Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Αλήθειες ζωής, Φεύγει η ΖωήΑΤΙΤΛΑΌ,τι αγαπάς να στο χαρίσω


Αλήθειες ζωής

Ανέκδοτο καινούριο τραγούδι. Όμορφο!...

Στίχοι: Ειρήνη Φραγκάκη
Μουσική: Χρήστος Ρενιέρης
Ερμηνεία: Χρήστος Ρενιέρης
Ενορχήστρωση: Ισαάκ Τεπελένης

Όνειρα κι ελπίδες ταξιδεύουν
ως τον ουρανό μου θ’ ανεβούν
στάχτες απ’ τα δάκρυα θα πέσουν
που όλα αυτά τα χρόνια με πονούν.

Αλήθειες ζωής, αλήθειες και ψέματα
Αλήθειες που πονάνε τις μέρες που κυλάνε
και όλα τ’ άλλα ψέματα.
Αλήθειες ζωής αλήθειες και ψέματα
όλα μαζί όλα αυτά
στης ψυχής τ’ αφανέρωτα.

Από αγάπες κι έρωτες που πήρα
Ψέμα, λάθη και υπερβολές
Χόρτασα τ’ ατέλειωτα ταξίδια
την υποκρισία στις ψυχές.

Αλήθειες ζωής, αλήθειες και ψέματα
Αλήθειες που πονάνε τις ώρες μου μετράνε
Στης μοίρας τ’ αφανέρωτα.
Αλήθειες ζωής αλήθειες και ψέματα
όλα μαζί όλα αυτά
στα παιχνίδια που έμαθα.

Δευτέρα, 3 Δεκεμβρίου 2012

Φεύγει η Ζωή

Κι αν μου φύγεις και συ… η μουσική δε ξορκίζει, δεν διώχνει τη λύπη...

Στίχοι: Στάθης Δρογώσης
Μουσική: Στάθης Δρογώσης
Ερμηνεία: Τα Φώτα Που Σβήνουν

Σ' έστησα χθες ξανά, δεν περιμένω ν' ακούσεις
Για το αμάξι που φταίει, μόνο η τύχη μου φταίει
Μόνος μου χθες ξανά με το πιάνο της θλίψης
Τραγουδάκια να φτιάχνω, ναι για σένα να γράφω

Μάγισσα μ' ολοσκότεινα μάτια
Η ζωή μου η άδεια, μ' ολοσκότεινα μάτια
Μάγισσα, πριν χαθείς θα σ' αγγίξω και τον Μέρφυ θα ρίξω

Φεύγει η ζωή και γω μόνος αράζω σ' ένα κόσμο που λείπει
Κι αν μου φύγεις και συ…
η μουσική δε ξορκίζει, δεν διώχνει τη λύπη

Ψάχνω τους κολλητούς, μα κανένας δεν θα ρθει
Ο ψηλός καβατζώνει και ο κοντός ξανανιώνει
Κι έτσι βρέθηκα δω στα δικά σου τα μέρη
Μα και συ έχεις φύγει κι η πληγή μου ανοίγει

Δισκογραφία:
Τα Φώτα Που Σβήνουν -  Τα Φώτα Που Σβήνουν (1999)

Κυριακή, 2 Δεκεμβρίου 2012

ΑΤΙΤΛΑ



Η Αγάπη, ο Θάνατος, το Όνειρο....
 
Θα με αγαπήσει ο θάνατος
με αγάπη ανθρώπινη,
με πάθος.
Γι’ αυτό θα τον υμνήσω,
θα του δοθώ ολάκερα,
αφού μ’ αυτόν θα ζήσω.
Στερνό φιλί δεν έγινες ποτέ,
μήτε ανάμνηση θα γίνεις.
Ειδύλλιο του πάντοτε
αιώνιο θα μείνεις.
 
Ξυπνάω τη νύχτα
και ουρλιάζω τ’ όνομα σου:
«θάλασσα»!
Έπειτα βυθίζομαι
ξανά στα όνειρα σου.
Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Από την ποιητική του συλλογή 'Αδάμ' - Λευκωσία, 2011.

Ό,τι αγαπάς να στο χαρίσω




Να μπω σε κάτι ξεχασμένα μυστικά που σου ξοδέψανε για λίγο την καρδιά....

Σ’ ένα παλιό σου δάκρυ μέσα να πνιγώ
και σ’ ένα βλέμμα σου να πάω το χρόνο πίσω
ποιες αγκαλιές σε ταξιδεύανε, να δω
και ποιοι καημοί σε καίγαν πριν να σε γνωρίσω
Να περπατήσω εκεί που ο νους σου περπατά
κάτι στιγμές που ανεξήγητα σωπαίνεις
Να βρω το μέρος που η σκέψη σου κρατά
ό,τι σε κάνει από αγάπη να πεθαίνεις.
Κι ύστερα να’ ρθω πάλι εδώ
απ’ την αρχή να σ’ αγαπήσω
Να πάρω πίσω ό,τι σου ’κανε κακό
Κι ό,τι αγαπάς να στο χαρίσω
Θέλω να γίνω της ζωής σου πειρατής
μέσα στη θάλασσα του χθες να σ’ ανταμώσω
να ’ρθω κοντά σου και προτού μ’ αντιληφθείς
στις αναμνήσεις σου, σαν κλέφτης να τρυπώσω
Να μπω σε κάτι ξεχασμένα μυστικά
σε κάποια όνειρα, σε κάποιους εφιάλτες
που σου ξοδέψανε για λίγο την καρδιά
κι ας μοιάζαν τότε με παντοτινές αγάπες
Κι ύστερα να’ ρθω πάλι εδώ
απ’ την αρχή να σ’ αγαπήσω
Να πάρω πίσω ό,τι σου ’κανε κακό
Κι ό,τι αγαπάς να στο χαρίσω
ΜιχάληςΑνδρέου 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου