ΠΟΙΗΣΗ ΑΦΙΕΡΩΝΟΝΤΑΙ ...

Κάποτε

Ξέρω χίλιους τρόπους να σωθώ, μα κανένας τους δεν μου ταιριάζει...

Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος
Άλλες εκτέσεις: Μίλτος Πασχαλίδης

Κάποτε θα φύγουμε από δω
Όταν θα`μαστε όλοι κουρασμένοι
Θα γυρίσω λίγο να σε δω
Και θα με κοιτάς ευτυχισμένη.

Κάποτε θα φύγουμε από δω
Κι όλα σου τα ''θέλω'' θα φωνάξεις
Δεν θα`ναι το κλάμα σου βουβό
Θα μπορείς ελεύθερη να κλάψεις.

Κάποτε, μα τώρα είμαστε εδώ
Ξένοι σ`έναν τόπο που αλλάζει
Ξέρω χίλιους τρόπους να σωθώ
Μα κανένας τους δεν μου ταιριάζει.

Κάποτε θα φύγουμε από δω
Και θα είσαι όμορφη στο δρόμο
Θα γελάς με ό,τι κι αν σου πω
Σύννεφα θα βγάλουμε στον ώμο.


Δισκογραφία:
Δημήτρης Μητροπάνος - Στη διαπασών (2008)
Μίλτος Πασχαλίδης - Ξένοι σε έναν τόπο που αλλάζει (2012)

Δεν εχει πόρτα η θάλασσα

Γνωρίσαμε (κι αγαπήσαμε!) τον στίχο αυτό πριν λίγους μήνες... Ο Νίκος Μουτάφης όμως δεν συνηθίζει ν' αφήνει δουλειές στη μέση!...

Στίχοι: Νίκος Μουτάφης
Μουσική: Νίκος Μουτάφης
Ερμηνεία: Νίκος Μουτάφης

Δεν έχει ο ήλιος ασανσέρ για να καλέσω
Ν´ αλλάξω όροφο εσένα να μπερδεψω
Και να πατήσω το κουμπί
που λέει άλλαξε ζωή
Κι αυτή ν´ αλλάξει και ν´ αρχίσει απ την αρχή

Δεν έχει ο άνεμος ψυχή για να φυσήξει
Προς την κατεύθυνση που ο έρωτας θα δείξει
Και μεσ´ τα φύλλα του βοργιά
να 'ναι κουβάρι η μοναξιά
Σαν μια κουβέρτα που ζεσταίνει δύο κορμιά

Δεν έχ´ η άρνηση κοντέρ για να μέτρησω
Με τι ταχύτητα μισείς να σε μισήσω
Μα κι αν σου πω πως σε μισώ
Θα σαι το άλλο μου μισό
Πες δυό αρνήσεις μια κατάφαση να βρω

Δεν έχει ο Αύγουστος ψιλά για να χαλάσω
Να πάρω ελπίδες να σε δω πρωτού σε χάσω
Μ´ άμα τις βρεις μισοτιμής έλα κοντά μου μην αργείς
Κ´ ίσως να πιάσουμε την άκρη της κλωστής

Ref
Δεν έχει ο ήλιος ασανσέρ
Δεν έχει η άρνηση κοντέρ
Δεν έχει ο άνεμος ψυχή
Δεν εχει πόρτα η θάλασσα
Να κλείσω να μη φύγεις

Τετάρτη, 21 Νοεμβρίου 2012

Θάλασσα γυαλί

Το αίμα σου να τρέξει,τα χείλη μας να βρέξει....

Στίχοι: Μιχάλης Κουμπιός
Μουσική: Μιχάλης Νικολούδης
Ερμηνεία: Αναστασία Μουτσάτσου // Γιάννης Χαρούλης

Μέσα μου έρημα βουνά
κι εσύ δεν είσαι πουθενά
και γω μες στο σκοτάδι
θα ρίξω παραγάδι
χρυσό αγκίστρι να πιαστείς,
να τρυπηθείς, να πληγωθείς,
το αίμα σου να τρέξει,
τα χείλη μας να βρέξει.

Να `ταν η θάλασσα γυαλί και το γυαλί καθρέφτης
να σ΄ έβλεπα πουλάκι μου, σε τι αγκάλες πέφτεις...

Πέρασαν έξι Κυριακές
μαύρες, θλιμμένες και κακές
και είσαι μακριά μου
βάστα γερά καρδιά μου
Οι μέρες μας προδώσανε
κι εμείς δεν ανταμώσαμε.
Ελα γλυκιά μου ελπίδα,
σου έστησα παγίδα.

Να `ταν η θάλασσα γυαλί και το γυαλί καθρέφτης
να σ΄ έβλεπα πουλάκι μου, σε τι αγκάλες πέφτεις...

Δισκογραφία:
Magenta - 2005
Νύχτα στο Αιγαίο - 2006

Τρίτη, 20 Νοεμβρίου 2012

Χαρταετός

Η δική μας Έρρικα κι ο δικός μας Αδριανός ανοίξανε τα φτερά τους και πετάνε!... Ολοκαίνουριο σινκλάκι! Καλοτάξιδο!!!...

Στίχοι: Έρρικα Μαλανδρινού
Μουσική: Αδριανός Νόνης
Ερμηνεία: Λιζέτα Καλημέρη

Εγώ κι εσύ σε μια στιγμή
μέσα στα μάτια σου είδα
θες να πετάξουμε μαζί
μέσα στην καταιγίδα

Ντύνομαι κόλες και χαρτί
και βλέπω τ' όνειρό σου
εσύ θα είσαι το σχοινί
κι εγώ ο χαρταετός σου

Με τον αέρα συντροφιά
κρατά με να πετάξω
μην φοβηθείς την συννεφιά
όσο ψηλά κι αν φτάσω

Κι όταν βρεθώ στον ουρανό
στο φως ερωτευμένη
βουτιά θα κάνω στο κενό
θα πέσω μεθυσμένη

Εγώ κι εσύ μες την βροχή
κι η απόφαση δική μου
βαριά ουρά λεπτό σχοινί
ζυγίζουν το κορμί μου

Με τον αέρα συντροφιά
κρατά με να πετάξω
μην φοβηθείς την συννεφιά
όσο ψηλά κι αν φτάσω