Τετάρτη, 6 Ιουνίου 2012
Κρότος
"
Κι αν είδαν
πολλά τα οστά που κρέμασα στο παράθυρο...
- Μένω μετέωρη στο φιλί και στο τίποτα, που χόρτασε συνήθεια.
Με μάτια ανοιχτά, με καρδιά δοσμένη.
- Αναπάντεχα και βίαια.
Με τις λέξεις που ο αγέρας αφιερώνει στον έρωτα.
- Κάποτε που άνθρωποι ονειρευόμαστε πως γεννιόμασταν.
Και σε χούφτες χώμα κατέληγε ο πόθος για ζωή.
Κι αν είδαν πολλά όσα μάζευαν μικρές οι υποσχέσεις μου...
- Μένω γεμάτη φυλαχτά, ξορκίζω το θάμπος της νιότης.
Με κουρέλια ντύνω το θνητό βήμα μας.
Με τον ήλιο, σαν ανατέλλει απρόσμενος απ' τη δύση μας
και μουρμουρίζει: -ποτέ ξανά!
Κι αν είδαν πολλά τ’ όνειρο και το μίσος...
- Μένω αμέτοχη στο παιχνίδι εντός μου.
Κρυφτό απ’ το παρελθόν, κυνηγητό με το μέλλον μου.
Με χέρια άδεια από αναμνήσεις κι ελπίδα.
Με πόδια ριζωμένα στη γη την απότιστη, που διαβρωμένη στέκει.
Κι αν είδαν πολλά όλα αυτά μαζί...
- Μένω καρφωμένη στις τέσσερις άκρες μου.
Με όπλο τη συνείδηση.
Και με μια λέξη στο κατόπι:
- Κρότος." Amy Boukouvala
- Μένω μετέωρη στο φιλί και στο τίποτα, που χόρτασε συνήθεια.
Με μάτια ανοιχτά, με καρδιά δοσμένη.
- Αναπάντεχα και βίαια.
Με τις λέξεις που ο αγέρας αφιερώνει στον έρωτα.
- Κάποτε που άνθρωποι ονειρευόμαστε πως γεννιόμασταν.
Και σε χούφτες χώμα κατέληγε ο πόθος για ζωή.
Κι αν είδαν πολλά όσα μάζευαν μικρές οι υποσχέσεις μου...
- Μένω γεμάτη φυλαχτά, ξορκίζω το θάμπος της νιότης.
Με κουρέλια ντύνω το θνητό βήμα μας.
Με τον ήλιο, σαν ανατέλλει απρόσμενος απ' τη δύση μας
και μουρμουρίζει: -ποτέ ξανά!
Κι αν είδαν πολλά τ’ όνειρο και το μίσος...
- Μένω αμέτοχη στο παιχνίδι εντός μου.
Κρυφτό απ’ το παρελθόν, κυνηγητό με το μέλλον μου.
Με χέρια άδεια από αναμνήσεις κι ελπίδα.
Με πόδια ριζωμένα στη γη την απότιστη, που διαβρωμένη στέκει.
Κι αν είδαν πολλά όλα αυτά μαζί...
- Μένω καρφωμένη στις τέσσερις άκρες μου.
Με όπλο τη συνείδηση.
Και με μια λέξη στο κατόπι:
- Κρότος." Amy Boukouvala
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου