Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Ποιος θα μου το βρει...


Ποιος θα μου το βρει...




Ποιο το χρώμα της αγάπης
Ποιο το χρώμα της αγάπης
ποιος θα μου το βρει...

Να 'ναι κόκκινο σαν ήλιος
θα καίει σαν φωτιά
κίτρινο σαν το φεγγάρι
θα 'χει μοναξιά.

Να 'χει του ουρανού το χρώμα
θα 'ναι μακρινή
Να 'ναι μαύρο σαν τη νύχτα
θα 'ναι πονηρή.

Ποιο το χρώμα της αγάπης
ποιος θα μου το βρει...

Να 'ναι άσπρο συννεφάκι
φεύγει και περνά
Να 'ναι άσπρο γιασεμάκι
στον ανθό χαλά.

Να 'ναι το ουράνιο τόξο
που δεν πιάνεται
όλο φαίνεται πως φτάνω
και όλο χάνεται.

Ποιο το χρώμα της αγάπης
ποιος θα μου το βρει...



Τι τραγούδι...

Τι μελωδία...

Τι στίχοι...

Τι φωνή...


Μου φέρνει στο μυαλό μια γλυκιά ανάμνηση...

λίγους μήνες πριν...

Ένα υπέροχο βράδυ κάτω από την Αυγουστιάτικη πανσέληνο...

Ένα υπέροχο βράδυ τόσο μακρινό μα και τόσο κοντινό ταυτόχρονα...


Εγώ κι εσύ μαζί...
Αγκαλιά...

Να απολαμβάνουμε αυτόν τον σπουδαίο καλλιτέχνη...
Να απολαμβάνουμε την υπέροχη ζεστή βραδιά...
Να απολαμβάνουμε το πανέμορφο φεγγάρι...
Να απολαμβάνουμε τη συντροφιά ο ένας του άλλου...
Χωρίς να σκεφτόμαστε τίποτα και κανέναν άλλο...

Αχ πόσο μου έλειψε εκείνη η βραδιά...

Πόσο θέλω να ξαναζήσω μια παρόμοια βραδιά...

Ζω με τις αναμνήσεις πλέον αγάπη μου...
Είναι μέρες σαν τη σημερινή που δεν είμαι πολύ καλά...
Ξέρω πως δε θέλεις να νιώθω άσχημα αλλά στο έχω πει...
Θα υπάρχουν και αυτές οι στιγμές...

Δε γίνεται να είμαι μες στην τρελή χαρά συνέχεια...
προσπαθώ να είμαι μπροστά στους άλλους...
να τους δείχνω ότι δε με απασχολεί τίποτα...

Αλλά όταν είμαι μόνη μου...
το βράδυ...
μέσα στο μικρό δωματιάκι μου...
και αρχίζω να σκέφτομαι...
νοσταλγώ τόσα πράγματα...

Νοσταλγώ εσένα...
το βλέμμα σου...
την αγκαλιά σου...
το γλυκό σου φιλί...
και τότε πραγματικά δεν μπορώ να κρατήσω τα δάκρυά μου...

Είναι στιγμές όπως αυτή που πιέζομαι τόσο...
θέλω να κάνω κάποια πράγματα...
αλλά ξέρω ότι δε θα μπορέσω τόσο άμεσα όσο υπολόγιζα...
θέλω να έρθω να σε δω...
τόσο πολύ...
τόσο έντονα...
και δε θέλω να κάνω κάποια άλλα...
τα οποία όμως προέκυψαν ξαφνικά και πρέπει να είμαι εκεί...
πρέπει να το παίξω καλά και χαρούμενη για άλλη μια φορά...

Γαμώτο...

Σε έχω ρωτήσει κάποιες φορές...
αλλά δε μου έχεις απαντήσει ακόμη...
ποιο το χρώμα της αγάπης;

Μπορείς να μου το πεις;
Μπορείς να μου το βρεις;

Νομίζω είσαι ο κατάλληλος...

