Τα φιλιά
"Είναι ασύδοτες οι ώρες που ξοδέψαμε
σε φιλιά - φαντάσματα που μακάβρια ορθώνονταν εμπρός μας.
Τι περιμένεις σιωπηλός?
Το πλήρωμα του έρωτα που δεν έζησες,
να σε ταξιδέψει -στερνή φορά- στου Κάτω κόσμου το δήθεν.
Φοβάσαι μήπως?
Αναρωτήσου μόνο,
πότε ξεφύσηξες οργή στον καθρέπτη σου?
Μήπως θόλωσε και έχασες τη μορφή σου?" Amy Roussou Boukouvala
σε φιλιά - φαντάσματα που μακάβρια ορθώνονταν εμπρός μας.
Τι περιμένεις σιωπηλός?
Το πλήρωμα του έρωτα που δεν έζησες,
να σε ταξιδέψει -στερνή φορά- στου Κάτω κόσμου το δήθεν.
Φοβάσαι μήπως?
Αναρωτήσου μόνο,
πότε ξεφύσηξες οργή στον καθρέπτη σου?
Μήπως θόλωσε και έχασες τη μορφή σου?" Amy Roussou Boukouvala
Εφιάλτης
"Γύρισα πλευρό στο σκοτάδι..
Άτιμο τ'όνειρο π'αγόρασα.
Είδος πολυτελείας.
Ψαχούλευα -τυφλή πάντα-
λίγο φως.
Έπεσα.
Ικέτεψα τ'αστέρια της ζάλης μου,
-αχ! ας πέσει κάποιο να κάνω ευχή στη ματαιότητα!
Τιποτα.
Καρφιτσωμένα στο στερέωμα του συμπαντός μου,
κοιτούσαν διεξοδικά.
Ποιό κομμάτι να πρωτοκατοικήσουν.
Κυλίστηκα, σύρθηκα με τις πληγές μου παραμάσχαλα.
Μες στο μαυρό του πόνου,
δε κατάλαβα τι ακριβώς ο νούς μου ψηλάφιζε.
Σκληρό, παγωμένο.
Ξάφνου από θεατρική οικονομία πάντα,
μία σκανδάλη.
Υγρό έτρεξε.
Παχύρευστο, ζεστό.
Πλήρης αντίθεση." Amy Roussou Boukouvala
Άτιμο τ'όνειρο π'αγόρασα.
Είδος πολυτελείας.
Ψαχούλευα -τυφλή πάντα-
λίγο φως.
Έπεσα.
Ικέτεψα τ'αστέρια της ζάλης μου,
-αχ! ας πέσει κάποιο να κάνω ευχή στη ματαιότητα!
Τιποτα.
Καρφιτσωμένα στο στερέωμα του συμπαντός μου,
κοιτούσαν διεξοδικά.
Ποιό κομμάτι να πρωτοκατοικήσουν.
Κυλίστηκα, σύρθηκα με τις πληγές μου παραμάσχαλα.
Μες στο μαυρό του πόνου,
δε κατάλαβα τι ακριβώς ο νούς μου ψηλάφιζε.
Σκληρό, παγωμένο.
Ξάφνου από θεατρική οικονομία πάντα,
μία σκανδάλη.
Υγρό έτρεξε.
Παχύρευστο, ζεστό.
Πλήρης αντίθεση." Amy Roussou Boukouvala
Πέμπτη, 8 Δεκεμβρίου 2011
Όρκοι
"
Απόντες
ήμασταν.
Ως την άκρη του κόσμου.
Σιωπή.
Πίσω από παράθυρα φυλακισμένων.
Μες την άβυσσο του ονείρου εκλιπαρούμε για φως.
Στο μισοσκόταδο της ενοχής,
κοιμισμένο χέρι, σαπισμένο από την ατίθαση νιότη μας.
- Ψάχνει βουβά -
Όρκους ξεχασμένους στη προσπάθεια.
Ο πόνος άρχισε να διαγράφεται ισχνά.
Με μια ανάσα στα βάθη των καιρών.
Καλωσορίζουμε τ' άστρα.
Σ' εσάς ορκιζόμαστε καταραμένα!
Σιωπή.
Άδειες κόγχες -θυμάμαι με προσευχές.
Τα βράδια τότε άναβαν με φωτιές,
να καούν τα σώματα.
Μα το πρωί ξοδεμένοι ξυπνούσαμε,
πουλούσαμε τη ψυχή μας.
- Ζωή μου -
Φεύγεις χωρίς αντίο στα χέρια.
Του έρωτα το αστέρι σβήνει στην πόρτα μου.
- Ανάσα μου -
Σταματημό δεν έχει απόψε το φεγγάρι.
Έναν όρκο σου γύρεψα,
να αναγεννηθώ από τη στάχτη μου.
Σιωπή." Amy Boukouvala
Ως την άκρη του κόσμου.
Σιωπή.
Πίσω από παράθυρα φυλακισμένων.
Μες την άβυσσο του ονείρου εκλιπαρούμε για φως.
Στο μισοσκόταδο της ενοχής,
κοιμισμένο χέρι, σαπισμένο από την ατίθαση νιότη μας.
- Ψάχνει βουβά -
Όρκους ξεχασμένους στη προσπάθεια.
Ο πόνος άρχισε να διαγράφεται ισχνά.
Με μια ανάσα στα βάθη των καιρών.
Καλωσορίζουμε τ' άστρα.
Σ' εσάς ορκιζόμαστε καταραμένα!
Σιωπή.
Άδειες κόγχες -θυμάμαι με προσευχές.
Τα βράδια τότε άναβαν με φωτιές,
να καούν τα σώματα.
Μα το πρωί ξοδεμένοι ξυπνούσαμε,
πουλούσαμε τη ψυχή μας.
- Ζωή μου -
Φεύγεις χωρίς αντίο στα χέρια.
Του έρωτα το αστέρι σβήνει στην πόρτα μου.
- Ανάσα μου -
Σταματημό δεν έχει απόψε το φεγγάρι.
Έναν όρκο σου γύρεψα,
να αναγεννηθώ από τη στάχτη μου.
Σιωπή." Amy Boukouvala
Τρίτη, 6 Δεκεμβρίου 2011
Aιώνια μαζί
"Λέξεις πια δεν θα βρείς,
χωμένες στις μύχιες σκέψεις σου,
να περιγράφουν το θέλω που μισοπεθαμένο έχει αφεθεί..
-Αγάπη που ξεδιάντροπα λεηλατήθηκες!
Ξέρεις πως κάθε βράδυ προσεύχομαι..
Στην αρχή να επιστρέψει και πάλι ο ήχος
-αιώνια μαζί." Amy Roussou Boukouvala
χωμένες στις μύχιες σκέψεις σου,
να περιγράφουν το θέλω που μισοπεθαμένο έχει αφεθεί..
-Αγάπη που ξεδιάντροπα λεηλατήθηκες!
Ξέρεις πως κάθε βράδυ προσεύχομαι..
Στην αρχή να επιστρέψει και πάλι ο ήχος
-αιώνια μαζί." Amy Roussou Boukouvala
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου