς.
Άσπλαχνο το φεγγάρι
καρδιά που 'χει μαράζι
την ώρα που χαράζει
να ερχότανε μακάρι.
Μια άγνωστη αγκαλιά
ίσως την περιμένει
κι η ελπίδα πίσω μένει
στον πόνο γιατρειά.
Ελπίζει στη στιγμή
μα άλλα ο καιρός θα φέρει
κι ας κάνει πως δεν ξέρει
το νιώθει δεν θα ΄ρθει.
Χρόνια που καρτερεί
ζωή μέσα στη πλάνη
γι' αυτόν κτίζει λιμάνι
σαν τύχει και φανεί.
Αγάπη, γεμάτη μοναξιά
πανσέληνος και μύρα
κλαίει η κακομοίρα
σπαράζει η γειτονιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου