TO ΤΑΞΙΔΙ ...

Κυριακή, 17 Ιουνίου 2012

Άν ήταν όλα Αλλιώς

Την γλώσσα των αγγέλων αν μιλούσα,

δεν θα ένιωθε μόνη πλέον η ψυχή.

Σε κάστρα και σε πύργους άμα ζούσα,

σαν παραμύθι θά'ταν η ζωή!

Σε ξωτικά και σ'όμορφες νεράιδες

αν πίστευα για μια μόνο στιγμή...

... αν ζούσα σε βουνά και σε κοιλάδες,
τί όμορφη που θά'ταν η ζωή!!

Αν άκουγα τους ψίθυρους των ανέμων
σαν φύσαγαν ψηλά στον ουρανό...
αν είχα φτερά σαν των αγγέλων,
θα πέταγα,ν'αγγίξω τον Θεό!!

Αν ήτανε ο κόσμος δίχως χρόνο,
αν ήταν η ψυχή μας πιο αγνή...
δεν θα ένιωθε η καρδιά μας ποτέ πόνο,
θα ζούσαν όλοι οι άνθρωποι μαζί!

Θ'αλάφρωνε και κάποτε το βάρος,
που πλάκωνε την καρδιά μου από παιδί!
Και θά'χα και εγώ πλέον το θάρρος
να κάνω κάτι,έστω μίκρο, ν'αλλάξω αυτή τη γή!!

Αν ήτανε η ζωή μία μαγεία,
κι η μοναξιά αν δεν υπήρχε τελικά,
θα ζούσα και εγώ σε μια ταινία...
μια ιστορία,που τελειώνει ειρηνικά!!

Αν γίνονταν τα όνειρά μου αλήθεια,
αν ζούσα όλα αυτά για μια στιγμή!!
Αν η ζωή δεν ήταν μια συνήθεια,
κι αν δεν μιλούσαμε πλέον στην σιωπή...

Αν ήταν όλα αλλιώς μέσα στον κόσμο,
να μην υπήρχε η πείνα και η έχθρα μές στην γή!
Κι αν γύρω απ'του Θεού μας τον ολόφωτο τον θρόνο...
αν έψελναν αγγέλοι, με την μαγική τους την φωνή!!

Αν δεν υπήρχε ο πόλεμος και η βία,
αν δεν υπήρχε το μίσος κι ο καϊμός,
θα επικρατούσε παντού η αρμονία...
Πόσο χαρούμενος θά'ταν τότε ο Θεός!!!