Για μένα είναι κόκκινο γιατί καίει σαν φωτιά
και με έχει τσουρουφλίσει...
και μαύρο μαζί όχι γιατί είναι πονηρή
αλλά γιατί φέρνει θλίψη κάποιες φορές και δάκρυα...

Τα αγαπημένα μου χρώματα...

Για σένα;

Και τι χρώμα λες να έχουμε εγώ κι εσύ μαζί;

Ποιο το χρώμα της αγάπης...
Ποιος θα μου το βρει...

Εσύ μπορείς να το κάνεις καρδιά μου;

Σε φιλώ...

"...Να 'ναι κόκκινο σαν ήλιος
θα καίει σαν φωτιά...
...Να 'ναι μαύρο σαν τη νύχτα
θα 'ναι πονηρή..."

Red_Sunset_by_Norcainsmall.jpg
full-moon-night-by-l-u-z-a.jpg



Δευτέρα, 14 Φεβρουαρίου 2011

Όπου κι αν είσαι ψυχή μου...




Τα ήσυχα βράδια
Ακόμα κι αν φύγεις
για το γύρο του κόσμου
θα' σαι πάντα δικός μου
θα είμαστε πάντα μαζί

Και δε θα μου λείπεις
γιατί θα 'ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ' ακολουθεί

Τα ήσυχα βράδια
η Αθήνα θ' ανάβει
σαν μεγάλο καράβι
που θα 'σαι μέσα κι εσύ

Και δε θα σου λείπω
γιατί θα 'ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ' ακολουθεί

Τα ήσυχα βράδια
θα περνάει φωτισμένο
της ζωής μου το τρένο
που θα 'σαι μέσα κι εσύ

Και δε θα σου λείπω
γιατί θα 'ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ' ακολουθεί



Μου λείπεις τόσο πολύ...
Σε σκέφτομαι συνέχεια...
Είσαι μέσα στην καρδιά μου...
μέσα στο μυαλό μου...
μέσα στη ψυχή μου...

Είσαι η ψυχή μου...
είσαι ένα κομμάτι της...
που λείπει από τη θέση του αυτή τη στιγμή...

Όπου κι αν είσαι γλυκέ μου...
όπου κι αν πας...
θα είμαι εκεί κοντά σου...
μπορεί να μην είμαι εκεί συνέχεια σωματικά...
αλλά το μυαλό και η καρδιά μου θα είναι εκεί...
και θα κρατάς συνέχεια αυτό το κομμάτι της ψυχής μου...
είναι όλο δικό σου...

Χάρηκα τόσο που σε άκουσα...
μου ήρθε ξαφνικό...
δεν το περίμενα και με έκανες πολύ χαρούμενη...
Χάρηκα που σε άκουσα καλά αγάπη μου...

Και τι δε θά'δινα να'ρχόμουν σήμερα...
το ξέρεις καλά αυτό...
θα έρθω κάποια στιγμή...
δε νομίζω να αντέξω να μη σε δω καθόλου...
θα έρθω...

Αφιερωμένο λοιπόν...

σε εσένα...
που με κάνεις να θέλω να σου τραγουδάω και να σε νανουρίζω...
σε εσένα...
που με κάνεις να θέλω να σε κρατώ σφιχτά στην αγκαλιά μου...
σε εσένα...
που με κάνεις να θέλω να σε προστατεύω...
σε εσένα...
που με κάνεις να θέλω να σε φιλώ συνέχεια...
σε εσένα...
που μου βγάζεις τόσο δυνατά συναισθήματα...
σε εσένα...
που αγαπάω τόσο πολύ...

Σε εσένα καρδιά μου...
μονάχα σε εσένα...

Σε φιλώ...

Καληνύχτα...

"...ακόμα κι αν φύγεις
για τον γύρω του κόσμου...
θα 'ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ' ακολουθεί..."








Πέμπτη, 10 Φεβρο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου